Αρναουτάκης σε Νάντια Γιαννακοπούλου : «Και η Περιφέρεια Πελοποννήσου στην Κοινοτική Πρωτοβουλία JEREMIE»

Ο Υφυπουργός Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας κ. Αρναουτάκης, στην απάντησή του σε αναφορά που είχε καταθέσει η βουλευτής ΠΑΣΟΚ κ. Νάντια Γιαννακοπούλου στις 23/06/10 μετά από έγγραφα των Επιμελητηρίων της Πελοποννήσου, αναφορικά με την ένταξη της Περιφέρειας Πελοποννήσου στην Κοινοτική Πρωτοβουλία JEREMIE, αποσαφήνισε ότι η περιφέρεια Πελοποννήσου είναι Περιφέρεια στόχου 1. Συνεπώς λόγω της δομής των Επιχειρησιακών Προγραμμάτων του ΕΣΠΑ οι πόροι που θα διατεθούν για την εν λόγω περιφέρεια έχουν συμπεριληφθεί στο τομεακό Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Ανταγωνιστικότητα και Επιχειρηματικότητα και δεν θα προέλθουν από τον Άξονα επιχειρηματικότητας του ΠΕΠ «Δυτική Ελλάδα – Πελοπόννησος – Ιόνιοι Νήσοι». Η συγκεκριμένη δέσμευση αποτυπώνεται τόσο στην Υπουργική Απόφαση σύστασης του Ταμείου Χαρτοφυλακίου JEREMIE, όσο και στην πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος για την επιλογή χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων που θα λειτουργήσουν οι Ενδιάμεσοι για την υλοποίηση του πρώτου χρηματοδοτικού προϊόντος. Στην αναφορά της, η κ. Γιαννακοπούλου έθετε υπόψη της κ. Κατσέλη ότι από την ανακοίνωση του Υπουργείου Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας που αφορούσε την υπαγωγή των Περιφερειακών Επιχειρησιακών Προγραμμάτων 2007 – 2013, δεν ήταν ξεκάθαρο εάν περιλαμβανόταν και το Περιφερειακό Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Δυτική Ελλάδα – Πελοπόννησος – Ιόνιοι Νήσοι» και ζητούσε να επανεξεταστεί το θέμα και να γίνουν οι αναγκαίες διευκρινήσεις ώστε να μην υπάρχει περίπτωση αποκλεισμού της περιφέρειας Πελοποννήσου από την Κοινοτική πρωτοβουλία JEREMIE, καθώς ανησυχία και δυσαρέσκεια είχε εκδηλωθεί από πολλούς φορείς της περιφέρειας. Σε δηλώσεις της και αφού έγινε ξεκάθαρο ότι η περιφέρεια Πελοποννήσου περιλαμβάνεται στην Κοινοτική Πρωτοβουλία JEREMIE, η κ. Γιαννακοπούλου ανέφερε ότι «οι πρωτοβουλίες JEREMIE και JESSICA με τη συνεργασία δημόσιων και ιδιωτικών πόρων είναι σημαντικές, γιατί αφενός στοχεύουν στην κάλυψη των χρηματοδοτικών κενών των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων που οφείλονται, κατά κύριο λόγο, στις δυσκολίες πρόσβασης στην πίστωση, στο υψηλό κόστος δανεισμού και στο υψηλό επίπεδο των εγγυήσεων και αφετέρου γιατί φεύγουμε από τη λογική των επιχορηγήσεων και μπαίνουμε σε μια λογική συνέργιας πόρων για να χρηματοδοτήσουμε περισσότερα αναπτυξιακά προγράμματα, αναπτυξιακά έργα υψηλής αποτελεσματικότητας».