Ήταν τον περασμένο Φεβρουάριο όταν ο Άρης Διονυσόπουλος έκλεισε το κατάστημα που διατηρούσε τα τελευταία χρόνια σε μια στοά της οδού Βαλαωρίτου και καταμετρήθηκε την πρόσφατη έρευνα της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου σύμφωνα με την οποία ένα στα τέσσερα καταστήματα στη ευρύτερη περιοχή γύρω από την οδό Ακαδημίας είναι κλειστό.
Η ιδιοκτήτρια δεν έριχνε το ενοίκιο, «συμβιβαζόταν» με την αύξηση. Τα έσοδα ήταν ελάχιστα, τα έξοδα έτρεχαν. « Ο κόσμος το τελευταίο πράγμα που είχε στη λίστα του ήταν τα λουλούδια. Όταν έρθει η ώρα να διαλέξεις θα πάρεις φρέζιες ή κρέας; Είμαι θύμα των πολιτικών που δεν διαχειρίστηκαν τα χρήματά μου σωστά και ρίξανε το καράβι στη ξέρα. Το φέρω βαρέως το γεγονός ότι δεν φταίω. Ζούσα καλά και κάποτε ακόμη καλύτερα. Κοίτα τώρα…» λέει σε συνέντευξη του στο Βήμα ο άνθρωπος που για δεκαετίες ανθοστόλιζε τα σαλόνια του Προεδρικού Μεγάρου και της κοσμικής Αθήνας. Σήμερα πουλάει τα μπουκέτα του στον πεζόδρομο της οδού Βουκουρεστίου, λίγα μέτρα από το κλειστό μαγαζί του. Κάθεται από νωρίς το πρωί στο έμπα του χλιδάτου πεζόδρομου και με κρύο, βροχή ή ζέστη δένει τα λουλουδάκια του σε μικρά, φινετσάτα μπουκετάκια, τα οποία δίνει προς 5 ευρώ το ένα. Πραγματικά τα μικρά αυτά μπουκέτα σου φτιάχνουν τη μέρα, ειδικά όταν προέρχονται από κάποιον αγαπημένο.Αύριο Δευτέρα θα στηθεί πάλι στην ουρά της οδού Νικηφόρου, «εκεί που βγαίνουν οι συντάξεις». Εχει υποβάλει τα χαρτιά του, αλλά του είπαν ότι θα πάρει καιρό ώσπου να πάρει τα πρώτα του λεφτά. Μετράει μέρες, εβδομάδες, μήνες ως εκείνη τη στιγμή που θα πετάξει το πανέρι και θα πάει στη Ζαχάρω εκεί κοντά στη θάλασσα που έχει το σπίτι του : Βήμα
