Ο
αυξημένος κίνδυνος για εγκεφαλικό επεισόδιο που παρατηρείται στους
καπνιστές αφορά εν τέλει και τους παθητικούς καπνιστές, σύμφωνα με
αμερικανική μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Stroke.
Ερευνητές της Ιατρικής Σχολής «Johns Hopkins» στη Βαλτιμόρη, με επικεφαλής την Δρ Μισελ Λιν, διαπίστωσαν ότι τα άτομα που δεν είχαν καπνίσει ποτέ και είχαν υποστεί εγκεφαλικό επεισόδιο ήταν σχεδόν 50% πιθανότερο να είχαν εκτεθεί δευτεροπαθώς στον καπνό του τσιγάρου στο σπίτι, συγκριτικά με άτομα που δεν είχαν υποστεί εγκεφαλικό επεισόδιο.
Κατά τη διάρκεια της μελέτης, οι επιβιώσαντες εγκεφαλικού επεισοδίου που ήταν παθητικοί καπνιστές ήταν πιθανότερο να αποβιώσουν από οποιαδήποτε αιτία συγκριτικά με αυτούς που δεν ήταν παθητικοί καπνιστές.
«Το παθητικό κάπνισμα είναι πραγματικά επικίνδυνο, αλλά όσοι έχουν ιστορικό εγκεφαλικού επεισοδίου πρέπει να είναι ακόμα πιο προσεκτικοί και να το αποφεύγουν» σημειώνει η Δρ Λιν.
Η ερευνήτρια και οι συνεργάτες της ανέλυσαν στοιχεία για σχεδόν 28.000 μη καπνιστές, 18 ετών και άνω, που είχαν πάρει μέρος στις ετήσιες μελέτες «National Health and Nutrition Examination Surveys».
Συμμετέχοντες είχαν ενταχθεί στα δείγμα την περίοδο 1988 και 1994 και πάλι μεταξύ 1999 και 2012. Σε κάθε περίπτωση είχαν ερωτηθεί αν κάποιος που κατοικεί μαζί τους καπνίζει τσιγάρο, πίπα ή πούρο εντός σπιτιού.
Για να καταγραφεί η ποσότητα καπνού στην οποία είχαν εκτεθεί είχαν γίνει εξετάσεις αίματος για την ανίχνευση των επιπέδων της κοτινίνης, του υποπροϊόντος της νικοτίνης που σχηματίζεται από την αποδόμηση της.
Επίσης οι ερευνητές εξέτασαν και άλλους παράγοντες που επηρεάζουν τον κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου ή την πιθανότητα παθητικού καπνίσματος, όπως η φυλή, το φύλο, η μόρφωση και το εισόδημα.
Οι άνθρωποι που ήταν πιθανότερο να είναι παθητικοί καπνιστές στο σπίτι ήταν οι αφροαμερικανοί άνδρες, με υψηλή κατανάλωση αλκοόλ και ιστορικό εμφράγματος που ζούσαν σε συνθήκες φτώχειας.
Στο δείγμα της περιόδου 1999-2012, τα άτομα που είχαν εκτεθεί σε υψηλά ποσοστά παθητικού καπνίσματος, βάσει αιματολογικής εξέτασης, ήταν 46% πιθανότερο να έχουν ιστορικό εγκεφαλικού επεισοδίου, συγκριτικά με όσους είχαν υπάρξει λίγο ή καθόλου παθητικοί καπνιστές.
Στην ομάδα του 1988-1994, τα αποτελέσματα ήταν διαφορετικά. Το παθητικό κάπνισμα δεν σχετίστηκε με αυξημένο κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου.
Όμως, στο συνολικό δείγμα τελικά όσοι είχαν επιβιώσει εγκεφαλικού επεισοδίου και ανέφεραν ιστορικό παθητικού καπνίσματος είχαν διπλάσιες πιθανότητες να πεθάνουν από οποιαδήποτε αιτία, συγκριτικά με ασθενείς που δεν ήταν παθητικοί καπνιστές.
Και φυσικά ανάλογα ευρήματα δεν ίσχυαν για άτομα χωρίς ιστορικό εγκεφαλικού επεισοδίου, γεγονός που κάνει τους ειδικούς να εικάζουν ότι ο λόγος είναι ότι το παθητικό κάπνισμα επηρεάζει άτομα με ήδη υπάρχουσα αγγειακή νόσο.
Μαίρη Μπιμπή
health.in.gr
Ερευνητές της Ιατρικής Σχολής «Johns Hopkins» στη Βαλτιμόρη, με επικεφαλής την Δρ Μισελ Λιν, διαπίστωσαν ότι τα άτομα που δεν είχαν καπνίσει ποτέ και είχαν υποστεί εγκεφαλικό επεισόδιο ήταν σχεδόν 50% πιθανότερο να είχαν εκτεθεί δευτεροπαθώς στον καπνό του τσιγάρου στο σπίτι, συγκριτικά με άτομα που δεν είχαν υποστεί εγκεφαλικό επεισόδιο.
Κατά τη διάρκεια της μελέτης, οι επιβιώσαντες εγκεφαλικού επεισοδίου που ήταν παθητικοί καπνιστές ήταν πιθανότερο να αποβιώσουν από οποιαδήποτε αιτία συγκριτικά με αυτούς που δεν ήταν παθητικοί καπνιστές.
«Το παθητικό κάπνισμα είναι πραγματικά επικίνδυνο, αλλά όσοι έχουν ιστορικό εγκεφαλικού επεισοδίου πρέπει να είναι ακόμα πιο προσεκτικοί και να το αποφεύγουν» σημειώνει η Δρ Λιν.
Η ερευνήτρια και οι συνεργάτες της ανέλυσαν στοιχεία για σχεδόν 28.000 μη καπνιστές, 18 ετών και άνω, που είχαν πάρει μέρος στις ετήσιες μελέτες «National Health and Nutrition Examination Surveys».
Συμμετέχοντες είχαν ενταχθεί στα δείγμα την περίοδο 1988 και 1994 και πάλι μεταξύ 1999 και 2012. Σε κάθε περίπτωση είχαν ερωτηθεί αν κάποιος που κατοικεί μαζί τους καπνίζει τσιγάρο, πίπα ή πούρο εντός σπιτιού.
Για να καταγραφεί η ποσότητα καπνού στην οποία είχαν εκτεθεί είχαν γίνει εξετάσεις αίματος για την ανίχνευση των επιπέδων της κοτινίνης, του υποπροϊόντος της νικοτίνης που σχηματίζεται από την αποδόμηση της.
Επίσης οι ερευνητές εξέτασαν και άλλους παράγοντες που επηρεάζουν τον κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου ή την πιθανότητα παθητικού καπνίσματος, όπως η φυλή, το φύλο, η μόρφωση και το εισόδημα.
Οι άνθρωποι που ήταν πιθανότερο να είναι παθητικοί καπνιστές στο σπίτι ήταν οι αφροαμερικανοί άνδρες, με υψηλή κατανάλωση αλκοόλ και ιστορικό εμφράγματος που ζούσαν σε συνθήκες φτώχειας.
Στο δείγμα της περιόδου 1999-2012, τα άτομα που είχαν εκτεθεί σε υψηλά ποσοστά παθητικού καπνίσματος, βάσει αιματολογικής εξέτασης, ήταν 46% πιθανότερο να έχουν ιστορικό εγκεφαλικού επεισοδίου, συγκριτικά με όσους είχαν υπάρξει λίγο ή καθόλου παθητικοί καπνιστές.
Στην ομάδα του 1988-1994, τα αποτελέσματα ήταν διαφορετικά. Το παθητικό κάπνισμα δεν σχετίστηκε με αυξημένο κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου.
Όμως, στο συνολικό δείγμα τελικά όσοι είχαν επιβιώσει εγκεφαλικού επεισοδίου και ανέφεραν ιστορικό παθητικού καπνίσματος είχαν διπλάσιες πιθανότητες να πεθάνουν από οποιαδήποτε αιτία, συγκριτικά με ασθενείς που δεν ήταν παθητικοί καπνιστές.
Και φυσικά ανάλογα ευρήματα δεν ίσχυαν για άτομα χωρίς ιστορικό εγκεφαλικού επεισοδίου, γεγονός που κάνει τους ειδικούς να εικάζουν ότι ο λόγος είναι ότι το παθητικό κάπνισμα επηρεάζει άτομα με ήδη υπάρχουσα αγγειακή νόσο.
Μαίρη Μπιμπή
health.in.gr