Η Παναγία βγαινει απο το “θρόνο Της” στις 19 Σεπτεμβρίου προς 20, κάθε έτους και σε ανάμνηση ενός θαύματος της Παναγίας που έσωσε τους κατοίκους της Μεσσήνης αλλά και της γύρω περιοχής από την φοβερή αρρώστια της χολέρας που είχαν μεταφέρει Αγαρηνοί πειρατές, ξεκινά από την Ιερά Μονή Βουλκάνου και διανύει μια απόσταση 25 χιλιομέτρων.
Η διαδρομή απο το μοναστηρι μέχρι το κεντρο της Μεσσήνη που θα “φιλοξενησει” την Παναγία ,γίνεται με πόδια.Όσοι αγαπούν την Παναγία λοιπόν την “συνοδεύουν”. Μένει για λίγες μέρες και μετά πάλι με τον ίδιο τρόπο ανεβαίνει πεζή ξανά, στα χέρια μοναχών, για το μοναστήρι και το “θρόνο” Της.
Κάθε φορα που πήγαινα άκουγα για τα θαύματά Της, απο ανθρώπους που τα είχαν βιώσει. Έβλεπα δε και πολλές γυναίκες και άντρες να κάνουν τη διαδρομή αυτοί ξυπόλυτοι.. πραγματικά τους θαύμαζα!! Γιατί είναι πολλά τα χιλιόμετρα,υπάρχουν σημεία με χαλικι…
Μία απ αυτές τις φορές λοιπόν,μου πέρασε σαν ιδέα απ το μυαλό,να ανεβω και γω στη χάρη Της τη διαδρομή αυτή ξυπόλυτη, υπερ υγειας για την οικογενειά μου. Στο δρόμο συνάντησα ένα πολύ ξεχωριστό ζευγάρι, είχαν έρθει από τον Πειραιά για την Παναγία.
Με είδε η γυναίκα αυτη ξυπόλυτη και με ρωτησε αν εχω καλτσες στην τσαντα μου να της δωσω να βγαλει και εκείνη τα παπούτσια της. Είχα όντως στην τσαντα μου ενα ζευγαρι για οταν θα εφτανα πανω, να τις φορεσω και να βαλω τα παπουτσια μου. Δεν το σκέφτηκα καθόλου,της τις εδωσα με μεγαλη μου χαρα.
Όταν φτάσαμε στο μοναστηρι μετα απο 6,5 -7 ωρες περιπου, γύρισε και μου είπε πως ήρθε και έκανε τη διαδρομή αυτή επειδή της είπαν πως, αν εκανε τη διαδρομή με πιστη και αγαπη στην Παναγία, οτι και να ζητούσε από Εκείνη θα της το πραγματοποιούσε. Ενώ όπως προείπα εγώ απλά υπερ υγείας το έκανα, ασυναίσθητα είπα από μέσα μου “Παναγία μου συγχώρεσέ με για τις αμαρτίες μου,αν με θεωρείς άξια,χάρισέ μου ένα παιδάκι”…
Χαιρετηθήκαμε με το ζευγάρι αυτό και ευχηθήκαμε να ειδωθούμε ξανά την επόμενη χρονια! Έμεινα έγκυος και τη μέρα που η Παναγία τον επόμενο χρόνο θα ανέβαινε ξανά στο μοναστήρι Της, εγώ έμπαινα στον 9ο μήνα της εγκυμοσύνης μου και εννοείται πως ο γιατρός μου ,δεν μου επέτρεψε να κανω τη διαδρομη αυτη,πήγα ομως και Την προσκύνησα, με δάκρυα στα μάτια!!Με αξίωσε να έχω μια κορούλα περίπου 2 ετών σήμερα! Δοξασμένο το όνομά Της!!
Εκείνη πάλι μου ειπε πως, ελεγε απο μεσα της αν βρω καποια να μου δωσει καλτσακια θα κανω τη διαδρομη χωρις παπουτσια, αλλιως θα την κανω κανονικα και βρεθηκα εγω στο δρόμο της. Πόσο θαυμαστά όμως τα φέρνει έτσι ο Θεός…
Δώσαμε ραντεβού για φέτος πρώτα ο θεός να μαστε καλά! Ευγνώμων,ειναι το λιγότερο που μπορώ να είμαι απένταντι στην Παναγία.. μου χάρισε οτι πολυτιμότερο έχω στη ζωή μου… Και όπως λέω συχνά η ψυχή μου ανήκει σε Εκείνη και στον Αγιο Εφραίμ!!
Ζητώ συγνώμη για τις φωτογραφίες των ποδιών που ακολουθούν…μα ειλικρινά με τοσα χιλιόμετρα πεζοπορειας,ξυπολυτη,αν δεν μας φυλαγε η Παναγια,η εικόνα ειμαι σίγουρη πως δε θα ηταν αυτη!!
Μετά απο περίπου 26 χιλιόμετα ξυπόλυτη,αυτό είχε συμβεί μονάχα...μια μερα πονούσα ελάχιστα και την επόμενη ήμουν μια χαρά!!
Με τη Βοήθειά της βέβαια!!
πηγή