Εκθεση-κόλαφος για τα περιστατικά ρατσισμού αλλά και τη βία αστυνομικών σε βάρος πολιτών, καταγράφει έκθεση της Human Rights Watch.
Όπως διαπίστωσε η οργάνωση, η αστυνομία ελέγχει και θέτει υπό κράτηση ανθρώπους που περπατούν στον δρόμο, περιμένουν το λεωφορείο ή επισκέπτονται ένα κέντρο ημέρας όπου μπορούν να σιτιστούν, να πλυθούν ή να λάβουν στήριξη. Εκτός από τη σωματική και λεκτική κακοποίηση που τους ασκούν, τους στερούν την πρόσβαση στις δομές υγείας. Η Ιωάννα, 37 ετών, οροθετική χρήστρια ναρκωτικών, δήλωσε τον Αύγουστο του 2014 ότι είχε χάσει πολλές συναντήσεις στον ΟΚΑΝΑ λόγω των αστυνομικών ελέγχων. «Προσπαθώ να φτιάξω τη ζωή μου και [οι αστυνομικοί] δεν με αφήνουν», είπε, ξεσπώντας σε κλάματα.
Η αστυνομία στην Αθήνα προβαίνει συχνά σε παρενόχληση, καταχρηστικές ενέργειες και άσκηση βίας κατά ανθρώπων που ζουν ή βρίσκονται για μεγάλα χρονικά διαστήματα στους δρόμους του κέντρου της πόλης, όπως των αστέγων, των χρηστών ναρκωτικών ουσιών και των εκδιδόμενων ατόμων.
Τον Μάρτιο του 2014, ο Cephas Lumina, τότε εμπειρογνώμονας του ΟΗΕ για θέματα εξωτερικού χρέους και ανθρώπινων δικαιωμάτων, δήλωσε ότι τα μέτρα λιτότητας και οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις οδήγησαν σε «αύξηση της ανεργίας [?], στο φαινόμενο των αστέγων, τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό (με περίπου 11% του πληθυσμού να ζει σε συνθήκες ακραίας φτώχειας) και σοβαρά μειωμένη πρόσβαση σε δημόσιες υπηρεσίες, όπως η υγειονομική περίθαλψη και η εκπαίδευση». Ο κ. Lumina επισήμανε την αύξηση κατά 25% του αριθμού των αστέγων εν γένει από το 2009, παραθέτοντας εκτιμήσεις μη κυβερνητικών οργανώσεων, σύμφωνα με τις οποίες υπήρχαν τουλάχιστον 20.000 άστεγοι στην Ελλάδα το 2014.
Σύμφωνα με τους ερωτηθέντες, απώτερος σκοπός των προσαγωγών είναι η απομάκρυνσή τους από το κέντρο της Αθήνας,. Δεκαπέντε από τους συνεντευξιαζόμενους περιέγραψαν περιστατικά σωματικής κακοποίησης, περιλαμβανομένων ξυλοδαρμών, ενώ σχεδόν όλοι διαμαρτυρήθηκαν για κακές πρακτικές της αστυνομίας και αγενή, προσβλητική και απειλητική συμπεριφορά.
Τριάντα έξι από τους συνεντευξιαζόμενους δήλωσαν ότι η αστυνομία τούς σταματούσε σχεδόν καθημερινά, ενώ 25 εξ αυτών ανέφεραν ότι τους είχαν σταματήσει για εξακρίβωση στοιχείων πάνω από μία φορά την ίδια ημέρα. Από τα μέσα Ιουλίου έως τον Δεκέμβριο του 2014, η αστυνομία προέβη σε προσαγωγές 42.454 ατόμων. Το γεγονός ότι ποσοστό μικρότερο από 1,5% των προσαγωγών οδήγησαν σε επίσημη σύλληψη εγείρει ανησυχίες ότι η αστυνομία ενδέχεται να προβαίνει σε διακριτική αντιμετώπιση ατόμων βάσει συγκεκριμένων χαρακτηριστικών, αναφέρει η έκθεση. Εν τω μεταξύ, το Δίκτυο Καταγραφής Περιστατικών Ρατσιστικής Βίας αναφέρει ότι κατά την περίοδο Ιανουαρίου - Δεκεμβρίου 2014, το Δίκτυο κατέγραψε, μέσω συνεντεύξεων με τα θύματα, 81 περιστατικά ρατσιστικής βίας με περισσότερα από 100 θύματα. Σε 46 περιστατικά στοχοποιήθηκαν μετανάστες/στριες ή πρόσφυγες λόγω εθνικής προέλευσης ή χρώματος.
Το Δίκτυο διαπιστώνει ενδείξεις εξοικείωσης της ελληνικής κοινωνίας με τη βία και τη στοχοποίηση ατόμων λόγω της διαφορετικότητάς τους. Η διαπίστωση αυτή εδράζεται στις τρεις βασικές ποιοτικές τάσεις των περιστατικών που κατέγραψε το Δίκτυο. Παρά την ποινική αντιμετώπιση εγκληματικών ενεργειών με ρατσιστικό κίνητρο μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, οι επιθέσεις κατά προσφύγων και μεταναστών/στριών εξακολουθούν να αποτελούν την πλειοψηφία των καταγραφών.
