Βέβαια ο ίδιος δεν δάμασε ένα ατίθασο άλογο όπως ο Βουκεφάλας, ούτε έκανε πολέμους για να κατακτήσει τον κόσμο και να διαδώσει τον ελληνικό πολιτισμό στα πέρατα της οικουμένης, αλλά σαγήνεψε τη στρογγυλή θεά και κατέκτησε με το σπάνιο ταλέντο, τις περίτεχνες ενέργειες και το ήθος του, τον θαυμασμό, την εκτίμηση και την αγάπη του κόσμου.
Έχουν περάσει 34 χρόνια από τότε που κρέμασε τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια και ακόμη παραμένει ένα ποδοσφαιρικό σύμβολο, ένα πρότυπο για τις νεώτερες γενιές. Η συνάντηση μαζί του στη Θεσσαλονίκη ενώπιος-ενωπίω ήταν μια ξεχωριστή εμπειρία. Απλός, προσιτός, ευγενικός και φιλόξενος, ο γητευτής της μπάλας που έγινε και τραγούδι με τους στίχους του Μανώλη Ρασούλη, που δεν ήταν απλά οι στίχοι ενός τραγουδιού, μια ποιητική ομοιοκαταληξία, αλλά τιμή σε ένα σπάνιο ταλέντο και έναν ξεχωριστό άνθρωπο, μίλησε για τη μεγάλη του αγάπη τον ΠΑΟΚ. Μια αγάπη που κρατάει εδώ και πολλές δεκαετίες και παραμένει αναλλοίωτη με το πέρασμα των χρόνων, γιατί ήταν η πρώτη αγάπη και η πρώτη αγάπη δεν ξεχνιέται ποτέ, αφού φόρεσε τη φανέλα του δικεφάλου σε ηλικία 17 χρονών.
Αμούστακο παιδί, μπήκε στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας στις 21 Δεκεμβρίου του 1963 με αντίπαλο τον Εθνικό Πειραιώς. Στιγμές που δεν τις έχει ξεχάσει και τις διηγείται ακόμη σε κάθε ευκαιρία.
Και τότε είχε τιμωρηθεί ο ΠΑΟΚ και κάποιοι παίκτες και ο Κούδας πήρε το βάπτισμα του πυρός για να ξεκινήσει μια καριέρα που κράτησε 21 χρόνια με ένα πρωτάθλημα και δύο κύπελλα ενώ τότε ο δικέφαλος θα έπρεπε να προσθέσει και άλλους τίτλους αν δεν είχε να αντιμετωπίσει το παρασκήνιο που ευνοούσε μόνιμα τις ομάδες του τέως ΠΟΚ (ΑΕΚ, Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός).
Με τη φανέλα του ΠΑΟΚ έπαιξε σε 504 αγώνες που αποτελεί ρεκόρ συμμετοχών για ποδοσφαιριστή που φόρεσε τη φανέλα μίας ομάδας μόνο και αν δεν είχε τα δύο χρόνια αποχής όταν έκανε προπονήσεις με τον Ολυμπιακό, ο αριθμός αυτός θα ήταν σαφώς μεγαλύτερος.
Η κουβέντα βέβαια με τον Γιώργο Κούδα ξεκίνησε για τον φετινό ΠΑΟΚ και την πορεία του στο πρωτάθλημα.
“Η φετινή χρονιά ήταν ευκαιρία για τον ΠΑΟΚ να κατακτήσει τον τίτλο. Προσωπικά θεωρώ ότι ηθικά είναι πρωταθλητής ανεξάρτητα από τις αποφάσεις που θα πάρουν τα αρμόδια όργανα.
Για μια ακόμη φορά όμως του κλέβουν το πρωτάθλημα, όπως τότε που έπαιζα εγώ και μας έκλεβαν τους τίτλους οι ομάδες του τέως ΠΟΚ με τις αποφάσεις των διαφόρων οργάνων και τις αποφάσεις των διαιτητών. Θυμάμαι όταν λέγαμε στον Γιώργο Παντελάκη τον σπουδαίο αυτόν παράγοντα για του διαιτητές, μας έλεγε “παίξτε καλά να κερδίσετε και τους διαιτητές και να τους εκθέσετε”. Φέτος ο ΠΑΟΚ έπαιξε καλό ποδόσφαιρο, προσέφερε θέαμα και χαιρόσουν να τον βλέπεις.
Πιστεύω ότι ήταν η καλύτερη ομάδα του πρωταθλήματος και βάσει απόδοσης έπρεπε να κερδίσει τον τίτλο. Βέβαια στην αρχή έγιναν λάθη με το θέμα του προπονητή, ο οποίος πριν δει τα εργαλεία που θα έχει στη διάθεση του, είχε πει το σύστημα και τον τρόπο που θα παίζει η ομάδα. Ο κάθε προπονητής θα πρέπει πρώτα να βλέπει τι παίκτες έχει στη διάθεση του και μετά να αποφασίσει πως θα παίξει. Είναι μερικές φορές που οι ίδιοι με τις πράξεις μας βγάζουμε τα μάτια μας και κάνουμε κακό στην ομάδα.
Με τον προπονητή που έχουμε τώρα, η ομάδα σιγά-σιγά έστρωσε και έπαιξε το καλύτερο ποδόσφαιρο και πραγματικά χαιρόμουν να τη βλέπω. Δυστυχώς ήρθαν τα δύο παιχνίδια με Ολυμπιακό και ΑΕΚ στα οποία δεν ήμουν στο γήπεδο και η ομάδα τιμωρήθηκε με αποτέλεσμα να χάσει βαθμούς. Σίγουρα έγιναν κάποια λάθη, αλλά και πάλι πιστεύω ότι έκλεψαν από τον ΠΑΟΚ με το θέατρο που έπαιξαν κάποιοι κυρίως στο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό γι αυτό λέω και πάλι ότι ηθικά ο ΠΑΟΚ είναι φέτος ο πρωταθλητής Ελλάδος”.
Ο Γιώργος Κούδας έφερε στη μνήμη του τις επισκέψεις του στο γήπεδο της Παναχαΐκής, καθώς και ένα παιχνίδι που είχε γίνει στο γήπεδο της Τούμπας όπου η ομάδα της Πάτρας κέρδισε με 5-3.
” Θυμάμαι ότι όλα τα παιχνίδια στην Πάτρα είχαν πάντα ενδιαφέρον γιατί τότε η Παναχαΐκή είχε καλή ομάδα με καλούς παίκτες. Δεν θέλω να αναφερθώ σε κάποιο παιχνίδι ξεχωριστά, εκείνο που θα ήθελα να πω είναι ότι πάντα το γήπεδο ήταν γεμάτο από κόσμο και μάλιστα αρκετοί φίλαθλοι που δεν έβρισκαν εισιτήριο, ζητούσαν από εμάς.
Όλοι οι αγώνες είχαν τον χαρακτήρα του ντέρμπι και δύσκολα ξεχώριζε ο νικητής. Θα ήθελα όμως να αναφερθώ και σε έναν αγώνα που έγινε στην Τούμπα τον Απρίλιο του 1973 και στον οποίο χάσαμε 5-3 και έτσι ο Ολυμπιακός πήρε το πρωτάθλημα.
Ήταν ένας αγώνας όπου ο ΠΑΟΚ ήταν καλύτερος, δημιούργησε είκοσι ευκαιρίες και πέτυχε τρία γκολ και από την άλλη πλευρά η Παναχαΐκή, η οποία είχε μία εξαιρετική ομάδα, δημιούργησε πέντε ευκαιρίες και πέτυχε πέντε γκολ. Τότε είχαν ακουστεί πολλά και κατηγορήθηκε άδικα ένας εξαιρετικός παίκτης ο Γιάννης Στέφας, ο οποίος πέθανε αγκαλιά με τη φανέλα του ΠΑΟΚ.
Όσο για τη σημερινή Παναχαΐκή ακούω τα καλύτερα, κυρίως στα θέματα της οργάνωσης και γενικότερα της λειτουργίας έχοντας τον Κώστα Κατσουράνη σε πρωταγωνιστικό ρόλο. Μετά από αρκετά χρόνια επέστρεψε στις επαγγελματικές κατηγορίες και πιστεύω ότι σιγά-σιγά θα βρει το δρόμο της και θα επιστρέψει στη μεγάλη κατηγορία όπου πραγματικά αξίζει να αγωνίζεται”.
Στον επίλογο μιας συνέντευξης με τον Γιώργο Κούδα θα μπορούσε κανείς να γράψει πολλά, γιατί είναι ένας άνθρωπος που εμπνέει και σαγηνεύει τον συνομιλητή του μιλώντας για ποδοσφαιρικές ιστορίες.
Για νίκες και για ήττες, για επιτυχίες και αποτυχίες, πάντα όμως με σεβασμό στον αντίπαλο καταδεικνύοντας κόντρα στο ρεύμα της εποχής ότι δεν χάθηκαν εντελώς οι ηθικές αξίες, αυτές που τις έχει ανάγκη όχι μόνο ο ελληνικός αθλητισμός, αλλά και η ελληνική κοινωνία και παραμένοντας ένα σύμβολο- πρότυπο για τις νεώτερες γενιές.
Επιμέλεια: Χριστίνα Βάγγαλη
