Η μελέτη δείχνει ότι τα κοινωνικά δίκτυα έχουν μεν φέρει επανάσταση στον τρόπο οι άνθρωποι επικοινωνούν, όμως παράλληλα υπάρχει και η άλλη όψη του νομίσματος, καθώς μπορεί να αποδειχτούν καταστροφικά για μια σχέση ή ένα γάμο.
Οι ερευνητές των πανεπιστημίου του Μισούρι και της Χαβάης, με επικεφαλής τον δρα Ράσελ Κλέιτον, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό κυβερνο-ψυχολογίας, συμπεριφοράς και κοινωνικής δικτύωσης "Journal of Cuberpsychology, Behavior and Social Networking", προσέγγισαν χρήστες του Facebook ηλικίας 18 έως 82 ετών και τους ζήτησαν να αναφέρουν πόσο συχνά χρησιμοποιούν το κοινωνικό δίκτυο και σε ποιό βαθμό προκαλούνται συγκρούσεις με τους νυν ή τους πρώην συντρόφους τους εξαιτίας της ενασχόλησής τους με το Facebook.
Η έρευνα έδειξε ότι όσο υψηλότερη είναι η χρήση του κοινωνικού δικτύου, τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα τριβών, τσακωμών, απιστίας, χωρισμού και διαζυγίου. Όπως είπε ο Κλέιτον, όσο πιο πολύ κάποιος χρησιμοποιεί το Facebook, τόσο συχνότερα μπαίνει στον πειρασμό να παρακολουθεί κρυφά τις ηλεκτρονικές (και λοιπές) δραστηριότητες του/της συντρόφου του στο διαδίκτυο, πράγμα που αυξάνει τον βαθμό ζήλιας. Η ζήλια, με τη σειρά της, ανοίγει το δρόμο για προστριβές στο ζευγάρι.
Επιπλέον, σύμφωνα με τους ερευνητές, οι συχνοί χρήστες του Facebook είναι πιθανότερο να έρχονται σε online επαφές με πρώην συντρόφους τους, γεγονός που διευκολύνει την αναζωογόνηση μιας παλαιότερης ερωτικής σχέσης και την απιστία (συναισθηματική ή και πραγματική) απέναντι στον/στην τωρινό σύντροφο.
Όπως ανέφερε ο Κλέιτον, αυτή η απειλή είναι πιο υπαρκτή για τα νέα ζευγάρια που δεν έχουν ακόμα κλείσει τρία χρόνια σχέσης. «Αυτό δείχνει πως το Facebook είναι δυνητική απειλή για τις σχέσεις που δεν έχουν πλήρως ωριμάσει», τόνισε και συνέστησε στα «φρέσκα» ζευγάρια να μην περνάνε ατελείωτες ώρες στο κοινωνικό δίκτυο (και τους πειρασμούς του). «Ο περιορισμός της χρήσης του Facebook σε λελογισμένα και υγιή επίπεδα μπορεί να μειώσει τις συγκρούσεις ιδίως στα νέα ζευγάρια, όπου ακόμα ο ένας μαθαίνει τον άλλο», πρόσθεσε.
Link: Για την πρωτότυπη εργασία (με συνδρομή) στη διεύθυνση:
http://online.liebertpub.com/doi/abs/10.1089/cyber.2012.0424
