Τα Χριστούγεννα προσφέρονται για κάθε είδους παραμύθια,
γιατί να λείπουν τα πολιτικά;
Εδώ μας τα λένε – και κάποιοι τα ακούνε,
για την ακρίβεια τα άκουγαν – όλο το χρόνο, τώρα θα τα σταματήσουν;
Τα άρχισε (τα παραμύθια) ο Πρωθυπουργός στην τελευταία συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου
Στην οποία ξεκίνησε με το ευρωπαϊκό παραμύθι
ότι κερδίζεται η «μάχη κατά της λιτότητας», χάρη και στην «ανατροπή» που
σημειώθηκε στην Ελλάδα με τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή η «ανατροπή», ως γνωστόν,
έχει φέρει εδώ και ένα χρόνο ευμάρεια, αντί για λιτότητα!
Κι αφού κερδίζεται αυτή η μάχη, «η Ευρώπη αλλάζει», μας
λέει ο Αλέξης Τσίπρας. Ωραίο θα ήταν, σαν τα όνειρα που έβλεπε το
κοριτσάκι με τα σπίρτα στο ομώνυμο παραμύθι του Αντερσεν. Ομως, ως
γνωστόν, στο τέλος το κοριτσάκι βρέθηκε ξυλιασμένο από την παγωνιά,
νηστικό και μόνο. Ελπίζουμε να μην
πάθουμε το ίδιο κι εμείς βλέποντας
οράματα κατά της λιτότητας.
Τα είπε ο Πρωθυπουργός, τα εμπέδωσαν οι ακροατές υπουργοί
του, ε, να μην τα προωθήσουν ακόμα λίγο; Αλίμονο, αυτό απαιτούν οι
κανόνες μιας καλής προπαγανδιστικής στρατηγικής.
Ξυπνάς, λοιπόν, ανήμερα τα Χριστούγεννα, ανοίγεις τις
εφημερίδες και λες να διαβάσεις τη συνέντευξη του, κοντινότερου στον
Πρωθυπουργό, υπουργού (εδώ, για όποιον διαθέτει κι άλλη υπομονή).
Πρώτη ερώτηση: Ισχύει και σήμερα το «ποιος κυβερνά αυτόν
τον τόπο;». Η κυβέρνηση αποσύρει άρον άρον το «παράλληλο πρόγραμμα» με
απαίτηση των δανειστών;
Περιμένεις να διαβάσεις κάτι σαν το «ναι, το αποσύραμε
γιατί μας πίεσαν» (η πραγματικότητα) ή κάτι ηρωϊκό σαν το «όχι, δεν το
αποσύραμε, εμείς δεν κάνουμε ό,τι μας λένε οι άλλοι». Φευ, τίποτα από
αυτά. Ο συνεντευξιαζόμενος υπουργός αρχίζει με το «φρένο στην
καταστροφή», που κατάφερε να βάλει αυτή (εννοείται) η κυβέρνηση.
Κατακεραυνώνει κάποιους που φαντασιώνονται «αριστερή παρένθεση». Και
καταλήγει στη γνωστή καραμέλα για «τις εξελίξεις στη χώρα και στην
Ευρώπη».
Το πιστεύουν, γι’ αυτό λένε τέτοια; Δεν ξέρω, ειλικρινά. Η μία εξήγηση είναι ότι, έτσι όπως είναι κλεισμένοι στα δώματα της εξουσίας, έχουν χάσει την επαφή με την πραγματικότητα
Και να ήταν μόνον αυτά; Ο υπουργικός οίστρος ασταμάτητος.
Ιδού η συνέχεια: «Η χώρα σταθεροποιείται, η ύφεση εκμηδενίζεται, οι
τράπεζες ανακεφαλαιοποιήθηκαν, η δόση έρχεται κανονικά και οι ρυθμίσεις
ψηφίζονται τις πρώτες εβδομάδες του Ιανουαρίου». Αν δεν προσέξατε η
αφήγηση είναι σε ιστορικό ενεστώτα («σταθεροποιείται, εκμηδενίζεται,
έρχεται, ψηφίζονται» – ξέφυγε μόνο ο αόριστος «ανακεφαλαιοποιήθηκαν),
προφανώς λόγω του… ιστορικού μεγέθους των επιτευγμάτων!
Ιδού, λοιπόν, το πρώτη φορά αριστερό success story. Oλα
πάνε κατ’ ευχήν. Η λιτότητα κατατροπώθηκε, ο κατώτατος μισθός πήγε 751
ευρώ, η 13η σύνταξη δόθηκε, ο ΕΝΦΙΑ καταργήθηκε.
Και μετά; Μετά ξυπνήσαμε από χαρούμενες παιδικές φωνές,
που έλεγαν τα κάλαντα στον Πρωθυπουργό και τον κοντινότερο υπουργό του,
οι οποίοι άκουσαν το «καλήν ημέραν άρχοντες» και πίστεψαν ότι η ημέρα
είναι καλή και για τους αρχομένους.
Το πιστεύουν, γι’ αυτό λένε τέτοια; Δεν ξέρω, ειλικρινά. Η
μία εξήγηση είναι ότι, έτσι όπως είναι κλεισμένοι στα δώματα της
εξουσίας, έχουν χάσει την επαφή με την πραγματικότητα. Συμβαίνει
συνηθέστατα με τους ανθρώπους της εξουσίας.
Επειδή, όμως, οι σημερινοί είναι πολύ φρέσκιοι, πιστεύω τη
δεύτερη εξήγηση. Όχι, ξέρουν τι γίνεται έξω. Δεν πιστεύουν αυτά που
λένε. Αλλά πρέπει να τα λένε. Πρώτα, επειδή συνήθισαν στα ψέματα και
είδαν ότι δεν τους κόστισαν. Το αντίθετο, κερδισμένοι βγήκαν. Και μετά,
διότι οι κανόνες της προπαγάνδας απαιτούν να λένε τέτοια.
Μόνο που, στο τέλος, μπορεί να πιστέψουν την εικονική
πραγματικότητα, έτσι όπως επίμονα την παρουσιάζουν. Και αυτό θα είναι η
εσχάτη πλάνη.
Χριστούγεννα έχουμε, όχι Πάσχα. Αλλά ας προσέξουν την,
αναφερόμενη στο Πάσχα,
φράση της Γραφής: «…και έσται η εσχάτη πλάνη
χείρων της πρώτης»…
Γ.Καρελιάς-protagon.gr
