Δύο
πυρκαγιές, δύο διαφορετικές περιοχές, δεκάδες νεκροί και τραυματίες.
Έντεκα χρόνια προηγουμένως η Ελλάδα ζούσε τις πιο εφιαλτικές στιγμές της
σύγχρονης ιστορίας της.
Η 23 Ιουλίου 2018 θα διέψευδε το σενάριο ότι
μια τέτοια φονική πυρκαγιά δεν θα επαναλαμβανόταν.
Αυτή τη φορά όλα θα
ήταν πολύ χειρότερα.
Έντεκα χρόνια πίσω.
Καλοκαίρι του 2007, στην Ελλάδα λαμβάνει μέρος η μεγαλύτερη φυσική
καταστροφή-μέχρι τη φετινή-που είδαν οι Έλληνες. Εκτεταμένες πυρκαγιές
σε πολλά μέρη της χώρας, κυρίως τον μήνα Αύγουστο, έκαψαν πέραν των
268.834 εκταρίων γης, με αποτέλεσμα το θάνατο τουλάχιστον 63 ανθρώπων.
Οι πυρκαγιές είχαν
ξεκινήσει από τις 28 Ιουνίου και μέχρι τις 30 Αυγούστου κάηκαν 1.500
σπίτια, ενώ 6.000 άνθρωποι έμειναν χωρίς στέγη.
Το ύψος των καταστροφών
αποτιμήθηκε σε περισσότερα από 3,5 δις ευρώ.
Μεσσηνία, Αρκαδία,
Ηλεία, Αχαΐα, Λακωνία, Αργολίδα, Κορινθία, Αττική, Εύβοια, Φθιώτιδα και
νομός Ηλείας ο οποίος δέχθηκε το πιο εκτεταμένο και φονικό πλήγμα.
Οι φωτιές της
περιόδου του Αυγούστου, οι οποίες κορυφώθηκαν ιδιαίτερα μετά την 23η
Αυγούστου, δηλαδή λίγες μέρες μετά την προκήρυξη πρόωρων βουλευτικών
εκλογών από τον Πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή, αποτέλεσαν συνέχεια
πλειάδας πυρκαγιών οι οποίες έπληξαν την Χώρα μας, από τα τέλη Μαΐου και
συνεχίστηκαν καθ' όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού.
Τότε, τόσο ο Πρωθυπουργός της χώρας, Κώστας Καραμανλής, όσο και μέρος
της αντιπολίτευσης, επισήμαναν ένα οργανωμένο σχέδιο εμπρησμών το οποίο
τέθηκε σε ισχύ, αλλά και την έλλειψη επαρκών δυνάμεων ώστε να
αντιμετωπιστεί μία καταστροφή τέτοιας έκτασης.
Στα πλαίσια των
γεγονότων ο Κώστας Καραμανλής, κήρυξε όλους τους νομούς της χώρας σε
κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Καθόρισε άμεση και μη γραφειοκρατική απονομή
3.000 ευρώ κατά οικογένεια.
Η Αρτέμιδα , πρώην
Κουμουθέκρα, είναι χωριό του νομού Ηλείας.
Πρώην ανεξάρτητη κοινότητα
και από το 1999 δημοτικό διαμέρισμα του Δήμου Ζαχάρως.
Την Παρασκευή 24 Αυγούστου 2007 η Αρτέμιδα βρέθηκε στο μέτωπο φωτιάς, η οποία κατέκαψε το μεγαλύτερο μέρος της Πελοποννήσου.
Η Αρτέμιδα ήταν το
πρώτο χωριό που έκαψε η φωτιά με απολογισμό 26 νεκρούς, ανάμεσα τους 7
παιδιά, τους περισσότερους από κάθε άλλο χωριό.
Κατά την εγκατάλειψη του
χωριού, κάποιοι έκατσαν να σβήσουν την φωτιά και έδιωξαν τα παιδιά και
τους γεροντότερους, ακολουθώντας όμως δύο διαφορετικές διαδρομές.
Η μία
ομάδα, ακολουθώντας τον δρόμο προς την Ζαχάρω , ένα χιλιόμετρο έξω από
το χωριό, εγκλωβίστηκε στο δρόμο κοντά στις φλόγες, λόγω ενός τροχαίου
που είχε γίνει ανάμεσα σε αυτοκίνητο και πυροσβεστικό όχημα,
μπλοκάροντας το δρόμο και 9 από αυτούς δεν τα κατάφεραν.
Ανάμεσα τους
ήταν και 4 παιδιά.
Κάποιοι από αυτούς
βρέθηκαν μέσα στα αυτοκίνητα απανθρακωμένοι ενώ 6 σε μικρή απόσταση
προσπαθώντας να διαφύγουν πεζοί.
Στους 6 ήταν τα τέσσερα παιδιά με την
μητέρα τους και τον αδελφό της. Ανάμεσα σε αυτούς που επέζησαν ήταν και ο
δήμαρχος Ζαχάρως Πανταζής Χρονόπουλος.
Έντεκα χρόνια μετά…χειρότερη ιστορία
Έντεκα χρόνια μετά…χειρότερη ιστορία
Δευτέρα 23 Ιουλίου 2018…
Μια
νέα πυρκαγιά ξεσπά σε διάφορα σημεία της Ανατολικής Αττικής. Κινέτα,
Μάτι, Γεράνεια Όρη, Καλλιτεχνούπολη, Νταού Πεντέλης ήταν τα μεγαλύτερα
μέτωπα που κλήθηκαν να κατασβέσουν οι δυνάμεις της Πυροσβεστικής.
Από τις πρώτες ώρες
που ξέσπασαν οι πυρκαγιές τα πράγματα φαίνονταν δύσκολα. Όλα έγιναν πολύ
χειρότερα λίγη ώρα αργότερα όταν έγινε γνωστό ότι από την πυρκαγιά
ενδεχομένως να υπήρχαν νεκροί το αίμα πάγωσε.
Οι σκηνές του 2007 άρχισαν
να επανέρχονται στο μυαλό των ανθρώπων, οι μνήμες του εφιάλτη ξύπνησαν.
Το βράδυ της Δευτέρας
προς Τρίτη ήταν μαρτυρικό. Οι πληροφορίες για όλο και περισσότερους
νεκρούς δεν επιβεβαιώνονταν αλλά ήταν ξεκάθαρες.
Την ίδια ώρα μια τεράστια δασική έκταση, σπίτια, υποστατικά, οχήματα, έγιναν όλα στάχτη.
Η καταμέτρηση των
θυμάτων άρχισε την Τρίτη το πρωί, μπροστά μάλιστα σε μια εικόνα
αποκάλυψης αφού το μόνο που απέμεινε ήταν η γη.
Όλα έμοιαζαν με έναν
εφιάλτη που θα τέλειωνε. Αντίθετα, αυτός θα θέριευε, θα γινόταν ακόμα
πιο μεγάλος.
Τρίτη 24 Ιουλίου2018….
10, 20, 30,40…Έλεγες
ότι η καταμέτρηση των νεκρών θα σταματήσει.
Αντίθετα αυτή
συνέχιζε…50,60,70….
Η νύχτα δεν κυλούσε.
Τελικά έκλεισε στους 76
νεκρούς. 76 ψυχές είχαν ανασυρθεί από τη θάλασσα, από καμένα οχήματα,
από οικίες. Μόνο 26 είχαν είχαν εντοπιστεί απανθρακωμένοι σε χωράφι.
Οικογένειες ολόκληρες ξεκληρίστηκαν, αγκαλιασμένες. Θυσιάστηκαν στο
πύρινο τέρας που τους κύκλωσε.
Δεκάδες είναι και οι αγνοούμενοι, δημιουργήθηκε βάση δεδομένων για να αναρτούν οι άνθρωποι που ψάχνουν τους δικούς τους ανθρώπους.
Δεκάδες είναι και οι αγνοούμενοι, δημιουργήθηκε βάση δεδομένων για να αναρτούν οι άνθρωποι που ψάχνουν τους δικούς τους ανθρώπους.
Όλοι η κοινή γνώμη
βλέπει αποσβολωμένη τι συμβαίνει στην
Ανατολική Αττική. Όλοι κρατούν το κεφάλι τους.
Δεν το πιστεύουν.
Αμέσως αναλαμβάνονται δράσεις. Ο καθένας με τον δικό του τρόπο παρέχει
βοήθεια. Άλλοι φαγώσιμα, άλλοι φάρμακα, ρούχα… Κάποιοι ανοίγουν τα
σπίτια τους για τους πληγέντες. Η ανταπόκριση συγκλονιστική!
Τετάρτη 25 Ιουλίου….
Μέσα σε λίγες ώρες ο
δήμος Ραφήνας ανακοινώνει όπως σταματήσουν οι άνθρωποι και οι οργανώσεις
να στέλνουν τρόφιμα και ρούχα οι μεγαλύτερες ανάγκες έχουν να κάνουν
πλέον με τα φάρμακα.
Oι δραματικές
ιστορίες με happy end ή τραγικό τέλος, παρελαύνουν από τα μέσα
ενημέρωσης.
Ιστορίες ανθρωπίνου πόνου, ιστορίες διάσωσης πάρα πολλές.
Ας είναι λοιπόν αυτή η
τελευταία φρικτή μέρα για αυτή τη χώρα. Γι' αυτόν τον πολύπαθο λαό.
Ας
είναι επιτέλους τα τελευταία θύματα...