Ευρύτερα, η βία είναι μηχανισμός καταστολής της ελευθερίας.!
Το φαινόμενο της άσκησης βίας κατά γυναικών εξακολουθεί να υφίσταται τόσο στην Ελλάδα όσο και στον υπόλοιπο κόσμο. Μία ματιά στα στατιστικά στοιχεία και στις διάφορες μαρτυρίες αρκούν για επιβεβαίωση. Στην Ευρώπη, η ενδοοικογενειακή βία συνιστά την πρώτη αιτία θανάτου για τις γυναίκες ξεπερνώντας τα τροχαία ατυχήματα ή τον καρκίνο. Στην Ελλάδα, το 1/5 των γυναικών δηλώνει ότι έχει πέσει θύμα ξυλοδαρμού από το σύζυγο τους, ενώ πάνω από το 50% των δολοφονηθέντων γυναικών είναι θύματα του νυν ή πρώην ερωτικού συντρόφου.Δίπλα σ’ αυτή τη βία προστίθεται και το trafficking ως σύγχρονο δουλεμπόριο για σεξουαλική εκμετάλλευση με θύματα κυρίως γυναίκες και ανήλικα παιδιά, που έχει εξελιχθεί στην τρίτη πιο κερδοφόρα επιχείρηση παγκοσμίως…
Σε όλες τις μορφές της, η βία κατά των γυναικών αποτελεί τη χειρότερη έκφανση των διακρίσεων με βάση το φύλο και συνιστά κατάφωρη παραβίαση των θεμελιωδών δικαιωμάτων του ανθρώπου.
Πρόκειται για ένα παλιό φαινόμενο που έγινε όμως πιο «ορατό» τις τελευταίες δεκαετίες.
Τα αίτια, οι μορφές, οι διαστάσεις και οι διαβαθμίσεις του είναι πολύπλευρα.
Ασκείται τόσο στο δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό χώρο.
Στην οικογένεια, στους χώρους δουλειάς, στον κοινωνικό χώρο, σε περιόδους πολέμου, στο διαδίκτυο κ.ά. Πρόκειται για έναν σιωπηλό πόλεμο που διεξάγεται καθημερινά πίσω από τις κλειστές πόρτες διαμερισμάτων, στα άδυτα του ιδιωτικού χώρου, στο άσυλο του κατά τα άλλα «καθαγιασμένου» οικογενειακού θεσμού, στα γραφεία των εργασιακών χώρων, στα σκοτεινά στενά της πόλης αλλά και στις… αθώες συμπεριφορές του σεξιστικού «πειράγματος». Από τη δολοφονική επίθεση στη συνδικαλίστρια Κωνσταντίνα Κούνεβα, μέχρι τις χιλιάδες γυναίκες που υφίστανται ξυλοδαρμούς, βιασμούς, σεξουαλικές παρενοχλήσεις και σεξιστικές προσβολές, η βία κατά των γυναικών είναι πολλαπλή, σωματική και συμβολική, παρούσα σε όλους τους κοινωνικούς τομείς της καθημερινότητας των γυναικών
Ένα φαινόμενο, που δε γνωρίζει κοινωνικά και οικονομικά στεγανά.
Ευρύτερα, η βία είναι μηχανισμός καταστολής της ελευθερίας.
Συγκεκριμένα, η βία μέσα στην οικογένεια, όπου οι άνθρωποι αναζητούν την ασφάλεια και την προσωπική εξέλιξη είναι μηχανισμός παραγωγής και αναπαραγωγής λανθασμένων προτύπων σε επίπεδο οικογενειακών αρχών και κοινωνικών συμπεριφορών. Σαν αποτέλεσμα, η βία κατά των γυναικών μετεξελίσσεται σε μέρος της δομής των κοινωνιών μας και του συστήματος λειτουργίας τους. Πρόκειται, επομένως, για πρόβλημα κοινωνικό και πολιτισμικό και όχι μιας ομάδας ανδρών. Το φαινόμενο της βίας εναντίον των γυναικών συνίσταται και πηγάζει από την απουσία πρόληψης και στήριξης.Πρόκειται για ένα εξόχως πολιτικό θέμα που έχει να κάνει με την παιδεία και τα στερεότυπα και κυρίως με τις πολιτικές και τους θεσμοθετημένους κανόνες που επικρατούν.Σε αυτό το πλαίσιο, οι αποσπασματικές και ανεπαρκείς στρατηγικές πρόληψής της βίας στην Ελλάδα πρέπει να αποτελέσουν εφαλτήριο, σε ένα πεδίο όπου η εκπαίδευση μπορεί και πρέπει να παίξει σημαντικό ρόλο. Χρειάζεται ιδιαίτερη επαγρύπνηση, κυρίως στην παρούσα συγκυρία, καθώς οι μορφές βίας κατά των γυναικών εντείνονται γενικά σε περιόδους κρίσεων και οδηγούν σε μεγαλύτερα αδιέξοδα τη ζωή ορισμένων γυναικών. Συμπέρασμα που συνδέεται άμεσα και με το γεγονός ότι οι οικονομικά ασθενέστερες και κοινωνικά αποκλεισμένες γυναίκες αντιμετωπίζουν ακόμη μεγαλύτερη δυσκολία να αποφύγουν τη βία και να διεκδικήσουν και να βρουν προστασία. Επιπλέον, στην παρούσα συγκυρία, οι γυναίκες ως ένα από τα πιο ευάλωτα τμήματα του εργατικού δυναμικού πλήττονται καίρια από την βάρβαρη κατάσταση στην αγορά εργασίας και τοποθετούνται στο μεταίχμιο μεταξύ ανεργίας και επισφαλούς εργασίας. Η απάντηση στα φαινόμενα βίας κατά των γυναικών πρέπει να είναι μαζική και πολυεπίπεδη.Τόσο σε πολιτικό επίπεδο με την ισχυροποίηση των δικτύων κοινωνικής προστασίας και της θεσμοθετημένης, νομικής καταδίκης αυτών των περιστατικών, όσο και στο επίπεδο της κοινωνίας των πολιτών με την αλληλεγγύη και τη συλλογική δράση απέναντι σε τέτοια φαινόμενα.Ο αγώνας για την πραγματική, ουσιαστική ισότητα είναι θέμα όλων όσων θέλουν να ζουν σε μια δίκαιη και δημοκρατική κοινωνία!
