Πως είναι δυνατόν να γίνονται αυθόρμητες
συγκεντρώσεις, δίχως καθοδηγητές, δίχως χρηματοδότηση από ξένη
πρεσβεία, δίχως ένα σχέδιο υπαγορευμένο από κάποια ύποπτη και επικίνδυνη
σέχτα;
Ποιοι είναι τελικά αυτοί οι «παραιτηθείτε»;
Ποιοι κρύβονται πίσω
τους;
Τι θέλουν;
Αποκάλυψη τώρα!
Γιατί πρέπει να τα πούμε όλα!
Κι όταν
λέμε όλα, εννοούμε όλα!
Όλα ξεκίνησαν πριν τέσσερα καλοκαίρια.
Τα ΣΥΡΙΖΟτρόλ άλωναν τα social media και οι πρωτοεμφανιζόμενοι
ΑΝΕΞΕΛέλεγκτοι αναλάμβαναν ρόλο σε ειδικές αποστολές. Ήταν το προοίμιο
της ιστορικής τους συνεργασίας, λίγο καιρό αργότερα στην εθνοσωτήριο
κυβέρνηση. Εκείνες οι μέρες, πάντως, ήταν περίεργες. Οι κρεμάλες και τα
λαϊκά δικαστήρια ήταν εντός της Συνταγματικής τάξης. Επίσης, ελάμβαναν
χώρα αντισυγκεντρώσεις από κάτι «άγνωστους» σε βάρος στελεχών των
μνημονιακών δυνάμεων, οι οποίες συχνά κατέληγαν σε ρίψη αυγών,
γιαουρτιών και σε προπηλακισμούς.
Αναφαίρετο δικαίωμα του λαού στην
διεκδίκηση των δικαίων του, το είπαν…
Οι ημέτερες δυνάμεις των
«γερμανοτσολιάδων» δεχόντουσαν ασφυκτική πίεση από δεξιά και αριστερά.
Λερωμένοι τοίχοι, ακατονόμαστες ύβρεις και απειλές. Πολλοί έκαναν τότε
καριέρα αναλαμβάνοντας τον ρόλο του τραμπούκου, αλλά αυτή είναι μία άλλη
ιστορία…
Μία ημέρα, λοιπόν, μία ομάδα ανθρώπων
που γνωρίστηκε μέσα από το διαδίκτυο αποφάσισε να βρεθεί από κοντά και
να γνωρίσει ο ένας τον άλλον. Άνθρωποι από διαφορετικούς πολιτικούς
χώρους και με κύριο συνδετικό μεταξύ τους την προσήλωση στην ευρωπαϊκή
ταυτότητα της χώρας.
Ήσαν φιλελεύθεροι, κεντροαριστεροί,
κεντροδεξιοί και ΠΑΣΟΚοι. Ίσως εκείνο το ραντεβού στο καφέ να μην είχε
γίνει αν δεν είχαν γίνει όλοι τους στόχοι μιας απίστευτης επίθεσης
λάσπης από τους… σημερινούς υπερασπιστές της Συνταγματικής τάξης. Από
αυτή την παρέα ξεκίνησε το «μένουμε Ευρώπη» και τώρα το «παραιτηθείτε».
Μία παρέα που με την δράση της απέδειξε αυτό που υποψιαζόμαστε όλοι μας!
Τα κόμματα του «ναι» δεν έχουν στρατηγική, δεν έχουν όραμα για την
επόμενη ημέρα. Αναγκάστηκαν να ακολουθήσουν στο «μένουμε Ευρώπη», όπως
αναγκάζονται και τώρα να ακολουθήσουν στο «παραιτηθείτε». Κι αυτό δεν
«χωνεύεται» εύκολα! Τόσα κόμματα, τόσοι μηχανισμοί, τόσοι πόροι και
γίνονται κάθε φορά ουρά μιας διαδικτυακής παρέας. Δεν είναι κακό! Ποιος
θα το φανταζότανε, όμως, ότι θα είχε δημιουργηθεί ένα τόσο μεγάλο κενό…
Η αριστερά δεν χώνεψε ποτέ τις
κινητοποιήσεις που δεν είχαν την δική της σφραγίδα. Δεν είναι μόνο η
αγωνία της να μην χάσει την μάχη του πεζοδρομίου.
Είχε μία ιδιοκτησιακή
σχέση με οποιαδήποτε κινητοποίηση. Και γιατί να το κρύψουμε άλλωστε; Οι
«αγώνες» μπορεί να είναι μία καλή επιχειρηματική δραστηριότητα. Αρκεί να
υπάρχει προστασία ονομασίας προέλευσης!
Η διακομματική παρέα του
«παραιτηθείτε» τους χαλάει την συνταγή.
Γι’ αυτό και τους μισούνε
περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον πολιτικό τους αντίπαλο.
Θανάσης Μαυρίδης-liberal.gr
