Tο βασικό αντικείμενο της σκληρής διαπραγμάτευσης που
κάναμε από τον Ιούνιο του 2011 έως τα τέλη Φεβρουαρίου του 2012, όταν εγκρίθηκε
το PSI και η δανειακή σύμβαση, ήταν να μην περικοπούν εισοδήματα -και ιδίως
χαμηλά και μεσαία εισοδήματα- να μη θιγούν μισθοί και συντάξεις, να μη θιγεί η
συλλογική αυτονομία και οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας.
Δεν μπορέσαμε να πετύχουμε όλα αυτά που
θέλαμε. Έπρεπε να κάνουμε έναν συμβιβασμό, γιατί τότε μιλούσαμε και
διαπραγματευόμασταν χωρίς να υπάρχει το PSI, χωρίς να έχει μειωθεί το χρέος,
χωρίς να έχουμε πάρει το νέο δάνειο.
Τώρα διαπραγματευόμαστε με ένα άλλο
κεκτημένο. Τώρα έχει μειωθεί δραστικά το χρέος κι έχει αναδιαρθρωθεί η
συντριπτική πλειονότητα του χρέους που βρίσκεται στα χέρια των θεσμικών μας εταίρων,
και όχι στα χέρια της αγοράς. Αυτό είναι μία
εξαιρετικά σημαντική αλλαγή.
Τώρα μπορούμε να επαναφέρουμε όλα τα σημεία
που είχαμε θέσει στη μακρά διαπραγμάτευση μέχρι την έγκριση της δανειακής
σύμβασης και μπορούμε να πετύχουμε την αναθεώρηση , μέσα στους νέους
ευρωπαϊκούς συσχετισμούς.
Προτείνουμε λοιπόν έξι
κεντρικά σημεία αναθεώρησης:
1.
Σημείο πρώτο: η ανάγκη να μη γίνουν περικοπές στα εισοδήματα και ιδίως
σε μισθούς και συντάξεις, για να μη μειωθεί περαιτέρω η ζήτηση.
2.
Σημείο δεύτερο: η ανάγκη να προστατευτεί η συλλογική αυτονομία και ο
θεσμός των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, ώστε να λειτουργεί σύμφωνα με τα
ευρωπαϊκά πρότυπα η αγορά εργασίας.
3.
Σημείο τρίτο: η ανάγκη να αυξηθούν δραστικά τα επίπεδα ρευστότητας και
να πέσουν στην αγορά, με στόχο τη διευκόλυνση της λειτουργίας των επιχειρήσεων
με κεφάλαιο κίνησης, την προώθηση επενδύσεων, την αύξηση της απασχόλησης και
άρα την ανακοπή της ανεργίας, τουλάχιστον 50 δισ. ευρώ που προέρχονται από τη
νέα δανειακή σύμβαση, όπως τα έχουμε προσδιορίσει ευρώ-ευρώ.
4.
Σημείο τέταρτο: η ανάγκη να απελευθερωθούν άμεσα δημόσιες και ιδιωτικές
επενδύσεις σε υποδομές, που τις έχουμε καταλογραφήσει και παρουσιάσει μία-μία,
με συνολικό προϋπολογισμό που υπερβαίνει τα 55 δισ. ευρώ. Επενδύσεις που έχουν
καθηλωθεί τα τελευταία χρόνια λόγω της αδυναμίας του ελληνικού και του διεθνούς
τραπεζικού συστήματος να χρηματοδοτήσει τις σχετικές συμβάσεις.
5.
Σημείο πέμπτο: Η ανάγκη να εφαρμοστούν οι πολιτικές δεσμεύσεις του
Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 27ης Οκτωβρίου 2011 που ελπίζω ότι θα επαναληφθούν
στις 24 Μαΐου 2012 για το πακέτο αναπτυξιακής βοήθειας προς την Ελλάδα, με την
άμεση κινητοποίηση των υφισταμένων κοινοτικών πόρων καθώς και των κονδυλίων της
Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων.
6.
Σημείο έκτο: Να στηριχθούν με κονδύλια του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου
όλα τα προγράμματα για την αντιμετώπιση της ανεργίας των νέων και ιδίως
προγράμματα ενίσχυσης της νεανικής επιχειρηματικότητας, κατάρτισης,
αυτεπιστασίας των ΟΤΑ και κοινωφελούς εργασίας.
Αυτή είναι μια ολοκληρωμένη και υπεύθυνη
στρατηγική που απαντά στο οξύ δίλημμα των εκλογών της 17ης Ιουνίου για την
οριστική υπέρβαση της κρίσης, για μια Ελλάδα σταθερά μέσα στο ευρώ, ασφαλή και
ξανά ισότιμη μέσα στην Ευρώπη και μέσα στον κόσμο.
