Τα αβγά αποτελούν το κύριο συστατικό για τα περισσότερα από γλυκά αλλά και φαγητά που ετοιμάζουμε στην κουζίνα μας.
Επίσης συνηθίζουμε να το τρώμε με διάφορους τρόπους, όπως βραστά μελάτα, σφιχτά, τηγανητά ομελέτα κ.α. Είναι μια από τις πιο πλήρεις τροφές με πολλά οφέλη για την διατροφή και την υγεία μας.
Πόσοι από εμάς όμως, μπορούμε να αναγνωρίσουμε ένα φρέσκο από ένα πιο παλιό αβγό;
Επίσης πόσοι μπορούν να αναγνωρίσουν πια αβγά είναι κατάλληλα προς βρώσιν και πια όχι.
Ας δούμε μερικούς εύκολους και πρακτικούς τρόπους να αναγνωρίζουμε την καταλληλότητα των αβγών.
Στην παρακάτω εικόνα φαίνεται ένα αβγό, πια θα είναι η συμπεριφορά του, ανάλογα με την ηλικία του, αν το βυθίσουμε άβραστο και όχι από το ψυγείο, σε νερό.
 |
| Όταν το αβγό επιπλέει στην επιφάνεια του νερού, είναι ακατάλληλο να καταναλωθεί και πρέπει να πετιέται. |
Είναι ο αέρας που υπάρχει μέσα στο αβγό, ανάμεσα στο ασπράδι και το κέλυφος. Όταν γεννιέται, το αβγό είναι ζεστό. Όσο κρυώνει, το περιεχόμενό του συστέλλεται και η εσωτερική μεμβράνη του κελύφους αποκολλάται και διαμορφώνει τον αεροθάλαμο. Ο όγκος που καταλαμβάνει ο αεροθάλαμος μεγαλώνει με την πάροδο του χρόνου, αφενός διότι εισχωρεί αέρας μέσα στο αβγό από τους πόρους και αφετέρου επειδή η υγρασία του ίδιου του αβγού μειώνεται και δίνει χώρο στον αέρα να εξαπλωθεί περισσότερο. Έτσι, όσο πιο φρέσκο είναι το αβγό τόσο πιο λίγο αέρα έχει.
Άρα ένα φρέσκο αβγό ξεφλουδίζεται πιο δύσκολα από ένα πιο παλιό αβγό όταν είναι βραστό και "σφιχτό".
Εάν σηκώσετε ένα αυγό και το κοιτάξετε στο φως, μπορείτε να διακρίνετε τον αεροθάλαμο, στο κάτω και πιο φαρδύ μέρος του αυγού. Στα λιγότερο φρέσκα αυγά ο θάλαμος αυτός είναι πιο μεγάλος σε σχέση με ένα φρέσκο αυγό. Μέθοδος παλιά και –ίσως– όχι τόσο εύκολη. Ασπράδι ή αλβουμίνη
Αποτελεί το 67% του βάρους του αβγού. Περιέχει περισσότερη από την μισή ποσότητα της συνολικής πρωτεΐνης. Με την πάροδο του χρόνου, η πρωτεΐνη αλλάζει μορφή και το ασπράδι αραιώνει. Γι’ αυτό και τα φρέσκα αβγά παρουσιάζουν πιο συνεκτική υφή στο τηγάνι.
Εάν, λοιπόν, το αυγό είναι φρέσκο, το ασπράδι και ο κρόκος του θα παραμείνουν σφιχτά ενωμένοι, με τον κρόκο να έχει το σχήμα τρούλου. Όσο λιγότερο φρέσκο είναι, τόσο το ασπράδι γίνεται πιο νερουλό και το σχήμα του κρόκου πιο επίπεδο.
Και πάλι, όμως, τα αυγά εξακολουθούν να είναι βρώσιμα και δεν υπάρχει λόγος να τα πετάξετε. Μπορεί να μην έχουν την τέλεια φρέσκια γεύση, αλλά διατηρούν όλες τις ιδιότητές τους.
Είναι, επίσης, σημαντικό, να ελέγχουμε τα αυγά όταν τα αγοράζουμε, να είναι απολύτως άθικτο το τσόφλι τους. Η σαλμονέλα περνάει στο εσωτερικό του αυγού μέσα από ασυνέχειες, από κάποιο ράγισμα του τσοφλιού. Εάν βρείτε κάποιο ράγισμα σε αυγό, και εφ’ όσον πληροί τους υπόλοιπους κανόνες υγιεινής (φρέσκο, από ελεγχόμενη παραγωγή), δεν υπάρχει λόγος να το πετάξετε. Χρησιμοποιήστε το για να φτιάξετε κάποιο μαγειρεμένο φαγητό. Η υψηλή θερμοκρασία σκοτώνει το –πολύ επικίνδυνο αυτό– βακτήριο.
Το τσόφλι του φρέσκου αυγού είναι πιο ματ, πιο θαμπό, ενώ εκείνο των λιγότερο φρέσκων πιο γυαλιστερό.
Ηχητικός έλεγχος
Εάν πιάσουμε το αυγό με τον αντίχειρα και τον δείκτη και το ανακινήσουμε δίπλα στο αυτί μας, στο φρέσκο αυγό δεν πρέπει να ακούσουμε τίποτα. Αντίθετα, από το παλιό αυγό θα ακούγονται διάφορα περίεργα “τσακ-τσακ”, ένδειξη ότι ο κρόκος κτυπάει στα εσωτερικά τοιχώματα του αυγού. Επίσης σύμφωνα με τον ΕΦΕΤ
Ο χρωματισμός του κρόκου εξαρτάται από τη διατροφή και δεν επηρεάζει τη θρεπτική και βιολογική αξία του αβγού.
Αποφεύγετε να αγοράζετε αβγά με ακάθαρτο, ραγισμένο και μη φυσιολογικό κέλυφος.
Αποφεύγετε να καταναλώνετε αβγά με κηλίδες αίματος, με ασπράδι θρομβώδες, χρωματισμένο, ανακατεμένο με τον κρόκο και με δυσάρεστη οσμή.
Για τη καλή συντήρηση των αβγών που αγοράζετε μην τα πλένετε αλλά διατηρήστε τα σε δροσερό χώρο.
Μετά το βρασμό τους τα αβγά διατηρούνται υποχρεωτικά στο ψυγείο.
Βασικός κανόνας: πλένουμε πάντα τα χέρια μας, αφού πιάσουμε αυγά. Όπως και τον πάγκος της κουζίνας όπου τα είχαμε ακουμπήσει.
Πριν βγάλουμε τα αυγά από τη συσκευασία τους για να τα τοποθετήσουμε στο ψυγείο (ή και κάθε φορά που θα τραβήξουμε έξω κάποια για να τα χρησιμοποιήσουμε), πρέπει και πάλι να έχουμε πλύνει τα χέρια μας. Δεν λερώνουν μόνο αυτά, μπορεί να τους μεταφέρουμε εμείς το πρόβλημα, πιάνοντάς τα με χέρια που έχουν πιάσει και ένα σωρό άλλες βρομιές.
