Ένα κείμενο του καθηγητή της
Οξφόρδης, Αρμάντ Ντ’ Ανζούρ που αμφισβητεί όλα όσα γνωρίζαμε μέχρι τώρα
για την Αρχαία Ελλάδα φιλοξενεί η ηλεκτρονική σελίδα του BBC και
προκαλεί.
Ο καθηγητής στο κείμενό του προσπαθεί να… «αποσαφηνίσει» ποιοι από τους αρχαίους θρύλους που γνωρίζουμε είναι αληθινοί ή μυθεύματα της φαντασίας και καταλήγει σε απίστευτα συμπεράσματα που μόνο οργή μπορούν να προκαλέσουν.
Κατά τον κ. Ντ’ Ανζούρ λοιπόν, ο Δούρειος Ίππος είναι απλά ένα παραμύθι, εμπνευσμένο κατά πάσα πιθανότητα από τον τρόπο που κάλυπταν οι Αρχαίοι τις πολιορκητικές μηχανές με δέρματα αλόγων για να μην καίγονται από τα φλεγόμενα βέλη.
Αποκύημα όμως φαντασίας, κατά τον καθηγητή της Οξφόρδης εκτός από τον Δούρειο Ίππο είναι και ο ίδιος ο Όμηρος. Ο συντάκτης του άρθρου υποστηρίζει ότι η ύπαρξη του επικού συγγραφέα έχει αμφισβητηθεί αρκετές φορές και βασίζει το επιχείρημά του στο γεγονός ότι δεν γνωρίζουμε πολλά για τη ζωή του, ενώ τα έργα του διαδόθηκαν προφορικώς και όχι γραπτώς.
Επίσης ο Ντ’ Ανζούρ αμφισβητεί ότι ο εφευρέτης του ελληνικού αλφάβητου ήταν ο Παλαμήδης, καθώς όπως υποστηρίζει το όνομα Παλαμήδης μπορεί να σημαίνει απλά «έξυπνος άνθρωπος των παλαιών».
Σαν να μην έφτανε αυτό, ο καθηγητής αμφιβάλει αν ο Πυθαγόρας ήταν πραγματικός μαθηματικός και φτάνει στο σημείο να υποστηρίξει ότι δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι εκείνος ανακάλυψε το Πυθαγορείο Θεώρημα και ότι η εξίσωση αυτή ήταν γνωστή αιώνες νωρίτερα στους Βαβυλώνιους.
Για το πόσο Σπαρτιάτες ήταν οι Σπαρτιάτες, ο καθηγητής του βρετανικού πανεπιστημίου υποστηρίζει:
«Ο θρυλικός Σπαρτιάτης νομοθέτης Λυκούργος αποφάσισε ότι οι Σπαρτιάτες θα πρέπει να χρησιμοποιούν μόνο σίδηρο για νόμισμα, έτσι και ένα μικρό ποσό θα έπρεπε να μεταφερόταν από βόδια. Αυτή είναι η εξιδανικευμένη ιστορία που τους θέλει να είναι πολεμιστές με στρατιωτική υπεροχή. Όμως η Σπάρτη ενώ δεν έκοψε δικά της νομίσματα χρησιμοποιούσε ξένο ασήμι, και ορισμένοι ηγέτες των Σπαρτιατών ήταν εμφανώς επιρρεπείς στη δωροδοκία.
Ο Αθηναίος playboy Αλκιβιάδης κατά τη διάρκεια του πολέμου με την Αθήνα στα τέλη του 5ου αιώνα, υιοθέτησε τη διατροφή τους, το σκληρό τρόπο κατάρτισης τους, τα χοντρά τους ρούχα και τις Λακωνικές τους εκφράσεις. Αλλά τελικά το πάθος του επεκτάθηκε και στη σύζυγο του βασιλιά της Σπάρτης και έτσι αυτή έμεινε και έγκυος και ο Αλκιβιάδης επέστρεψε στην Αθήνα για να γλιτώσει τις επιπτώσεις της συγκλονιστικής ιεροσυλίας».
Κι αν όλα αυτά μέχρι τώρα σας έχουν εξοργίσει, να σας ενημερώσουμε ακόμα ότι ο Ντ’ Ανζούρ αμφισβητεί το γεγονός ότι ο Σωκράτης υπήρξε φιλόσοφος, μιας και δεν έγραψε τίποτα και όσα γνωρίζουμε για εκείνον προέρχονται από τον Πλάτωνα, ενώ τον Μέγα Αλέξανδρο τον χαρακτηρίζει «κοντό, παρορμητικό, μέθυσο, με κοκκινωπή όψη και ενοχλητική χροιά φωνής».
Ο καθηγητής στο κείμενό του προσπαθεί να… «αποσαφηνίσει» ποιοι από τους αρχαίους θρύλους που γνωρίζουμε είναι αληθινοί ή μυθεύματα της φαντασίας και καταλήγει σε απίστευτα συμπεράσματα που μόνο οργή μπορούν να προκαλέσουν.
Κατά τον κ. Ντ’ Ανζούρ λοιπόν, ο Δούρειος Ίππος είναι απλά ένα παραμύθι, εμπνευσμένο κατά πάσα πιθανότητα από τον τρόπο που κάλυπταν οι Αρχαίοι τις πολιορκητικές μηχανές με δέρματα αλόγων για να μην καίγονται από τα φλεγόμενα βέλη.
Αποκύημα όμως φαντασίας, κατά τον καθηγητή της Οξφόρδης εκτός από τον Δούρειο Ίππο είναι και ο ίδιος ο Όμηρος. Ο συντάκτης του άρθρου υποστηρίζει ότι η ύπαρξη του επικού συγγραφέα έχει αμφισβητηθεί αρκετές φορές και βασίζει το επιχείρημά του στο γεγονός ότι δεν γνωρίζουμε πολλά για τη ζωή του, ενώ τα έργα του διαδόθηκαν προφορικώς και όχι γραπτώς.
Επίσης ο Ντ’ Ανζούρ αμφισβητεί ότι ο εφευρέτης του ελληνικού αλφάβητου ήταν ο Παλαμήδης, καθώς όπως υποστηρίζει το όνομα Παλαμήδης μπορεί να σημαίνει απλά «έξυπνος άνθρωπος των παλαιών».
Σαν να μην έφτανε αυτό, ο καθηγητής αμφιβάλει αν ο Πυθαγόρας ήταν πραγματικός μαθηματικός και φτάνει στο σημείο να υποστηρίξει ότι δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι εκείνος ανακάλυψε το Πυθαγορείο Θεώρημα και ότι η εξίσωση αυτή ήταν γνωστή αιώνες νωρίτερα στους Βαβυλώνιους.
Για το πόσο Σπαρτιάτες ήταν οι Σπαρτιάτες, ο καθηγητής του βρετανικού πανεπιστημίου υποστηρίζει:
«Ο θρυλικός Σπαρτιάτης νομοθέτης Λυκούργος αποφάσισε ότι οι Σπαρτιάτες θα πρέπει να χρησιμοποιούν μόνο σίδηρο για νόμισμα, έτσι και ένα μικρό ποσό θα έπρεπε να μεταφερόταν από βόδια. Αυτή είναι η εξιδανικευμένη ιστορία που τους θέλει να είναι πολεμιστές με στρατιωτική υπεροχή. Όμως η Σπάρτη ενώ δεν έκοψε δικά της νομίσματα χρησιμοποιούσε ξένο ασήμι, και ορισμένοι ηγέτες των Σπαρτιατών ήταν εμφανώς επιρρεπείς στη δωροδοκία.
Ο Αθηναίος playboy Αλκιβιάδης κατά τη διάρκεια του πολέμου με την Αθήνα στα τέλη του 5ου αιώνα, υιοθέτησε τη διατροφή τους, το σκληρό τρόπο κατάρτισης τους, τα χοντρά τους ρούχα και τις Λακωνικές τους εκφράσεις. Αλλά τελικά το πάθος του επεκτάθηκε και στη σύζυγο του βασιλιά της Σπάρτης και έτσι αυτή έμεινε και έγκυος και ο Αλκιβιάδης επέστρεψε στην Αθήνα για να γλιτώσει τις επιπτώσεις της συγκλονιστικής ιεροσυλίας».
Κι αν όλα αυτά μέχρι τώρα σας έχουν εξοργίσει, να σας ενημερώσουμε ακόμα ότι ο Ντ’ Ανζούρ αμφισβητεί το γεγονός ότι ο Σωκράτης υπήρξε φιλόσοφος, μιας και δεν έγραψε τίποτα και όσα γνωρίζουμε για εκείνον προέρχονται από τον Πλάτωνα, ενώ τον Μέγα Αλέξανδρο τον χαρακτηρίζει «κοντό, παρορμητικό, μέθυσο, με κοκκινωπή όψη και ενοχλητική χροιά φωνής».
star.gr
