του Παναγιώτη Βαφέα *
Μια νέα χρονιά ήρθε και νέα σχέδια και όνειρα έχουν ήδη γίνει από όλους
.
Είναι περίεργο αλλά και συνάμα λογικό να ευχόμαστε τα καλύτερα για δυο μέρες
και πολύ σύντομα να διαψεύδουμε τους ίδιους μας τους εαυτούςμπροστά σε ένα γκισέ
της εφορίας, στην ουρά μιας τράπεζας και στα καθίσματα αναμονής της ΔΕΗ.
Χρόνια τώρα περιμένουμε με τον ένα η τον άλλο τρόπο , με τη μια η
την άλλη κυβέρνηση την πασίγνωστη και διάσημηΑνάπτυξη!!!
Μια κύρια που τελικά
είναι μάλλονλίγο σνομπ, λίγο απόμακρη και σίγουρα εκκεντρική.
Οι διαφημιστές της
, μας τη παρουσιάζουν άλλοτε παρούσα και άλλοτε καβάλα σε άσπρο άλογο να καλπάζει
προς εμάς τους ονειροπόλους.
Ποια είναι
όμως η κυρία Ανάπτυξη;
Ο καθηγητής Michael Todaro συμπεραίνει ότι "η Ανάπτυξη
σε όλες τις κοινωνίες πρέπει να αποβλέπει το λιγότερο στους εξής τρεις στόχους:
Να αυξάνει τη διαθεσιμότητα και να διευρύνει την κατανομή των βασικών αγαθών
της ζωής όπως η τροφή, η διαμονή, η υγεία, η ασφάλεια.
Να προάγει τα επίπεδα
της ποιότητας ζωής περιλαμβάνοντας, εκτός του μεγαλύτερου εισοδήματος, προσφορά
περισσότερης απασχόλησης, καλύτερη εκπαίδευση και μεγαλύτερο ενδιαφέρον σε
πολιτιστικές και ανθρώπινες αξίες, με σκοπό όχι μόνο την παραγωγή υλικών αγαθών
αλλά και την απόκτηση μεγαλύτερης ατομικής και εθνικής αυτοεκτίμησης.
Να
επεκτείνει το εύρος των οικονομικών και κοινωνικών ευκαιριών που είναι
διαθέσιμες στα άτομα και στα κράτη".
Ένας άλλος ακαδημαϊκός, ο καθηγητής Dudley Seers ορίζει την
Ανάπτυξη ως "τη μείωση και εξάλειψη της φτώχειας, της ανισότητας και της
ανεργίας με τη βοήθεια της οικονομικής ανάπτυξης".
Και γίνεται πιο
συγκεκριμένος γράφοντας:
"Τα ερωτήματα που ανακύπτουν για την ανάπτυξη
μιας χώρας είναι επομένως: τι έχει γίνει κατά της φτώχειας;
Τι έχει γίνει κατά
της ανεργίας; Τι έχει γίνει κατά της ανισότητας; Αν όλα αυτά τα τρία έχουν
γίνει λιγότερο έντονα, τότε χωρίς αμφιβολία η περίοδος αυτή μπορεί να
χαρακτηρισθεί ως περίοδος ανάπτυξης γι αυτή τη χώρα.
Θα μπορούσα να παραθέσω πολλούς ορισμούς γύρω από τη Ντίβα της Ελληνικής Πολιτικής Σκηνής αλλά κανένας
δεν της ταιριάζει.
Άλλωστε εμείς δεν χωράμε σε καλούπια .
Για αυτό και θα δώσω
τον δικό μας , το πολύ κατανοητό και έξυπνο ορισμό , τον Ελληνικό δηλαδή.
Ανάπτυξη είναι η ιδέα που κάποιοι σκέπτονται πριν από εμάς
για εμάς , μας παρουσιάζουν τις ιδέες τους ως πρόσκαιρα μέτρα με θαυματουργές ιδιότητες
και στο τέλοςαυτοί πάνεσπίτια τους και εμείς βιώνουμε τον εφιάλτη του παραδείσου
που μας παρουσίασαν η’ αλλιώς και σύμφωνα με τα τοπικά μας φαινόμενα ,βιώνουμε την Ανάπτυξη
με ΝιφάδεςΣεισμού.
*Βαφέας Παναγιώτης
Οικονομολόγος
