Γράφει: Η Αντωνία ΜπούζαΚανένα μέτρο από την Πολιτεία την τελευταία διετία δεν πάρθηκε προς την ενίσχυση της φθίνουσας ανταγωνιστικότητάς μας , αλλά και για να διευκολυνθούν οι μικρομεσαίες τουριστικές επιχειρήσεις και οι νέοι επενδυτές που αντιμετωπίζουν την κωλυσιεργία των εμπλεκομένων υπηρεσιών .
Λανθασμένοι και αδέξιοι χειρισμοί οδήγησαν τον τουριστικό κλάδο σε καθίζηση και τους επαγγελματίες του τουρισμού σε απελπισία.
Καταρρέει κυριολεκτικά από την ένταση των μέτρων ο Ελληνικός τουρισμός , διότι με κοντόφθαλμη λογική προσέγγισε η Πολιτεία το ζήτημα της φορολόγησης των ξενοδοχειακών μονάδων, την περίπτωση του ΦΠΑ στην εστίαση και τέλος την κατάργηση του κοινωνικού τουρισμού μέσω της Εργατικής Εστίας.
Σε αυτήν την απόφαση διακρίνει κάποιος αναλγησία απέναντι στους σκληρά εργαζόμενους και χαμηλά αμειβόμενους συμπατριώτες μας ,που έρχεται μαζί με το τσουνάμι των άλλων δυσβάσταχτων μέτρων για τους πολίτες, της υποτιθέμενης μεγάλης Ευρωπαϊκής οικογένειας , που είναι οι Έλληνες.
Μέσω της Εργατικής Εστίας και του προγράμματος του κοινωνικού τουρισμού δινόταν η ευκαιρία στους χαμηλά αμειβόμενους Έλληνες να κάνουν οικονομικές διακοπές καταβάλλοντας το 2% των εξόδων και να ενισχύονται και τα 2700 περιφερειακά τουριστικά καταλύματα που είχαν ενταχθεί στο πρόγραμμα αλλά και οι τοπικές οικονομίες.
Δεν επιβαρύνετο ούτε η Πολιτεία , διότι τα χρήματα προέρχονταν από εισφορές των εργαζομένων και οι πολίτες αυτής της Χώρας , απολάμβαναν των κοινωνικών παροχών που χαρακτηρίζουν ένα πολιτισμένο κράτος.
Αντιληπτή η προσπάθεια εξοικονόμησης χρημάτων , αλλά απορριπτέα η πλήρης κατάργηση μίας θετικής κοινωνικής δράσης.Ας υπάρξει επανασχεδιασμός , ας αναλάβει το έργο της Εργατικής Εστίας κάποια άλλη υπηρεσία του Υπουργείου Εργασίας, ας υπάρξουν τέλος πάντων, νέα κοινωνικά κριτήρια συμμετοχής στο εν λόγω πρόγραμμα.
Δυστυχώς όσα θεωρούνται σε άλλες Χώρες αυτονόητα και απαραίτητα, στην Ελλάδα απλώς διαγράφονται!
