Ξαφνικός θάνατος για το ελληνικό internet

Του Σταμάτη Ζαχαρού 

Ταφόπλακα στην ήδη αναιμική αγορά των Ελληνικών ενημερωτικών ιστοσελίδων προτίθεται να βάλει η Κυβέρνηση με νέο νόμο που επιβάλλει φόρο 20% επί του διαφημιστικού κόστους σε όλα τα ψηφιακά μέσα. 

 

Ουσιαστικά η Κυβέρνηση χωρίς να λαμβάνει υπόψιν τις ιδιαιτερότητες της αγοράς αλλά και των ψηφιακών μέσων, «τσουβαλιάζει» όλες τις δραστηριότητες και τις αντιμετωπίζει με τον ίδιο τρόπο που θέλει να χειριστεί τους τηλεοπτικούς σταθμούς. 

Αυτό που δεν αντιλαμβάνεται η Κυβέρνηση είναι ότι στην  πραγματικότητα το internet είναι ένα πολύ διαφορετικό μέσο.

 Ο ανταγωνισμός (σε αντίθεση με την τηλεόραση) δεν περιορίζεται στην τοπική αγορά. 

Οι τηλεοπτικές μεταδόσεις ρυθμίζονται από γεωγραφικά και άλλα κριτήρια. 

Στο internet η κατάσταση είναι προφανώς διαφορετική. 

Παίκτες από όλο τον κόσμο μπορούν όχι μόνο να δημοσιεύουν ιστοσελίδες σε κάθε γλώσσα, αλλά και να εισπράττουν διαφημιστικά έσοδα, χωρίς μάλιστα να φορολογούνται στην χώρα προέλευσης ή προβολής. 

Οι περιβόητες «τριγωνικές συναλλαγές» είναι μάλλον κανόνας στο internet. Ακόμη και για τους κολοσσούς…

Ακόμη περισσότερο στην Κυβέρνηση δεν αντιλαμβάνονται ότι από το σύνολο της online  διαφημιστικής πίτας, τα εγχώρια μέσα που επιχειρούν να φορολογήσουν, απολαμβάνουν μόνο ένα πολύ μικρό ποσοστό. 

Σύμφωνα με συγκλίνουσες απόψεις στελεχών,  από το σύνολο της εγχώριας διαφημιστικής δαπάνης που αντιστοιχεί στο internet, μόνο το 20% καταλήγει σε επιχειρήσεις που έχουν ως έδρα την Ελλάδα. Το υπόλοιπο 80% καταλήγει σε μεγάλους πολυεθνικούς παίκτες. Με το νέο νομοσχέδιο, όχι μόνο δεν θα καταφέρουν να εισπράξουν σημαντικά ποσά, αλλά θα δημιουργήσουν ένα ανταγωνιστικό μειονέκτημα σε όσα websites έχουν ως βάση την Ελλάδα. Η διαφήμιση σε αυτά θα είναι de facto ακριβότερη. Για επιχειρήσεις που βασίζουν τη βιωσιμότητά τους μόνο στα διαφημιστικά έσοδα, κάτι τέτοιο ισοδυναμεί με εκτέλεση…

Οι συνέπειες είναι προφανείς. Η νέα απόπειρα «ρύθμισης», θα οδηγήσει σε μαζική φορολογική μετανάστευση όσους μπορούν να αντέξουν το κόστος λειτουργίας και σε λουκέτο όλους τους υπόλοιπους. Το αποτέλεσμα ουσιαστικά θα είναι ακριβώς το αντίθετο από το επιδιωκόμενο. Τα έσοδα του κράτους από τις διαφημίσεις στο internet σχεδόν θα μηδενιστούν. Θα φορολογούνται σε χώρες με χαμηλότερους συντελεστές ή σε φορολογικούς παραδείσους.

Η οικονομική δυσπραγία που θα επιφέρει  στις επιχειρήσεις του κλάδου μια τέτοια εξέλιξη, προφανώς θα οδηγήσει σε απώλειες θέσεων εργασίας. Μάλιστα πρόκειται για εργαζομένους που λόγω έλλειψης θεσμικού πλαισίου σε πολλές περιπτώσεις στερούνται ουσιαστικά ασφαλιστικά δικαιώματα και πρακτικά θα μείνουν στο δρόμο. 

Η ελληνική αγορά των media στο internet είναι προφανώς άναρχη και στερείται θεσμικού πλαισίου. 

Πρόκειται όμως για το πιο ζωντανό κομμάτι της ενημέρωσης που χρησιμοποιούν σχεδόν οι πάντες για όλες τις ανάγκες ενημέρωσης. 

Η χώρα μας πέτυχε από ουραγός στη χρήση των νέων μέσων, να πλησιάσει και να ξεπεράσει τους ευρωπαϊκούς μέσους όρους. 

Αυτό που χρειάζεται, δεν είναι μεσοβέζικες λύσεις και πρακτικές τύπου «στου κασίδη το κεφάλι».

 Χρειάζεται ένα σχέδιο που να εξορθολογήσει τη λειτουργία και να θέσει στο μέτρο του δυνατού κανόνες σε όλους. 

Εγχώριους και ξένους που μετέχουν στην ελληνική αγορά. Όσοι φόροι πρέπει να πληρωθούν, θα πρέπει να πληρωθούν. 

Ισότιμα όμως, διαφανώς και με βασικό στόχο τη βιωσιμότητα.