Μελέτη – “βόμβα” για το ασφαλιστικό: Σύνταξη στα 72 για τους σημερινούς 30άρηδες

Αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης ακόμα και στα 72 και δημοσιονομικό κόστος 50 δισ. ευρώ απειλεί να φέρει σε ορίζοντα μικρότερο των πέντε δέκα ετών το εκρηκτικό μείγμα γήρανσης του πληθυσμού, υπογεννητικότητας και έκρηξης των ευέλικτων μορφών απασχόλησης.

Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγει επιστημονική μελέτη του ομότιμου καθηγητή του Πάντειου Πανεπιστημίου, Σάββα Ρομπόλη και του υποψήφιου διδάκτορα, Βασίλη Μπέτση, σύμφωνα με την εφημερίδα “TA NEA”.

powered by Rubicon Project

Η αύξηση των γενικών ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης στα 72 έτη θεωρείται πιθανή έως το 2060 εφόσον τόσο στη χώρα μας όσο και στο σύνολο της ΕΕ συνεχιστούν οι ασκούμενες πολιτικές που με στόχο την επίλυση του προβλήματος και της γήρανσης του πληθυσμού καταλήγουν στη εύκολη λύση της παράτασης του εργασιακού βίου.

Σε όρους κόστους η “βόμβα” της γήρανσης του πληθυσμού για το ασφαλιστικό σύστημα της Ελλάδας την περίοδο 2017- 2065 αγγίζει τα 50 δισ. ευρώ.

Οι ασφαλισμένοι στο άμεσο μέλλον εφόσον δεν υπάρξει κάποια νομοθετική αλλαγή από τη κυβέρνηση, θα βρεθούν αντιμέτωποι με την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης από τα 67 στα 68.

Και αυτό γιατί σύμφωνα με τους δύο ειδικούς, το προσδόκιμο ζωής για τους άνδρες το 2010 ήταν 78 έτη και για τις γυναίκες 83,3 έτη, ενώ για το 2020 εκτιμάται ότι θα είναι 79,1 έτη και 84,3 έτη αντίστοιχα. Δηλαδή το προσδόκιμο ζωής στο τέλος του 2020 θα είναι αυξημένο κατά 1,1 έτος για τους άνδρες κατά 1 έτος για τους γυναίκες. Ο κ. Ρομπόλης αποκαλύπτει πως στην τελευταία μελέτη για τη γήρανση του πληθυσμού της ΕΕ (2018) έχει ληφθεί υπόψη ως υπόθεση εργασίας ότι το 2060 το γενικό όριο ηλικίας συνταξιοδότησης θα είναι το 72ο έτος.

Η μελέτη

Η μελέτη του Κοινού Κέντρου Ερευνών (Joint Research Center –JPR) της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Διεθνούς Ινστιτούτου Ανάλυσης Εφαρμοσμένων Συστημάτων, άλλωστε προβλέπει ότι το προσδόκιμο ζωής του μέσου Ευρωπαίου θα αυξάνεται κατά 2 χρόνια ανά δεκαετία, με αποτέλεσμα το 2060 το 32% του πληθυσμού της ΕΕ να είναι άνω των 65 ετών, έναντι του ποσοστού 19% το 2015 και μόνο 13% 1960.

Έτσι η αναλογία ανενεργού –ενεργού πληθυσμού, δηλαδή ο βαθμός εξάρτησης των συνταξιούχων και λοιπόν μη απασχολουμένων από τους εργαζόμενους, από περίπου 1,05 στην ΕΕ το 2025 (δηλαδή 105 μη εργαζόμενοι ήταν εξαρτημένοι από 100 εργαζομένους) θα αυξηθεί στο 1,36 το 20260.