Αφιερωμένο σε αυτούς που ξεπούλησαν την Ελλάδα...
Παρ΄όλο που η Ελλάδα, του φέρθηκε τόσο άσχημα, δεν βαρυγκώμησε ποτέ...Δεν ξεστόμισε ποτέ πικρή κουβέντα για την Πατρίδα...Και ειδικότερα στους ξένους δεν ήθελε να δώσει το παραμικρό δικαίωμα... Αλήθεια αν ξυπνούσε τώρα ο ήρωας με το σπαθί στο χέρι...ποιους θα έσφαζε?Ο Νικήτας Σταματελόπουλος ή πιο γνωστός Νικηταράς, ήρωας από τους λίγους της Επαναστάσης του 1821, πέθανε στην ψάθα, ζητιανεύοντας στα σοκάκια του Πειραιά.
Η αρμόδια αρχή η οποία χορηγούσε τις θέσεις στους επαίτες, είχε ορίσει για τον ήρωα- επαίτη μια θέση κοντά στο σημείο όπου βρίσκεται σήμερα η εκκλησία της Ευαγγελίστριας και του επέτρεπε να επαιτεί κάθε Παρασκευή! Ήταν τόση η φτώχεια του σχεδόν τυφλού πλέον στρατηγού- η πολιτεία δεν του είχε δώσει σύνταξη- ώστε δεν είχε χρήματα ούτε για να αγοράσει ψωμί για την άρρωστη γυναίκα του- εκείνος μπορούσε να αντέξει την πείνα περισσότερο.
Η περιπέτεια του ήρωα έφθασε στα αυτιά πρέσβη Μεγάλης Δύναμης, ο οποίος ενημέρωσε σχετικά την κυβέρνησή του. Έτσι κάποια στιγμή απεσταλμένος της πρεσβείας βρέθηκε στη θέση που ζητιάνευε ο στρατηγός. Μόλις ο Νικηταράς τον τον αντιλήφθηκε μάζεψε αμέσως το απλωμένο του χέρι!
-Τι κάνετε στρατηγέ μου; Ρώτησε ο απεσταλμένος.
-Απολαμβάνω την ελεύθερη πατρίδα! Απάντησε περήφανα ο ήρωας.
-Μα εδώ την απολαμβάνετε καθισμένος στο δρόμο;
-Η πατρίδα μου έχει χορηγήσει σύνταξη για να ζω καλά αλλά εγώ έρχομαι εδώ για να παίρνω μια ιδέα πώς περνάει ο κόσμος. Αντέτεινε ο περήφανος Νικηταράς.
Είδε και απόειδε ο ξένος και γύρισε να φύγει χαιρετώντας ευγενικά. Φεύγοντας όμως, άφησε να του πέσει ένα πουγγί με χρυσές λίρες ώστε να μην προσβάλει τον πάμφτωχο στρατηγό.
Ο Νικηταράς άκουσε τον ήχο, έπιασε το πουγγί το ψηλάφισε και φώναξε στον ξένο.
-Σου έπεσε το πουγγί σου. Πάρτο για να μην το βρει κανείς και το χάσεις! .lamiareport
