Περισσότερες από τρεις στις τέσσερις γυναίκες (ποσοστό 75%), οι οποίες
λόγω της έλλειψης ενός συγκεκριμένου γονιδίου στο DNA τους δεν παράγουν
οσμές από την μασχάλη τους, βάζουν συνεχώς αποσμητικό, παρόλο που δεν το χρειάζονται, σύμφωνα με βρετανική έρευνα.
Η μελέτη δείχνει ότι η κοινωνική μίμηση - και η διαφήμιση - παίζουν καθοριστικό ρόλο στο να επηρεάζουν τους καταναλωτές να χρησιμοποιούν προϊόντα, που στην πραγματικότητα τους είναι περιττά.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή γενετικής επιδημιολογίας Ίαν Ντέι του πανεπιστημίου του Μπρίστολ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό δερματολογίας "Journal of Investigative Dermatology", μελέτησαν ένα δείγμα περίπου 6.500 γυναικών και βρήκαν ότι σχεδόν το 2% των Ευρωπαίων διαθέτουν μια σπάνια παραλλαγή ενός συγκεκριμένου γονιδίου (ABCC11), εξαιτίας του οποίου η μασχάλη τους δεν εκλύει δυσάρεστη οσμή.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ενώ το 5% όσων παράγουν κανονικά μυρωδιές, δεν χρησιμοποιούν αποσμητικό και το 95% βάζουν, στην περίπτωση των γενετικά απαλλαγμένων από το πρόβλημα, η μεγάλη πλειονότητα (78%) χρησιμοποιούν αποσμητικό, όλες ή τις περισσότερες μέρες, αν και στην ουσία δεν το χρειάζονται.
Όπως είπε ο Ντέι, «αυτοί οι άνθρωποι απλώς ακολουθούν τα κοινωνικο-πολιτισμικά πρότυπα».
«Οι άνθρωποι αυτοί χαλάνε τα χρήματά τους και εκθέτουν το δέρμα τους σε κάτι που μπορεί να μην τους κάνει καλό σε μερικές περιπτώσεις. Αυτό δείχνει ότι κυκλοφορούν πολλοί κομφορμιστές γύρω μας!», πρόσθεσε χαρακτηριστικά ο βρετανός ερευνητής.
Επεσήμανε ακόμα ότι αυτό συμβαίνει ιδίως στη Δύση, ενώ στην ΝΑ Ασία, όπου εκ γενετής οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν το γονίδιο ABCC11 και έτσι δεν χρειάζονται αποσμητικό, όντως δεν το χρησιμοποιούν.
Η μυρωδιά από τις μασχάλες παράγεται, επειδή οι ιδρωτοποιοί αδένες παράγουν ιδρώτα, ο οποίος, σε συνδυασμό με την ύπαρξη των βακτηρίων, δημιουργεί τις οργανικές πτητικές ουσίες της χαρακτηριστικής οσμής.
Όταν το γονίδιο ABCC11 είναι αδρανές, όπως συμβαίνει σε μερικούς ανθρώπους, ο οργανισμός τους δεν παράγει την εν λόγω μυρωδιά. Κανείς επιστήμονας δεν ξέρει γιατί η ύπαρξη του συγκεκριμένου γονιδίου ποικίλει τόσο πολύ μεταξύ των ανθρώπων, ιδίως μεταξύ Δύσης και Ανατολής.
Αν και η έρ ευνα αφορούσε μόνο τις γυναίκες, οι ερευνητές πιστεύουν ότι ισχύει και για τους άνδρες.
Η μελέτη δείχνει ότι η κοινωνική μίμηση - και η διαφήμιση - παίζουν καθοριστικό ρόλο στο να επηρεάζουν τους καταναλωτές να χρησιμοποιούν προϊόντα, που στην πραγματικότητα τους είναι περιττά.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή γενετικής επιδημιολογίας Ίαν Ντέι του πανεπιστημίου του Μπρίστολ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό δερματολογίας "Journal of Investigative Dermatology", μελέτησαν ένα δείγμα περίπου 6.500 γυναικών και βρήκαν ότι σχεδόν το 2% των Ευρωπαίων διαθέτουν μια σπάνια παραλλαγή ενός συγκεκριμένου γονιδίου (ABCC11), εξαιτίας του οποίου η μασχάλη τους δεν εκλύει δυσάρεστη οσμή.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ενώ το 5% όσων παράγουν κανονικά μυρωδιές, δεν χρησιμοποιούν αποσμητικό και το 95% βάζουν, στην περίπτωση των γενετικά απαλλαγμένων από το πρόβλημα, η μεγάλη πλειονότητα (78%) χρησιμοποιούν αποσμητικό, όλες ή τις περισσότερες μέρες, αν και στην ουσία δεν το χρειάζονται.
Όπως είπε ο Ντέι, «αυτοί οι άνθρωποι απλώς ακολουθούν τα κοινωνικο-πολιτισμικά πρότυπα».
«Οι άνθρωποι αυτοί χαλάνε τα χρήματά τους και εκθέτουν το δέρμα τους σε κάτι που μπορεί να μην τους κάνει καλό σε μερικές περιπτώσεις. Αυτό δείχνει ότι κυκλοφορούν πολλοί κομφορμιστές γύρω μας!», πρόσθεσε χαρακτηριστικά ο βρετανός ερευνητής.
Επεσήμανε ακόμα ότι αυτό συμβαίνει ιδίως στη Δύση, ενώ στην ΝΑ Ασία, όπου εκ γενετής οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν το γονίδιο ABCC11 και έτσι δεν χρειάζονται αποσμητικό, όντως δεν το χρησιμοποιούν.
Η μυρωδιά από τις μασχάλες παράγεται, επειδή οι ιδρωτοποιοί αδένες παράγουν ιδρώτα, ο οποίος, σε συνδυασμό με την ύπαρξη των βακτηρίων, δημιουργεί τις οργανικές πτητικές ουσίες της χαρακτηριστικής οσμής.
Όταν το γονίδιο ABCC11 είναι αδρανές, όπως συμβαίνει σε μερικούς ανθρώπους, ο οργανισμός τους δεν παράγει την εν λόγω μυρωδιά. Κανείς επιστήμονας δεν ξέρει γιατί η ύπαρξη του συγκεκριμένου γονιδίου ποικίλει τόσο πολύ μεταξύ των ανθρώπων, ιδίως μεταξύ Δύσης και Ανατολής.
Αν και η έρ ευνα αφορούσε μόνο τις γυναίκες, οι ερευνητές πιστεύουν ότι ισχύει και για τους άνδρες.