Του Λάμπρου Τζούμη*
Υποστρατήγου ε.α
Κάθε
φορά μετά την ορκωμοσία των νεοσυλλέκτων οπλιτών στα Κέντρα Εκπαίδευσης
διεξάγεται παρέλαση παρουσία θρησκευτικών, πολιτικών, στρατιωτικών
αρχών και των συγγενών και οικείων των νεοσυλλέκτων (Ν/Σ).
Με αυτό τον τρόπο δίνεται η ευκαιρία να καμαρώσουν τα παιδιά τους και να
διαπιστώσουν ιδίοις όμμασι την ένταξή τους στη στρατιωτική οικογένεια.
Την Παρασκευή 30 Σεπ. 2016 διεξήχθη η καθιερωμένη ορκωμοσία, αλλά
σε κανένα κέντρο εκπαιδεύσεως συμπεριλαμβανομένου σε αυτό που
παρευρέθηκε ο ΥΕΘΑ Πάνος Καμμένος δεν πραγματοποιήθηκε παρέλαση. Δεν
γνωρίζω αν αυτή ακυρώθηκε λόγω της επίσπευσης της ορκωμοσίας κατά μια
εβδομάδα και του ανέτοιμου των Ν/Σ ή αυτό καθιερωθεί σε μόνιμη βάση
ικανοποιώντας το γονίδιο των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, στο οποίο υπάρχει
πάντα η απέχθεια για τις «μιλιταριστικές παρελάσεις».
Όπως είναι γνωστό κυβερνητικά στελέχη προσκολλημένα στις ιδεοληψίες τους
ότι το έθνος είναι κατασκευή του κράτους και παρωχημένη έννοια, έχουν
κατά καιρούς δηλώσει την αντίθεσή τους στις παρελάσεις, ενώ συμφωνούν
και στηρίζουν άλλου είδους εκδηλώσεις όπως το gay pride και με
ανακοινώσεις τους καλούν για συμμετοχή σ΄ αυτές.
Πρώτα απ’ όλα οι
νεολαίοι του ΣΥΡΙΖΑ, έγραφαν: «να καταργηθεί ο αναχρονιστικός θεσμός
των παρελάσεων» ...Οι παρελάσεις «το μόνο που δεν κάνουν είναι να
καλλιεργούν την ιστορική μνήμη... Οι αγώνες τού σήμερα και όχι οι
στρατοκρατικές παρελάσεις είναι αυτοί που θα δικαιώσουν τις θυσίες όσων
αγωνίστηκαν για τη δικαιοσύνη και την κοινωνική απελευθέρωση» (Ν.
ΣΥΡΙΖΑ 26 Νοε. 2011).
Το κόμμα των οικολόγων – πράσινων που συνεργάζεται
με το ΣΥΡΙΖΑ σε ανακοίνωσή του στις 26 Οκτ. 2015, τόνισε: «Μαθητικές
και στρατιωτικές παρελάσεις, επίδειξη στρατιωτικής ισχύος, εθνικές
μυθολογίες, σύμβολα, εμβατήρια, πανηγυρικοί, δοξολογίες, εθνικό κλέος θα
παρελάσουν για άλλη μία φορά στο όνομα των πολιτών αυτής της πολύπαθης
χώρας.» Η αναπληρώτρια υπουργός αρμόδια για θέματα κοινωνικής αλληλεγγύης Θεανώ Φωτίου τις χαρακτήριζε: «απολίθωμα του παρελθόντος».
Η πρώην βουλευτής του κόμματος, Ειρήνη Αγαθοπούλου, επιχειρηματολογούσε ότι: «όποιος
νομίζει ότι μπορεί να εμπνεύσει τον πατριωτισμό της νεολαίας με τα κάθε
λογής μιλιταριστικά κατάλοιπα της δεκαετίας του ’30 και του Μεταξά ή
είναι βαθιά νυχτωμένος ή κάτι άλλο έχει στο μυαλό του».
Τελευταία
στο στόχαστρο του υπουργείου Παιδείας εκτός από την πρωινή προσευχή, το
μάθημα των θρησκευτικών μπήκε και ο θεσμός των μαθητικών παρελάσεων, τις
οποίες σκοπεύει να καταργήσει.
Για ποιο λόγο τους ενοχλούν οι
παρελάσεις; Μήπως τούς χαλάνε το «αντιεθνικιστικό» προφίλ που με τόσο
κόπο επιθυμούν να επιβάλλουν, αφού κάθε χρόνο, όλο και περισσότερος
κόσμος συνωστίζεται να παρακολουθήσει τα παιδιά του και τη στρατευμένη
νεολαία να παρελαύνει κρατώντας περήφανα την ελληνική σημαία;
Με την ακύρωση λοιπόν της καθιερωμένης παρέλασης στην πρόσφατη ορκωμοσία
των Ν/Σ και δεδομένου ότι σε ένα μήνα περίπου στην επέτειο της 28ης
Οκτ. του 1940, θα βρεθούμε πάλι μπροστά σε αντιδράσεις για τη διεξαγωγή
μαθητικών και στρατιωτικών παρελάσεων, αξίζει να τονιστεί η σημασία
τους.
Οι παρελάσεις είτε πραγματοποιούνται σε εκδηλώσεις όπως αυτή της
ορκωμοσίας των Ν/Σ οπλιτών ή στις εθνικές γιορτές εμφυσούν υπερηφάνεια
και προκαλούν συγκίνηση, που τόσο πολύ έχουμε ανάγκη στις μέρες μας. Η
υπενθύμιση της ιστορίας και η απόδοση της οφειλόμενης τιμής σ΄ αυτούς
που αγωνίστηκαν για την ελευθερία της πατρίδας μας αποτελεί ιστορική
εθνική επιταγή. Ειδικότερα οι στρατιωτικές παρελάσεις παρουσιάζουν την
πειθαρχία του στρατού και το συμβολισμό της ένταξης στο σύνολο όπως αυτή
αποτυπώνεται στην ομοιομορφία, στη συμμετρία και στο συντονισμό της
κίνησης. Ο κυματισμός της γαλανόλευκης σε στρατιωτικές ή μαθητικές
παρελάσεις, τονώνει την εθνική συνείδηση και συμβολίζει τη συνέχεια και
ενότητα του ελληνικού έθνους. Η μαζική συμμετοχή του ελληνικού λαού
δημιουργεί την πεποίθηση ότι οι παρελάσεις καμιά σχέση δεν έχουν με
«φασιστικά κατάλοιπα» αλλά είναι εκδηλώσεις τιμής και μνήμης στους
αγώνες του έθνους διαχρονικά για την ελευθερία του. Θα πρέπει να
καταλάβουν λοιπόν οι «σύντροφοι» ότι η σημασία των παρελάσεων σημαίνει
πολύ περισσότερα για τον ελληνικό λαό από τις «θολοκουλτουριάρικες»
ιδεοληψίες τους.
* Οι θέσεις που εκφράζονται στο κείμενο είναι απολύτως προσωπικές.
