Ένα
σύστημα που δεν δοκιμάστηκε ακόμη στην πράξη στις τοπικές
αυτοδιοικήσεις Α και Β βαθμού κινδυνεύει να χαθεί με τη
μεθοδολογία της κοπτοραπτικής και να φαλκιδευτεί πριν ακόμη
ξεκινήσει τα νηπιακά του βήματα ! Η ανασφάλεια των Αιρετών όλων
των βαθμίδων μαζί με την ευκολία της οπτικής που προσεγγίζει η
νέα Κυβέρνηση το όλον ζήτημα προοιωνίζουν τερατογενέσεις.
Βρισκόμαστε μπροστά στον προαναγγελθέντα θάνατο της
Δημοκρατικής βούλησης του λαού της πρόσφατης αυτοδιοικητικής
αναμέτρησης που αν μη τι άλλο είναι απαραίτητη και κρίσιμη
για τα δεδομένα της Ελλάδας του 2020.
Μια
προσπάθεια εξυφαίνεται κατά τα λεγόμενα της ΕΝΠΕ και της
ΚΕΔΚΕ, να δοθεί με εντελώς αντιδημοκρατικό τρόπο « λύση» στις
μη πλειοψηφίες ώστε να μπορούν να λαμβάνουν αποφάσεις έξω από
τα κυρίαρχα Συλλογικά Όργανα με μεθοδεύσεις που θυμίζουν άλλες
αλήστου μνήμης εποχές.
Εκεί
που δεν έχει πλειοψηφία ο Αιρετός, αυτός δηλαδή που δεν
κατόρθωσε να εκλεγεί από την πρώτη Κυριακή θα έρθει
νομοθετική ρύθμιση του Υπουργού από το παράθυρο. Μια ρύθμιση
που ως δια μαγείας θα ξεπερνά Περιφερειακά και Δημοτικά
Συμβούλια και θα δίνει στις αποφάσεις πλειοψηφικά
χαρακτηριστικά από τη …. σημαία !
Η
ανασφάλεια των Αιρετών γεννά παραφροσύνη! Και η πρόσφατη
βούληση της κοινωνίας και του εκλογικού σώματος που επιβράβευσε
το σύστημα της απλής αναλογικής πάει περίπατο !
Επειδή
πρόκειται προφανώς για επικείμενη εκτροπή σοφόν θα ήτανε ό
έχων την ευθύνη Υπουργός να το σκεφθεί καλύτερα προτού
προχωρήσει στον επιχειρούμενο στραγγαλισμό της Αυτοδιοίκησης.
Πρέπει
να ωριμάσουμε σαν πολίτες και να αποδεχθούμε το αυτονόητο. Δεν
χρειαζόμαστε ούτε οπαδούς ούτε παραταξιακούς στρατούς για να
αποφασίζουμε τι συμφέρει και τι όχι τον τόπο μας. Οι καιροί
απαιτούν συνέργειες, συνθέσεις απόψεων, συναντίληψη, συναινέσεις .
Δεν θέλουν βουβές πλειοψηφίες και με τις αποφάσεις στο τσεπάκι
από το Δημαρχείο ή την Περιφέρεια.
Τα κυρίαρχα συλλογικά όργανα δεν μπορούν απλά και μόνον να νομιμοποιούν προειλημμένες αποφάσεις.
Πρέπει
να μάθουμε να περπατάμε και να συνυπάρχουμε και με αντίθετες
απόψεις αλλά και να μπορούμε να συνθέτουμε. Χωρίς ηγεμονισμούς,
χωρίς αυθεντίες, χωρίς τείχη και χαρακώματα.
Αυτό είναι το μεγαλείο της Δημοκρατίας.
Και αν δεν μπορούμε ακόμη, καιρός είναι να μάθουμε.
Αν
όμως τώρα που ξεκινάει αυτό το αυτοδιοικητικό ταξίδι στο νέο
και ελπιδοφόρο αντιμετωπίζεται πρόδηλα ως καταστροφικό και
μοιραίο, τότε αλίμονο για τον ίδιο το θεσμό.
Συλλογικά
όργανα άνευρα ,αλαζονικά, κουρασμένα, της λογικής άντε να
τελειώνουμε και ας είναι καλά το «πλειοψηφικό πακέτο» δεν
μπορούν να δώσουν τίποτα περισσότερο από τη φτώχεια τους στις
κοινωνίες που εκπροσωπούν .
Και
επειδή θέλει αρετή και τόλμη και η Δημοκρατία ας μην
αφήσουμε να χαθεί η ευκαιρία της δημιουργικής σύνθεσης που
φέρνει ο καινούργιος θεσμός. Να κάνει τα βήματα του αβίαστα
και ελεύθερα και να ξεπεράσει αγκυλώσεις και στρεβλώσεις.
Δεν είναι λύση οι απλοποιητικές παραδοχές που εκφέρονται στα υπουργικά γραφεία.
Ας
δοκιμαστεί στο πεδίο της εφαρμοσμένης πολιτικής και αν
απαιτηθούν κάποιες διορθωτικές κινήσεις στο μέλλον να γίνουν με
φειδώ, που όμως δεν θα θίγουν τη βασική φιλοσοφία του
θεσμού.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΟΥΛΟΚΕΦΑΛΟΣ
