Κατέρρευσε μέρος του λιθόκτιστου τοίχου στο μοναστήρι της Παναγίας στη
Χρυσοκελαριά, με αποτέλεσμα και ο δρόμος Κορώνης – Μεθώνης να είναι κλειστός
(από τη μία πλευρά ) και να κινδυνεύει μέρος της ιστορικής – ακατοίκητης μονής.
Ένα μέρος του τοίχου ύψους 8 με10 μέτρα τη
νύκτα Δευτέρας προς Τρίτη 1 Νοεμβρίου υποχώρησε, έπεσε στο δρόμο και δημιούργησε κενό με τον μαντρότοιχο – περίφραξη του μοναστηριού. Όσοι πέρασαν από
το σημείο αποδίδουν το φαινόμενο στις ισχυρές βροχοπτώσεις των τελευταίων
ημερών χωρίς να αποκλείουν και το ενδεχόμενο να δημιουργήθηκε ρωγμή από το
σεισμό της περασμένης βδομάδας. Μπορεί και τα δύο.
Σίγουρα στην Κοίμηση της
Θεοτόκου τον 15αυγουστο και λίγες μέρες, μετά στα 9μηρα της Παναγίας. Τότε
συγκεντρώνονται πιστοί από τη Χρυσοκοκελαριά, αλλά και τη γύρο περιοχή
(Βασιλίτσι, Γρίζι κλπ). Πανηγυρίζει όμως και της Αγ. Τριάδας. Οι κάτοικοι της
Χρυσοκελαριάς και των γύρω χωριών καταβάλουν κάθε δυνατή προσπάθεια να διατηρήσουν
το μοναστήρι σε λειτουργία έστω και αυτές τις 4-5 μέρες.
Μπροστά στην κεντρική είσοδο του μικρού ναού υπάρχει πηγή με δροσερό νερό
όλο το χρόνο.
Σύμφωνα με τον ιστότοπο της Ιεράς
Μητροπόλεως Μεσσηνίας είναι το νοτιότερο γεωγραφικά μοναστήρι και βρίσκεται στο
δρόμο μεταξύ των κοινοτήτων Βασιλίτσι και Χρυσοκελαριά.
Υπολογίζεται ότι
κτίστηκε αρχικά το 17 ο αιώνα.
Ο ναός είναι ρυθμού Βασιλικής και κατασκευάστηκε το 1864. Η παράδοση αναφέρει
ότι το τέμπλο αλλά και το εικονοστάσι φτιάχτηκαν με ξύλα από μισοκατεστραμένο
ιστιοφόρο πλοίο που εκβράστηκε στην Κορώνη.
Άλλοτε άκμαζε από μοναστηριακή δραστηριότητα κι άλλοτε όχι.
Για 100 χρόνια
(1852 – 1952) ήταν μετόχι της Ιεράς μονής Βουλκάνο ανδρικό μοναστήρι. Μετά
μετατράπηκε σε γυναικείο.
Η νέα πτέρυγα με κελιά στα δυτικά της μονής άρχισε να
κτίζεται το 1971. Όμως από το 1977 στερείτε μοναχών.
