Οι αυτοδιοικητικές εκλογές της 7ης Νοέμβρη, οι πρώτες με τη νέα «καλλικρατική» δομή, είναι μία διαδικασία, η οποία παρά τη σημασία της, δεν έχει καταφέρει να ξεφύγει από την πολιτική διελκυστίνδα των εξελίξεων σε κεντρικό επίπεδο.
Δυστυχώς, είναι βέβαιο ότι το βράδυ των εκλογών λίγοι στα τηλεοπτικά πάνελ θα ασχοληθούν με τα προγράμματα, τις δεσμεύσεις και τις πρωτοβουλίες των υποψηφίων δημάρχων και περιφερειαρχών. Ακόμη λιγότεροι, βέβαια, θα αποδώσουν το αποτέλεσμα των εκλογών στα παραπάνω. Αντίθετα, το σύνολο της αντιπολιτευτικής πτέρυγας ετοιμάζει από τώρα τα επικοινωνιακά του ευφυολογήματα. Αναμφίβολα, θα διατυπωθεί μια διαλεκτική, η οποία έχει δημιουργηθεί ήδη, που θα κάνει λόγο για αντιμνημονιακή ψήφο και καταδίκη της πολιτικής της κυβέρνησης, στα πλαίσια ενός ετερόκλητου αντιμνημονιακού μετώπου, με στόχο τη δημιουργία συνθηκών πολιτικής αποσταθεροποίησης.Μια διαλεκτική, ωστόσο, η οποία αφενός δε θα έχει καμία αναφορά σε ζητήματα τοπικής αυτοδιοίκησης και αφετέρου δε θα προτείνει λύσεις στα σημαντικά ζητήματα που αντιμετωπίζει η χώρα….
Είναι σαφές ότι αυτή η αυτοδιοικητική εκλογική «μάχη» δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αποσπαστεί από τον αστερισμό του μνημονίου στον οποίο κινείται τους τελευταίους μήνες η χώρα μας.
Είναι επίσης σαφές ότι σε αυτή τη «μάχη» δεν μπορεί να παραβλεφθεί και το γεγονός, ότι διαχρονικά οι δημοτικές και περιφερειακές εκλογές είναι μία ευκαιρία για τους πολίτες να επιδοκιμάσουν ή να αποδοκιμάσουν τους πολιτικούς σχηματισμούς.
Ωστόσο, η ισχύς και οι θεσμικά κατοχυρωμένες δυνατότητες των νέων δημάρχων και περιφερειαρχών απαιτούν μεγαλύτερη προσοχή στα κριτήρια του ψηφοφόρου και στην τελική του επιλογή.
Οι δημοτικές και περιφερειακές εκλογές της 7ης Νοέμβρη δεν αποτελούν δημοσκόπηση, παρά τις συνεχείς παραινέσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης για ψήφο διαμαρτυρίας, οι οποίες υποδηλώνουν έναν ευτελισμό για την ουσία αυτής της εκλογικής διαδικασίας.
Αντίθετα, συνιστούν μια διαδικασία εκλογής τοπικών και περιφερειακών αρχόντων με μεγάλη δύναμη παρέμβασης στην καθημερινότητά μας.
Και ένα κάδρο αρμοδιοτήτων, από τη λειτουργία των νοσοκομείων μέχρι τη διαχείριση του ΕΣΠΑ, δεν πρέπει να αποτελεί πεδίο εκδήλωσης διαμαρτυρίας αλλά ευκαιρία ανάδειξης ανθρώπων με όραμα και σχέδιο για τον τόπο!
Σημαντικότερα όλων, θα αποτελέσει και ένα μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση ότι η Ελλάδα μπορεί και θέλει να αλλάξει σελίδα και να προχωρήσει μπροστά στις προκλήσεις του μέλλοντος με τις βαθιές και ουσιαστικές διαρθρωτικές αλλαγές της κυβέρνησης.
