Ανάμεσα στις ταινίες που προβάλλουν για το βραβείο είναι, κατ' αρχάς, η "Μπαάρια" του Τορνατόρε, που εκτός από το θέμα της και τη μεγάλη παραγωγή, γυρίστηκε από τη "Medusa", μιαν από τις πιο μεγάλες εταιρίες παραγωγής στην Ιταλία και που πιστεύεται πως θα χρησιμοποιήσει την επιρροή της για να αποσπάσει το βραβείο...
Καλές είναι και οι απόψεις για την ταινία της Φραντσέσκα Κομεντσίνι, "Ο λευκός χώρος", όπου εκτός από την πολύ καλή σκηνοθεσία παραθέτει και μια εξαιρετική ερμηνεία από τη Μαργκερίτα Μπούι. Στις πολύ καλές ταινίες της φετινής Μόστρας είναι και η φιλιππινέζικη "Λόλα" του Μεντόζα, με αρκετές πιθανότητες να κερδίσει ένα από τα βραβεία. Στα υπόλοιπα φαβορί για το Χρυσό Λιοντάρι ή ένα από τα άλλα βραβεία του φεστιβάλ, είναι η αμερικανική "Η ζωή χωρίς πόλεμο" του Τοντ Σόλοντζ, η ισραηλινή "Λίβανος" του Σάμουελ Μάοζ, οι γαλλικές "Λούρδη" της Τζέσικα Χόϊσνερ και "Persecution" (με τον Ρομέν Ντιρί να είναι ανάμεσα στα φαβορί για το βραβείο ερμηνείας) του Πατρίς Σερό, η ιρανική "Γυναίκες χωρίς άντρες" της Σιρίν Νεσάτ και το ντοκιμαντέρ "Ο καπιταλισμός: μια ιστορία έρωτα" του Μάικλ Μουρ.
Η ταινία του Ζακό βαν Ντορμαέλ τοποθετεί μια ιστορία σ' ένα κοντινό μέλλον για να κάνει μια πολύ ενδιαφέρουσα επιστροφή στο παρελθόν και να αναδείξει την πολυπλοκότητα της ζωής αλλά και το πρόβλημα των επιλογών που καθορίζουν τελικά τη ζωή μας. Ο ήρωάς του είναι ένας υπέργηρος άντρας, ο "τελευταίος θνητός" σε μια κοινωνία που έχει νικήσει το θάνατο, προσφέροντας αιώνια νιάτα, με το σεξ να έχει απαλειφθεί μια και τώρα δεν υπάρχει ανάγκη αναπαραγωγής. Πριν πεθάνει παρακολουθούμε σκηνές από διάφορες ηλικίες της ζωής του, ξεκινώντας από πριν τη γέννησή του, ακολουθώντας τον ως παιδί για να φτάσουμε μέχρι το γάμο του και τη δημιουργία της οικογένειάς του. Υπάρχουν όμως στιγμές όπου οι σκηνές που παρακολουθούμε μπορεί να μην είναι οι αληθινές, μια και ο σκηνοθέτης παρουσιάζει δύο διαφορετικές κατευθύνσεις του ήρωά του - όπως για παράδειγμα, όταν στο σταθμό του τρένου, βρίσκεται μπροστά στο ερώτημα να πρέπει ν' ακολουθήσει τη μητέρα ή τον πατέρα του, ή όταν είναι να παντρευτεί ένα από τα τρία κορίτσια που γνώριζε από μικρός - με αποτέλεσμα, στη συνέχεια, να παρακολουθούμε σκηνές και από όλες τις πιθανές επιλογές του. Σκηνές που ο Ντορμαέλ στήνει με φαντασία και άφθονο χιούμορ, αποσπώντας πολύ καλές ερμηνείες από όλο το καστ του: Τζάεντ Λέτο, Σάρα Πόλι, Νταϊάν Κρούγκερ, Λιν-Νταν Παμ και Ρις Ιφανς.
Στις ενδιαφέρουσες ταινίες του φεστιβάλ και η ιρανική "Πράσινες μέρες" της Χάνα Μαχμαλμπάφ, ένα συγκινητικό φιλμ γύρω από την ιστορία μιας νεαρής γυναίκας, που υποφέρει από κατάθλιψη, και η οποία, ενώ ετοιμάζεται να ανεβάσει ένα θεατρικό έργο, αναγκάζεται ν' αντιμετωπίσει τη νέα πραγματικότητα που δημιουργείται με τις πρόσφατες προεδρικές εκλογές στο Ιράν και τις μεγάλες διαδηλώσεις που ακολούθησαν από την πλειονότητα του λαού που αμφισβητούσε την εκλογή του προέδρου και κατέβηκε στους δρόμους ζητώντας κοινωνική αλλαγή.
