Όπως εξηγεί χαρακτηριστικά, η κατανομή των οφειλών διαμορφώνεται ως εξής:
- Τα 280 εκατομμύρια ευρώ αφορούν σε οφειλές υψηλής τάσης, εκ των οποίων τα 250 εκατομμύρια είναι χρέη ενεργοβόρων βιομηχανιών «μεταξύ των οποίων η ΛΑΡΚΟ και ο Μυτιληναίος».
-Τα 220 εκατ ευρώ τα οφείλει το κεντρικό κράτος, εκ των οποίων περίπου, τα 110 εκ. αφορούν τους ΟΤΑ - και από αυτά, το μεγαλύτερο μέρος αφορά κυρίως σε οφειλές των Δημοτικών Επιχειρήσεων Ύδρευσης Αποχέτευσης (ΔΕΥΑ) και τους Τοπικούς Οργανισμούς Εγγείων Βελτιώσεων (ΤΟΕΒ).
- Τα 1,5 δισ. ευρώ τα οφείλουν οι καταναλωτές στη μεσαία και χαμηλή τάση. Εξ αυτών, τα 300 εκατ. αφορούν 440.000 «τελικούς» καταναλωτές, δηλαδή πρώην πελάτες της ΔΕΗ, και η επιχείρηση τα διεκδικεί μέσω της δικαστικής οδού.
Ο κ. Αδαμίδης σημείωσε ότι αν και η ΔΕΗ είχε ζητήσει από τη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας να μην επιτρέπεται η αλλαγή παρόχου (και άρα ηλεκτροδότησης) στους καταναλωτές που έχουν ανεξόφλητο λογαριασμό στον προηγούμενο πάροχο, το αίτημα δεν έγινε δεκτό, και κατ' επέκταση η ΔΕΗ δεν μπορεί να εισπράξει τα χρωστούμενα.
«Πιστεύουμε ότι θα προχωρήσουμε σε ρυθμίσεις. Αν δεν προχωρήσουν, τότε θα επανέλθουμε αναλαμβάνοντας και το κόστος της δημοσιοποίησης προσωπικών δεδομένων» τόνισε ο πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ, εξηγώντας ότι στόχος είναι οι κακοπληρωτές και όχι όσοι έχουν πραγματική αδυναμία πληρωμής.
