Πρώτον, διαπιστώνεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ στο μεγαλύτερο τμήμα της ελληνικής περιφέρειας δεν έχει τις οργανωμένες δομές που χρειάζονται ώστε να επηρεάζει αναλόγως και τις τοπικές κοινωνίες. Ας μη λησμονείται, άλλωστε, ότι η απότομη άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ ήταν αποτέλεσμα συγκυριών και μιας λαϊκής αγανάκτησης για επώδυνα μέτρα και όχι βεβαίως μιας σταδιακά οργανωμένης πολιτικής προσπάθειας, που προσέλκυε σταδιακώς οπαδούς με συγκεκριμένη ιδεολογική κατεύθυνση και όχι με πρόθεση απλώς ψήφου διαμαρτυρίας.
Δεύτερον, στο γεγονός ότι ειδικώς οι εκλογές για τους δημοτικούς άρχοντες και τους περιφερειάρχες προσφέρονται για υποψηφιότητες χωρίς κατ’ ανάγκην να έχει προηγηθεί κάποιο κομματικό χρίσμα, ακριβώς επειδή και τα κόμματα φοβούνται τη χαλαρότητα της ψήφου αυτής και δεν θέλουν να διακινδυνεύσουν απώλειες.
 Αντιθέτως, εκ των υστέρων μπορούν να ερμηνεύουν κατά το δοκούν το αποτέλεσμα. Οπως, λ.χ., έχει τους φόβους της η Ν.Δ., ανάλογους φόβους έχει και ο ΣΥΡΙΖΑ και κατά συνέπεια δεν προσπαθούν να διαμορφώσουν με τον ίδιο ζήλο το κλίμα υπέρ των δικών τους υποψηφίων, όπως γίνεται στις γενικές εκλογές.
Τρίτον, ένα δεξιόστροφο τμήμα του εκλογικού σώματος, παρά την αγανάκτησή του για όλα όσα συνεπάγονται τα Μνημόνια και το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα, που έχουν πλήξει ανεπανόρθωτα τη μεσαία τάξη, θεωρεί ότι δεν έχει πού να κατευθυνθεί και επομένως πιστεύει ότι η Ν.Δ. είναι «το μη χείρον βέλτιστον». Με το σκεπτικό αυτό, στη Ν.Δ. εκτιμούν ότι παλαιοί ψηφοφόροι της θα ψηφίσουν νεοδημοκράτες υποψηφίους ή συνεργαζόμενους με αυτήν και επομένως μια γενική στο τέλος θεώρηση του εκλογικού αποτελέσματος για τους ΟΤΑ δεν θα είναι τόσο αρνητική, που να διαμορφώνει και ανάλογο κλίμα στην κοινωνία για τη Νέα Δημοκρατία. Κλίμα που θα είχε τις επιπτώσεις του τόσο στις ευρωεκλογές όσο και στις εθνικές, όποτε γίνουν...
Τέταρτον, στη Συγγρού πιστεύουν ότι το γενικότερο προεκλογικό κλίμα μέχρι και τις ευρωεκλογές θα επηρεαστεί υπέρ της Ν.Δ. από τις εξελίξεις στο πλαίσιο της κάθαρσης του δημόσιου βίου, στον οποίον αποδίδεται η Δικαιοσύνη. Συγκεκριμένα, προβάλλεται ότι οι κατηγορίες κατά προσώπων είτε του επιχειρηματικού είτε του πολιτικού κόσμου πιστοποιούν την πρόθεση του πρωθυπουργού να φτάσει το μαχαίρι στο κόκκαλο, όπως άλλωστε απαιτεί και η κοινωνία. 
Αυτή η ικανοποίηση του λαϊκού αισθήματος θα είναι -πιστεύουν στη Ν.Δ.- υπέρ του κ. Σαμαρά, ο οποίος, έχοντας μείνει εκτός πολιτικής αρκετά χρόνια, έχει μείνει και αλώβητος από τη σήψη που διάβρωσε το πολιτικό σύστημα. Ετσι, θεωρούν ότι θα ερμηνευθεί και ως αυθεντική η πρόθεση Σαμαρά να υπάρξει κάθαρση χωρίς αναστολές.
Αυτή, όμως, η «καθαρτήριος εξέλιξη» δεν είναι βέβαιο, όπως θεωρούν αναλυτές που ερευνούν τις τάσεις της κοινής γνώμης, ότι δεν είναι δυνατόν να αποδειχθεί μπούμερανγκ για τον Αντ. Σαμαρά. Κι αυτό διότι, ανεξαρτήτως του αν αυτός υπήρξε αμέτοχος σε ένα διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα, εν τούτοις η λαϊκή οργή για τα όσα αποκαλύπτονται, τα οποία οι πολίτες υποπτεύονταν επί πολλά χρόνια, έχουν τόσο απαξιώσει το πολιτικό σύστημα, ώστε κάθε πολιτικό άνδρα να τον θεωρούν σάρκα εκ της σαρκός του συστήματος αυτού.
ΠΗΓΗ