Γράφει ο Κάλχας
Η Χώρα μας έχει πράγματι ανάγκη από μία υπεύθυνη
αντιπολίτευση αλλά δυστυχώς αυτή δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ.
Σήμερα, όπως εμφανίζεται και λειτουργεί με πολλές
αντιφατικές φωνές,δεν αποτελεί λύση, διότι δεν έχει πείσει ότι διαθέτει
σαφές πρόγραμμα.
Αντίθετα, συνεχώς αυτοαναιρείται, με την ποικιλία απόψεων
και θέσεων από τις διάφορες συνιστώσες.
Λείπουν οι κατευθυντήριες γραμμές ,κυριαρχεί η πολυγλωσσία
και ο ξύλινος λόγος που επικράτησε για χρόνια ολόκληρα στον πολιτικό μας βίο.
Ο τόπος χρειάζεται λιγότερο κράτος και παραγωγικότερο, η
ανάπτυξη του τόπου μέσω επενδύσεων αποτελεί μονόδρομο και όχι κατάρα, όπως
επικαλούνται, με τη συνοδεία απειλών ότι, εάν έρθουν, δε θα έχουν καλό τέλος.
Αλλά και οι ιδιωτικοποιήσεις και η μεταρρύθμιση του κράτους
που απαιτούνται, εν τέλει αποτελούν και αίτημα της ευρωπαϊκής Αριστεράς.
Ο ΣΥΡΙΖΑ για να γίνει κόμμα εξουσίας έχει ανάγκη «νομιμοποίησης» από το μεσαίο
κεντρογενή χώρο, που αποτελεί ένα σεβαστό κομμάτι του ελληνικού λαού.
Αυτός ο κόσμος, όμως, για να κάνει το βήμα, θα πρέπει ο
ΣΥΡΙΖΑ να συγκροτήσει ένα ρεαλιστικό πρόγραμμα, απορρίπτοντας την επανάληψη
παλαιών πρακτικών, δοκιμασμένων, αποτυχημένων αλλά και γερασμένων, που έφεραν
τη χώρα στην καταστροφή.
Να διακηρύξει ότι θα
σεβαστεί τις διεθνείς δεσμεύσεις της χώρας· να διώξει το φόβο από το μέσο
Ελληνα ότι η έλευσή του στην εξουσία θα σημάνει αστάθεια, αναταραχή, περιπέτεια
και πειραματισμό για τη χώρα, ενδεχομένως και έξοδο από την ΕΕ.
Τέλος πάντων, πρέπει να ξεφύγει από τους εξτρεμισμούς της
εφηβείας και το λαϊκισμό, και να μπει στο στάδιο της ωριμότητας.
ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ότι στο
ΣΥΡΙΖΑ στεγάστηκαν πάσης φύσεως ψηφοφόροι, που προσέφυγαν σ' αυτόν, όχι τόσο
διότι πίστεψαν σ' αυτόν, αλλά από δικαιολογημένη αγανάκτηση, θυμό και εκδίκηση
για εκείνους που μας έφεραν στην παρούσα κατάσταση, και οι οποίοι μπορεί να
αποδειχτούν περαστικοί.
Εκείνο που θα αποτελέσει, όμως, υπόστρωμα για μία πραγματική
προσχώρηση πολλών πολιτών, είναι η διακήρυξη ότι αποτελεί πρωτοπορία στις
μεταρρυθμίσεις, η ανάδειξή του σε φορέα αλλαγής.
Και η Κεντροαριστερά, που τόσο διακηρύσσεται ως πολιτική
θέση, δεν μπορεί να μην έχει ως πυρήνα το ΣΥΡΙΖΑ.
Θα πρέπει, όμως, να αποδείξει αυτός ότι αναλαμβάνει ευθύνες,
τις οποίες μπορεί ν' αντέξει ιδεολογικά.
Η Αριστερά οφείλει, επιτέλους, να μετατραπεί σε δύναμη
παραγωγής πλούτου, για να μπορεί να μετατοπίσει ένα μέρος του κοινωνικού
πλεονάσματος προς τους ασθενέστερους.
Αλλιώς, δυστυχώς δεν έχει μέλλον.
