Εσείς κερνάτε κιλοβατώρες;

Το ταξίμετρο αν θυμάμαι καλά έγραφε 24 ευρώ και κάτι λεπτά, αλλά ο ταξιτζής μού ζήτησε 30. 

«Γιατί 6 ευρώ παραπάνω;», τον ρώτησα αυθόρμητα, ξέροντας βέβαια ότι η διαδρομή ήταν μεγάλη («Ελ. Βενιζέλος» - Φάληρο). 

«Γιατί είναι 2,70 τα διόδια της Αττικής Οδού και άλλο 1 ευρώ που σε πήρα από το αεροδρόμιο», μου είπε (στον ενικό εννοείται). 

Εκανα πρόχειρα την πρόσθεση, αλλά πάλι δεν έβγαινε ο λογαριασμός. 

«Αυτά κάνουν 28 ευρώ, γιατί μου ζητάτε 30;», τον ξαναρώτησα και τότε οργισμένος γύρισε και μου είπε κάτι πραγματικά αμίμητο: 

«Ωχ, εντάξει, ρε φίλε. Σου έβαλα και τον καφέ. Τόσο δύσκολο δηλαδή σου είναι να μας κεράσεις και έναν καφέ;».
Θα είχα ξεχάσει το συγκεκριμένο περιστατικό αν δεν σκεφτόμουν ακαριαία να αντιδράσω με τρόπο που έβγαλε τον ταξιτζή από τα ρούχα του. 

Διατηρώντας την ψυχραιμία μου, άνοιξα το
πορτοφόλι μου, μέτρησα ακριβώς 22 ευρώ στην παλάμη του και άνοιξα την πόρτα για να κατέβω. 

Κι όταν εμβρόντητος με ρώτησε «γιατί μου δίνεις λιγότερα;», απλά του απάντησα ότι «πάω και κι εγώ για καφέ και αποφάσισα να μου τον κεράσεις εσύ».
Θυμήθηκα την ιστορία (η συνέχειά του «διαλόγου» δεν γράφεται) ακούγοντας στο ραδιόφωνο τον αντιπρόεδρο της ΓΕΝΟΠ - ΔΕΗ, Κώστα Κουτσοδήμο. 

Ηταν έξαλλος για τις αντιδράσεις που προκάλεσε η ανακοινωθείσα αύξηση στους μισθούς των υπαλλήλων της ΔΕΗ και προσπαθούσε να πείσει τους δημοσιογράφους ότι έχουν καταλάβει λάθος. 

«Δεν παίρνουμε αύξηση 6 ευρώ. Εναν καφέ και ένα σάντουιτς θα αγοράζουμε καθημερινά με αυτά τα λεφτά», υποστήριζε, ακριβώς όπως ο ταξιτζής θεωρούσε φυσιολογικότατο να επικαλείται ένα «κέρασμα» όταν οι πελάτες του καταλάβαιναν ότι είναι ψιλοαπατεώνας. (Παρεμπιπτόντως, ακόμη και στην πιάτσα Ναβόνα ένας καφές και ένα σάντουιτς δεν κοστίζουν 6 ευρώ.)
Το κεντρικό επιχείρημα του κ. Κουτσοδήμου ήταν ότι τα χρήματα αυτά δεν θα επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό. 

Το έλεγε με τέτοια φυσικότητα σαν να ’χει η ΓΕΝΟΠ σπείρει στους κήπους της κάποια ευρώδεντρα που καρπίζουν 12 μήνες τον χρόνο. 

Ως εκ τούτου δεν απόρησα που του φαινόταν αδιανόητο το ερώτημα «ποιος θα πληρώσει τα 33 εκατομμύρια ευρώ που θα στοιχίσει αυτή η αύξηση». 

Ναι, αυτό είναι το ποσό που θα χρεωθούμε στο εξής όλοι οι Ελληνες για να πάρουν ημερήσιο μπόνους 6 ευρώ 18.000 υπάλληλοι της ΔΕΗ, το οποίο αναλογεί σε μια μέση μισθολογική αύξηση 12%.
Σκέφτηκα να σας παραθέσω από κοινού τις ιστορίες γιατί δείχνουν, νομίζω, ότι ακόμη και ύστερα από έξι χρόνια κρίσης κάποιοι δεν έχουν καταλάβει τίποτα και εξακολουθούν να συμπεριφέρονται σαν τον θρασύτατο ταξιτζή από το «μακρινό» 2008. 

«Ας τσεπώσουμε εμείς 1.600 ευρώ παραπάνω τον χρόνο κι ας πάνε να κουρευτούν οι υπόλοιποι», σκέφτονται οι Κουτσοδήμοι. 

Και δεν τους απασχολεί ούτε από πού προέρχονται αυτά τα χρήματα ούτε βέβαια ότι το πρόσχημα των τροφείων θα μπορούσε να το επικαλεστεί κάθε κλάδος του Δημοσίου―να ’ναι καλά τα κορόιδα του ιδιωτικού τομέα να πληρώνουν.
Οσο για την κυβέρνηση, έδειξε για ακόμη μία φορά πόσο ανέτοιμη είναι να αναλάβει τις ευθύνες της. 

Καταλόγισε στη διοίκηση της ΔΕΗ την εξοργιστική αύξηση στους υπαλλήλους, ωσάν να μην μπορεί να την υποχρεώσει να αξιοποιήσει τα 33 εκατ. ευρώ π.χ. για να μειώσει ή και να μηδενίσει τα τιμολόγια του ρεύματος σε οικογένειες που αποδεδειγμένα δεν μπορούν να το πληρώσουν.

Κ. Ζούλας-Καθημερινή