Ένας χρόνος
κλείνει από την πρώτη μέρα
εκδήλωσης του «κινήματος των πλατειών».
Η σημασία του υποτιμήθηκε από πολλούς. Οι δυνάμεις του μνημονίου και του πολιτικού συστήματος δεν κατάλαβαν ότι ήταν για αυτές προμήνυμα συντριβής. Τα ΜΜΕ νόμισαν ότι θα το ενσωματώσουν αλλά έπεσαν έξω. Οι κατασταλτικοί μηχανισμοί επιχείρησαν να το διαλύσουν. Από την άλλη μεριά, υπήρξαν και ορισμένοι (ανάμεσα τους και δυνάμεις της Αριστεράς) που το χλεύασαν, το κατήγγειλαν, του κούνησαν το δάχτυλο ή προσπάθησαν να το χειραγωγήσουν.
Η σημασία του υποτιμήθηκε από πολλούς. Οι δυνάμεις του μνημονίου και του πολιτικού συστήματος δεν κατάλαβαν ότι ήταν για αυτές προμήνυμα συντριβής. Τα ΜΜΕ νόμισαν ότι θα το ενσωματώσουν αλλά έπεσαν έξω. Οι κατασταλτικοί μηχανισμοί επιχείρησαν να το διαλύσουν. Από την άλλη μεριά, υπήρξαν και ορισμένοι (ανάμεσα τους και δυνάμεις της Αριστεράς) που το χλεύασαν, το κατήγγειλαν, του κούνησαν το δάχτυλο ή προσπάθησαν να το χειραγωγήσουν.
Όμως αυτό που
έγινε για ενάμιση μήνα στο Σύνταγμα, το
Λευκό Πύργο και δεκάδες πλατείες της
χώρας άλλαξε τα δεδομένα. Η ΚΟΕ με
ανακοίνωσή της στις 25 Μάη του 2011,
υποστηρίζοντας θερμά από την πρώτη μέρα
τις κινητοποιήσεις, εντόπιζε μεταξύ
άλλων:
«Η σημερινή
κοσμοπλημμύρα των αγανακτισμένων,
αποδεικνύει ότι δεν υπάρχει καμιά
συναίνεση στο κοινωνικό ολοκαύτωμα που
επιδιώκουν η τρόικα και τα κόμματα του
μνημονίου. Πολύ περισσότερο, δείχνει
ότι ο λαός δεν αναγνωρίζει και δεν
νομιμοποιεί πια αυτό το καθεστώς, ζητά
να φύγει σύσσωμο το πολιτικό σύστημα
της χρεοκοπίας και της διαπλοκής. Ένα
πολιτικό σύστημα που κατέλυσε την
δημοκρατία, τη λαϊκή κυριαρχία, την
εθνική ανεξαρτησία και την κοινωνική
αξιοπρέπεια».
Ο λαϊκός
ριζοσπαστισμός έκανε τότε πιο αισθητή
την παρουσία του και βρήκε τρόπους να
υπερβεί εμπόδια που είχαν εμφανιστεί
στην προηγούμενη φάση του κινήματος,
κατά τη διάρκεια του πρώτου μνημονιακού
χρόνου (Μάης 2010 – Μάης 2011). Ο αναβρασμός
συνεχίστηκε τον χρόνο που ακολούθησε
από τότε μέχρι σήμερα και εκδηλώθηκε
εκρηκτικά σε σημαντικές στιγμές (48ωρη
απεργία στις 19-20 Οκτώβρη 2011, παρελάσεις
28ης
Οκτώβρη 2011, κίνημα για τα χαράτσια,
τεράστιες συγκεντρώσεις ενάντια στη
δανειακή σύμβαση στις 12 Φεβρουαρίου
2012).
Ο
σεισμός που προκάλεσε ο λαός στις
πρόσφατες εκλογές, ταρακούνησε γερά το
μνημονιακό πολιτικό σύστημα. Η συνάντηση
του λαϊκού ριζοσπαστισμού με την Αριστερά
και συγκεκριμένα με το ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος
έδειξε να ανταποκρίνεται σε στοιχειώδεις
απαιτήσεις αυτού του ριζοσπαστισμού
και του μαζικού λαϊκού κινήματος που
εμφανίστηκε, ήταν καθοριστικής σημασίας.
Στις εκλογές που έρχονται, όλα δείχνουν
ότι μπορεί να γίνει ένα ακόμα πιο
αποφασιστικό βήμα. Το μήνυμα της 25ης
Μάη δεν πρέπει και δεν γίνεται να
ξεχαστεί: Όποιες και αν είναι οι εξελίξεις,
είναι η κινητοποίηση, η αυτενέργεια, η
συμμετοχή των ίδιων των ανθρώπων, ο
απαραίτητος όρος για μια διαφορετική
πορεία της χώρας.
Για μια άλλη
Ελλάδα χωρίς μνημόνια και τρόικα, με το
λαό στο προσκήνιο
Για
πραγματική Δημοκρατία, Ανεξαρτησία,
Χειραφέτηση