Με συγκινητικές και σεμνές
θρησκευτικές εκδηλώσεις γιορτάστηκε και φέτος η μνήμη του Νεομάρτυρα, Αγίου Δημητρίου του Χωραίτη, στη
γενέτειρα του, την ιστορική Χώρα.
Πλήθος πιστών συγκεντρώθηκε τόσο στον
Εσπερινό στις 25 Απριλίου, όσο και στις 26 Απριλίου, στην Αρχιερατική Θεία
Λειτουργία, στην οποία χοροστάτησε ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Τριφυλίας και
Ολυμπίας, κ. Χρυσόστομος.
Η συγκίνηση όσων συμμετείχαν στον
εορτασμό του Αγίου ήταν μεγάλη. Αρκετός κόσμος συνέρρευσε προκειμένου να λάβει
την ευλογία του Αγίου, ο οποίος
καταγόταν από τη Χώρα και νέος στην ηλικία μαρτύρησε από τους Τούρκους
στις 13 Απριλίου 1803, μη απαρνούμενος την πίστη του στον Χριστό.
Ο Δήμαρχος Πύλου-Νέστορος, κ.
Δημήτριος Καφαντάρης, στο σύντομο λόγο του αναφέρθηκε στη σπουδαιότητα της ορθόδοξης
Χριστιανοσύνης. Όπως ο ίδιος δήλωσε: «Μέσα από την πίστη μας, οι Έλληνες
μαθαίνουμε ότι με οδηγό την αλληλεγγύη, την ενότητα και τη δύμαμη της θέλησης
μπορούμε να ξεπεράσουμε κάθε εμπόδιο που φαντάζει απροσπέλαστο. Θα ήθελα να
ευχαριστήσω τις αρχές και τους πιστούς που παρευρέθησαν στον εορτασμό του Αγίου
και κάθε χρόνο αυξάνονται, γεγονός που εύχτοχα δείχνει ότι η πίστη των Ελλήνων
είναι ακόμη ζωντανή.»
Στη σημερινή εορτή μεταξύ άλλων παρέστησαν
ο Δήμαρχος Πύλου-Νέστορος κ. Δημήτριος Καφαντάρης, ο τέως Υπουργός κ. Ιωάννης
Λαμπρόπουλος, η Περιφερειακή Σύμβουλος κα Αντωνία Μπούζα, ο τέως Βουλευτής κ. Δημήτριος
Σαμπαζιώτης, τα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου Πύλου-Νέστορος, ο Πρόεδρος του
Μανιατακείου Ιδρύματος κ. Δημήτριος Μανιατάκης και Εκπρόσωποι των Στρατιωτικών
Αρχών του τόπου.
Λίγα λόγια για τον Άγιο Δημήτριο τον
Χωραίτη
Ο Νεομάρτυρας Δημήτριος ο Χωραίτης
γεννήθηκε στη Χώρα (τότε την έλεγαν Λιγούδιστα) του Δήμου Πύλου-Νέστορος, τον Απρίλιο
του 1801 και μαρτύρησε στην Τρίπολη της οποίας είναι και πολιούχος.
Οι γονείς του ήταν χριστιανοί και
ευσεβείς. Για να αντιμετωπίσει τη φτώχεια έφυγε με το μεγαλύτερο αδερφό του και
πήγαν στην Τρίπολη, όπου έγινε υπηρέτης μιας πλούσιας τουρκικής οικογένειας και
αργότερα κουρέας. Παρασύρθηκε όμως από την πολυτέλεια και αρνήθηκε την πίστη
του στο Χριστό. Όταν το έμαθε ο πατέρας
του προσπάθησε να τον συναντήσει αλλά δεν τα κατάφερε γιατί ο Δημήτριος έφυγε
και πήγε στον Ιεράρχη Χίου Μακάριο για να εξομολογηθεί και να ζητήσει συγχώρεση
για το αμάρτημά του. Στη συνέχεια πηγαίνει στην Ιερή Μονή Τσιπιανών, έξω από
την Τρίπολη, στο Άγιο Όρος και στη Μ. Ασία. Κλαίει απαρηγόρητα και ομολογεί το
λάθος του. Συνδέεται με ευσεβείς χριστιανούς και άγιους πνευματικούς πατέρες.
Δεν επαναπαύεται όμως η ψυχή του. Ποθεί το μαρτύριο και μάλιστα στον τόπο της
άρνησης για το
λόγο αυτό πηγαίνει στην Τρίπολη για να εξαγιάσει με την καλή
ομολογία την ατμόσφαιρα την οποία μόλυνε με την
άρνηση. Θέλει να γίνει μιμητής του Χριστού και συναγωνιστής των
νεομαρτύρων, τη ζωή των οποίων μελετά στα μαρτυρολόγια. Πρώτα εμφανίζεται στο
κουρείο όπου εργαζόταν λέγοντας: «Είμαι ο Δημήτριος, όπου εδώ στο καταραμένο
αυτό εργαστήριο αρνήθηκα το Χριστό μου και ήρθα τώρα να τον ομολογήσω πάλι εδώ
για να λάβω το θησαυρό της πίστης μου τον οποίο έχασα». Στην συνεχεία οδηγήθηκε
στον κριτή για ανάκριση και δίκη. Ενώπιον των απίστων φώναξε με θάρρος:
«Χριστιανός ήμουν, χριστιανός είμαι και χριστιανός θα πεθάνω. Ήρθα να χύσω το
αίμα μου για το Χριστό μου, τον Εσταυρωμένο». Ο δικαστής πρόσταξε να
αποκεφαλιστεί. Ο Δημήτριος άκουσε με χαρά την απόφαση και με θερμή προσευχή
ευχαρίστησε τον Κύριο για την ευεργεσία αυτή.
Μαρτύρησε στις 13 Απριλίου 1803 με
αποκεφαλισμό αφού πρώτα χτυπήθηκε, από ένα δήμιο, στο κεφάλι με ραβδί. Τα Άγια
Λείψανά Του υπάρχουν στη Μονή Βαρσών Αρκαδίας και τα οποία μεταφέρονται στην
Τρίπολη κάθε χρόνο στις 22 Μαΐου για τη μεγάλη Λιτανεία.