“ Το ποτάμι” - Κειμενοδιφική ιχνηλασία...

Στο Διήγημα “ Το ποτάμι”του Παναγιώτη Αντωνόπουλου.

            Η εμμονή του χρονικογράφου και δασκάλου Παναγιώτη Αντωνόπουλου να στηλιτέψει τα κακώς κείμενα που εγκληματικά κάποιοι συνάνθρωποί μας σκοτώνουν με την αδιαφορία τους τα δώρα της φύσης και της ίδιας της ζωής μας, πέραν της συνειδητότητας, με τη ζωντάνια του λόγου του μας πείθει απόλυτα μιας και είναι ντυμένα με τις κοινωνικές αξίες.        

 Η εξέγερση της ψυχής του, για το φράγμα της φθοράς, τον κάνει να γίνεται ενστικτωδώς επαναστάτης και να υψώνει φωνή διαμαρτυρίας.   

Οι λέξεις, με το λόγο του, αποχτούν μια ιδιαίτερη ποιότητα και αφυπνίζουν συνειδήσεις που μπορούν να ανατρέψουν τα κακώς κείμενα.

            Αν αναγκάστηκα να αναφερθώ στον μαχητή δάσκαλο γι’ αυτό του το διήγημα “ Τοποτάμι “ είναι γιατί τόσο παιδαγωγικά μας μηνύει για τα σημάδια της εποχής μας και για να μας μεταγγίσει τις αγωνίες του που πρέπει να είναι και δικές μας.

            Η αδιαφορία και ο ωχαδερφισμός, κάποτε θα χτυπήσει και την πόρτα μας και τότε, ίσως να είναι αργά για να αποκαταστήσουμε το κακό που θα μας βρει. 

Ως υπεύθυνοι πολίτες οφείλουμε να δίνουμε καθημερινά τη μάχη ώστε την ίδια τη φύση που παραλάβαμε από τους προκατόχους μας να την παραδώσουμε πιο υγιή, πιο καλή στους απογόνους μας.

            Το μάχιμο πνεύμα  της αρετής, αγγίζει το αίσθημα του θριάμβου στον αγώνα κατά της ανθρώπινης αδυναμίας και συντελεί  με μια προσηλωτική σχέση στέλνοντας μηνύματα αισιοδοξίας όταν όλοι μας αγαπήσουμε τη ζωή και τη φύση.

            Το πόσο ζωντανά και αριστοτεχνικά πλέκει το μύθο του ο Παναγιώτης Αντωνόπουλος, είναι να τον θαυμάζει κανείς καθώς μας περιγράφει τα θέλγητρα του παράνομου και του αμαρτωλού. 

Ο λόγος του, διάθεση ενεργητική, συνθέτει την τελειότερη αρμονία και λακτίζει με την αγάπη την αποσύνθεση. Αυτός είναι και ο σκοπός του και το μήνυμα που θέλει να περάσει στους αναγνώστες (κόσμο).

ΥΓ.   Απλώς να κλείσω με τούτα τα λόγια: Δώσε μας κι άλλα τέτοια διηγήματα γιατί τα έχουμε ανάγκη Δάσκαλέ μας.