Αυτό επιβεβαιώνει για πρώτη φορά με αδιάσειστα στοιχεία μια νέα γαλλική επιστημονική έρευνα, σύμφωνα με την οποία το ορμονικό πλεονέκτημα είναι πιο αισθητό σε αθλήματα ημιαντοχής και αντοχής και σε όσα απαιτούν οπτικοχωρικές δεξιότητες, όπως στις ρίψεις και στα άλματα ή στα ακροβατικά σπορ.
Η μελέτη αναμένεται να αναζωπυρώσει τη διεθνή διαμάχη κατά πόσο αθλήτριες όπως η νοτιοαφρικανή Κάστερ Σεμένια -Ολυμπιονίκης στα 800 μέτρα παγκοσμίως- θα πρέπει να υποβληθούν σε ορμονική θεραπεία (ή ακόμη και σε χειρουργική επέμβαση) πριν τους επόμενους Ολυμπιακούς αγώνες, προκειμένου να περιορισθούν τεχνητά οι ανδρικές ορμόνες τους, που τις φέρνουν σε πλεονεκτική θέση έναντι των συναθλητριών τους.
Το δίλημμα δεν αφορά τις αθλήτριες που «ντοπάρονται» με έξτρα ανδρογόνα και παραβιάζουν έτσι τους κανονισμούς της διεθνούς ομοσπονδίας στίβου (IAAF). Γι αυτές είναι σαφές ότι επιβάλλεται απαγόρευση συμμετοχής σε αγώνες. Σήμερα από τους συνολικά 296 αθλητές που έχουν αποκλεισθεί από διεθνείς αγώνες λόγω ντόπινγκ, σχεδόν 40% είναι γυναίκες και από αυτές οι μισές είχαν «ντοπαρισθεί» με ανδρογόνα.
Πιο δύσκολη είναι η περίπτωση των αθλητριών που ο ίδιος ο οργανισμός τους παράγει υπερβολικές ανδρικές ορμόνες. Οι κανονισμοί της ΙΑΑF αρχικά επέβαλαν την ορμονοθεραπεία σε αυτές τις αθλήτριες για να μειωθεί η τεστοστερόνη τους.
Η υπόθεση -μετά από πρωτοβουλία Ινδής αθλήτριας- έφθασε στο διεθνές Αθλητικό Διαιτητικό Δικαστήριο (CAS), το οποίο το 2015 γνωμοδότησε ότι αυτός ο κανονισμός θα πρέπει να αρθεί, εκτός -και αυτό αναδεικνύει τη σημασία της νέας μελέτης- αν υπάρξουν απτές ενδείξεις ότι τα ανδρογόνα όντως βελτιώνουν υπέρμετρα τις αθλητικές επιδόσεις μερικών αθλητριών.
