Στην πολιτική και τις επιλογές του προέδρου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, Αλέξη
Τσίπρα, αναφέρεται δημοσίευμα στη «Γουόλ Στριτ Τζέρναλ».
Συγκεκριμένα, με αφορμή την επίσκεψη του κ. Τσίπρα στις ΗΠΑ, ο Παύλος Ελευθεριάδης, συνεργάτης του Mansfield College στην Οξφόρδη, υποστηρίζει σε άρθρο γνώμης ότι θα είναι μια «ενδιαφέρουσα εμπειρία» και για τις δύο πλευρές.
Μεταξύ άλλων, υποστηρίζεται ότι, αν και ο ΣΥΡΙΖΑ συνέδεσε ορθώς την ελληνική κρίση με την αδικία και τον ελλιπή σχεδιασμό στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα, ωστόσο η πολιτική άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ και οι τρέχουσες θέσεις του κόμματος συνιστούν μια χαμένη ευκαιρία, τόσο για την Ελλάδα όσο και για τη Δύση, όπως εκτιμά ο αρθρογράφος.
Στη συνέχεια, επισημαίνει ότι παρά την εμφάνιση ελέγχου που διαθέτει, ο κ. Τσίπρας είναι ένας αδύναμος ηγέτης –σύμφωνα πάντα με τον κ. Ελευθεριάδη–, διότι λέει στο κοινό του ό,τι το ίδιο επιθυμεί διακαώς να ακούσει. Επίσης, αναφέρει ότι στο εξωτερικό ο κ. Τσίπρας μιλά υπέρ της Ευρώπης, αλλά στην Ελλάδα πρεσβεύει έναν υπερεθνικιστικό προστατευτισμό. Υπόσχεται να συνεργαστεί με επιχειρήσεις, την ίδια στιγμή που καταδικάζει τον καπιταλισμό και την ιδέα του κέρδους. Τάσσεται κατά της φοροδιαφυγής, αλλά επιδιώκει να αποτρέψει τους ελέγχους μικρών επιχειρήσεων, τονίζει ο αρθρογράφος.
Τέλος, σημειώνει ότι η Ευρώπη χρειάζεται απεγνωσμένα φωνές που θα φωτίσουν τις αδικίες του κόσμου. Αλλά συνιστά μεγάλο λάθος να απαντάς στις αδικίες αυτές μιλώντας τη γλώσσα του μίσους ή του ταξικού πολέμου, που απορρίπτει την κοινοβουλευτική δημοκρατία και αποδυναμώνει τη δέσμευση στον κανόνα δικαίου, τονίζει, προσθέτοντας ότι ανεξαρτήτως του πόσο ασήμαντη μπορεί να αποδειχθεί σε μακροπρόθεσμο επίπεδο η υπεράσπιση της απολυταρχικότητας από τον ΣΥΡΙΖΑ, συνιστά μια ακόμη ένδειξη της σύγχυσης και της μιζέριας που μαστίζουν την ελληνική κοινωνία.
Συγκεκριμένα, με αφορμή την επίσκεψη του κ. Τσίπρα στις ΗΠΑ, ο Παύλος Ελευθεριάδης, συνεργάτης του Mansfield College στην Οξφόρδη, υποστηρίζει σε άρθρο γνώμης ότι θα είναι μια «ενδιαφέρουσα εμπειρία» και για τις δύο πλευρές.
Μεταξύ άλλων, υποστηρίζεται ότι, αν και ο ΣΥΡΙΖΑ συνέδεσε ορθώς την ελληνική κρίση με την αδικία και τον ελλιπή σχεδιασμό στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα, ωστόσο η πολιτική άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ και οι τρέχουσες θέσεις του κόμματος συνιστούν μια χαμένη ευκαιρία, τόσο για την Ελλάδα όσο και για τη Δύση, όπως εκτιμά ο αρθρογράφος.
Στη συνέχεια, επισημαίνει ότι παρά την εμφάνιση ελέγχου που διαθέτει, ο κ. Τσίπρας είναι ένας αδύναμος ηγέτης –σύμφωνα πάντα με τον κ. Ελευθεριάδη–, διότι λέει στο κοινό του ό,τι το ίδιο επιθυμεί διακαώς να ακούσει. Επίσης, αναφέρει ότι στο εξωτερικό ο κ. Τσίπρας μιλά υπέρ της Ευρώπης, αλλά στην Ελλάδα πρεσβεύει έναν υπερεθνικιστικό προστατευτισμό. Υπόσχεται να συνεργαστεί με επιχειρήσεις, την ίδια στιγμή που καταδικάζει τον καπιταλισμό και την ιδέα του κέρδους. Τάσσεται κατά της φοροδιαφυγής, αλλά επιδιώκει να αποτρέψει τους ελέγχους μικρών επιχειρήσεων, τονίζει ο αρθρογράφος.
Τέλος, σημειώνει ότι η Ευρώπη χρειάζεται απεγνωσμένα φωνές που θα φωτίσουν τις αδικίες του κόσμου. Αλλά συνιστά μεγάλο λάθος να απαντάς στις αδικίες αυτές μιλώντας τη γλώσσα του μίσους ή του ταξικού πολέμου, που απορρίπτει την κοινοβουλευτική δημοκρατία και αποδυναμώνει τη δέσμευση στον κανόνα δικαίου, τονίζει, προσθέτοντας ότι ανεξαρτήτως του πόσο ασήμαντη μπορεί να αποδειχθεί σε μακροπρόθεσμο επίπεδο η υπεράσπιση της απολυταρχικότητας από τον ΣΥΡΙΖΑ, συνιστά μια ακόμη ένδειξη της σύγχυσης και της μιζέριας που μαστίζουν την ελληνική κοινωνία.
