Τον αριθμό «500» αγγίζει, σύμφωνα με το ηλεκτρονικό «πινάκιο» της Βουλής,
το πλήθος των υπουργικών τροπολογιών που
έχουν κατατεθεί –και, φυσικά, ψηφιστεί– κατά την τρέχουσα ΙΖ΄
κοινοβουλευτική περίοδο, δηλαδή τους τελευταίους 21 μήνες. Με άλλα
λόγια, αντιστοιχούν περίπου 23 τροπολογίες κάθε μήνα.
Οι ρυθμοί, πάντως, φαίνεται πως κατά
περιόδους επιταχύνονται ραγδαία. Οσα συνέβησαν ειδικά το τελευταίο 48ωρο
στο Κοινοβούλιο καταδεικνύουν πως η κατάθεση τροπολογιών γινόταν ακόμα
και ανά πεντάλεπτο!
Στέλεχος του Ποταμιού –η Κ.Ο. του οποίου
πρώτη αποχώρησε από τη διαδικασία σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τον τρόπο
νομοθέτησης– επισημαίνει την πυκνότητα του κυβερνητικού χρόνου
νομοθέτησης μέσω τροπολογιών, αναφέροντας συνοπτικά τις ώρες κατάθεσης:
12.55 – 13.00 – 13.05 – 13.15 – 13.20 – 13.25 – 13.30 κ.λπ.
Πέραν τούτου αξίζει να επισημανθεί ότι
οι τελευταίες τέσσερις από τις συνολικά 22 επίμαχες, κατατέθηκαν αφού
είχε ήδη αρχίσει η διαδικασία συζήτησης και ψήφισης του νομοσχεδίου στην
Ολομέλεια, «αιφνιδιάζοντας» ακόμα και τον εισηγητή των συγκυβερνώντων
ΑΝΕΛ, ο οποίος από του βήματος ομολόγησε ότι κάποια στην οποία είχαν
αναφερθεί βουλευτές της αντιπολίτευσης δεν είχε ακόμα ο ίδιος προλάβει
να δει.
Πρέπει, βεβαίως, να αναφερθεί ότι
υπήρξαν και ορισμένοι βουλευτές της συγκυβερνώσας πλειοψηφίας που
εκδήλωναν σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις τους δυσφορία για την υπουργική
τακτική. Ενας εξ αυτών, ο κ. Γ. Δημαράς εξεδήλωσε χθες και δημόσια
–ΣΚΑΪ– τη διαφωνία του με την τακτική αυτή.
Προσφάτως, η Ν.Δ. είχε προβεί σε
καταγραφή ορισμένων χαρακτηριστικών τα οποία διακρίνουν τη νομοθέτηση
μέσω τροπολογιών – τα στοιχεία ήταν έως τον περασμένο Μάρτιο.
Ειδικότερα, είχε διαπιστώσει ότι οι υπουργικές τροπολογίες «ανά νόμο»,
ειδικά στην τρέχουσα περίοδο, είναι 3,38. Παράλληλα, υπογραμμιζόταν ότι
«εκ των 64 νόμων από τον Ιούνιο του 2016, οι δώδεκα ήταν κυρώσεις
διεθνών συμβάσεων. Από τα 94 άρθρα αυτών των κυρώσεων, το 41% είναι
τροπολογίες (39 από 94)».
Οι εκπρόθεσμες
Στα αρνητικά χαρακτηριστικά του
φαινομένου είναι και πως σε εξαιρετικά μεγάλο ποσοστό καταστρατηγείται
και ο ειδικότερος Κανονισμός της Βουλής που προβλέπει ότι «εκπρόθεσμες»
τροπολογίες δεν (πρέπει να) γίνονται αποδεκτές. Το 2016 υπολογίστηκε ότι
οι εκπρόθεσμες τροπολογίες των υπουργών της δικομματικής συγκυβέρνησης
ανήλθαν σε ποσοστό 69%. Στην περίπτωση του τελευταίου νομοσχεδίου,
επήλθε το απόλυτο: Και οι 22 υπουργικές τροπολογίες (ποσοστό 100%), που
κατατέθηκαν και οι οποίες ψηφίστηκαν από την πλειοψηφία, ήταν
«εκπρόθεσμες».
Για την πλήρη εικόνα θα πρέπει να
επισημανθούν, επίσης, και δύο επιπρόσθετες κρίσιμες παράμετροι: αρκετές
εκ των τροπολογιών αυτών, συνιστούν «μίνι νομοσχέδια», καθώς εμπεριέχουν
πέραν της μιας ρυθμίσεις, καθώς και ότι υπήρξαν σε αυτή την περίοδο
–όπως συνέβαινε και κατά το παρελθόν– τροπολογίες βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ
που έγιναν αποδεκτές και οι οποίες ήταν, κατά γενική ομολογία, εμμέσως
υπουργικές.
Οι κυβερνητικοί βουλευτές, με άλλα
λόγια, κατέθεταν προς ψήφιση νομοθετικές ρυθμίσεις με τη μορφή
τροπολογίας, κατόπιν υπόδειξης κυβερνητικών στελεχών. Η τελευταία αυτή
μέθοδος αιτιολογείται εξαιτίας του γεγονότος ότι αν και κατά παράβαση
του Κανονισμού της Βουλής, μπαίνουν προς συζήτηση και γίνονται
αποδεκτές, χωρίς να υπάρχει μέσω έκθεσης του Γενικού Λογιστηρίου του
Κράτους υπολογισμός οικονομικών επιπτώσεων.
Χαρακτηριστική περίπτωση, ίσως, συνιστά
τροπολογία που έφερε την υπογραφή του βουλευτή Κοζάνης ΣΥΡΙΖΑ Δημ.
Δημητριάδη, η οποία αφορούσε υποθέσεις «παραβίασης λαθρεμπορίας» και την
οποία όπως ο ίδιος αργότερα παραδέχθηκε, δεν είχε εμπνευστεί και
επεξεργαστεί εκείνος.
