ΕΡΩΤΗΣΗ
Προς α) τον Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης
β) τον Υπουργό Πολιτισμού και Τουρισμού
«Προαιρετική ασφάλιση ιδιοκτητών μικρών ξενοδοχείων στον ΟΑΕΕ»
Σύμφωνα με το Νόμο 3655/2008, στο πλαίσιο της συγχώνευσης των ασφαλιστικών ταμείων, το Ταμείο Πρόνοιας Ξενοδόχων, που ήταν τμήμα του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου Ελλάδος, εντάχθηκε από 1.8.2008 στον κλάδο κύριας σύνταξης του Οργανισμού Ασφάλισης Ελευθέρων Επαγγελματιών. Ωστόσο, η υποχρεωτική ασφάλιση στον Ο.Α.Ε.Ε. των εκμεταλλευτών ξενοδοχειακού τύπου καταλυμάτων, αδιακρίτως δυναμικότητας, τόπου, εγκατάστασης και εποχικής ή ετήσιας λειτουργίας, που επιβλήθηκε με τον παραπάνω Νόμο, πέρα από άδικη, έχει γίνει «θηλιά» για τα μικρά ξενοδοχεία που είναι εγκατεστημένα σε χωριά ή κωμοπόλεις μικρότερες των 5.000 κατοίκων.
Βάσει των στοιχείων που διαθέτει το Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο, ένας μεγάλος αριθμός ξενοδόχων μικρών ξενοδοχειακών μονάδων που δραστηριοποιούνται σε μικρές περιοχές κάτω των 2.000 κατοίκων ή σε νησιά κάτω των 3.100 κατοίκων είναι πρώην αγρότες και ασφαλισμένοι στον Ο.Γ.Α. Τα καταλύματα αυτά, κατά κύριο λόγο, λειτουργούν εποχιακά, δηλαδή για λίγους μήνες, αν και οι παραπάνω επαγγελματίες καλούνται να πληρώνουν τον Ο.Α.Ε.Ε. δώδεκα μήνες υποχρεωτικά, με ετήσιο ασφαλιστήριο που ξεπερνά τις 4.500 ευρώ, ενώ παράλληλα πληρώνουν και τον Ο.Γ.Α. Οι ξενοδόχοι, λοιπόν, αυτής της κατηγορίας, μετά τη μεταφορά τους στην υποχρεωτική ασφάλιση του Ο.Α.Ε.Ε., επιβαρύνονται με τις εισφορές υπέρ του, ενώ παράλληλα χάνουν τυχόν συνταξιοδοτικό δικαίωμα που έχουν θεμελιώσει ή προσδοκούν να θεμελιώσουν στον Ο.Γ.Α., δεδομένου ότι προϋπόθεση καταβολής της προβλεπόμενης σύνταξης είναι η απασχόληση κατά κύριο βιοποριστικό επάγγελμα με αγροτικές εργασίες και η μη συνταξιοδότηση από φορέα κοινωνικής ασφάλισης.
Για το 2010, με εγκύκλιο του Ο.Α.Ε.Ε., εξαιρέθηκαν της υποχρεωτικής ασφάλισης τα μη ξενοδοχειακού τύπου καταλύματα μέχρι 10 δωμάτια αλλά και, υπό προϋποθέσεις, μέχρι και 20 δωμάτια. Προ μηνών, απελευθερώθηκαν οι τιμές και τα μη ξενοδοχειακού τύπου καταλύματα λειτουργούν με τους ίδιους όρους αγοράς με τα ξενοδοχεία με 20 - 30 κρεβάτια που βρίσκονται σε χωριά ή κωμοπόλεις κάτω των 5.000 κατοίκων και κατά πλειοψηφία λειτουργούν εποχιακά.
Οι κατευθύνσεις που δίνονται από την πολιτική ηγεσία, τόσο πρόσφατα όσο και διαχρονικά στον τομέα του τουρισμού, στοχεύουν με σαφήνεια στην παροχή καλύτερων υπηρεσιών στους τουρίστες. Ωστόσο, η εύνοια προς τα μη ξενοδοχειακά καταλύματα, και ο εξαναγκασμός με αυτές τις ρυθμίσεις των μικρών ξενοδοχείων, να στρέφονται σε λύσεις όπως η μετατροπή τους σε ενοικιαζόμενα δωμάτια ή διαμερίσματα, χωρίς αμφιβολία συνιστά μια παραφωνία στην εφαρμογή αυτής της πολιτικής. Κατόπιν αυτών,
Ερωτώνται οι αρμόδιοι Υπουργοί
1. Προτίθεται η κυβέρνηση να θεσμοθετήσει ρύθμιση προαιρετικής ασφάλισης στον Ο.Α.Ε.Ε. και των μικρών ξενοδοχείων μέχρι 30 κρεβάτια, εφόσον ο ιδιοκτήτης ή ο εκμεταλλευτής είναι ασφαλισμένος στον Ο.Γ.Α.;
Η ερωτώσα βουλευτής,
Νάντια Ι. Γιαννακοπούλου
Προς α) τον Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης
β) τον Υπουργό Πολιτισμού και Τουρισμού
«Προαιρετική ασφάλιση ιδιοκτητών μικρών ξενοδοχείων στον ΟΑΕΕ»
Σύμφωνα με το Νόμο 3655/2008, στο πλαίσιο της συγχώνευσης των ασφαλιστικών ταμείων, το Ταμείο Πρόνοιας Ξενοδόχων, που ήταν τμήμα του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου Ελλάδος, εντάχθηκε από 1.8.2008 στον κλάδο κύριας σύνταξης του Οργανισμού Ασφάλισης Ελευθέρων Επαγγελματιών. Ωστόσο, η υποχρεωτική ασφάλιση στον Ο.Α.Ε.Ε. των εκμεταλλευτών ξενοδοχειακού τύπου καταλυμάτων, αδιακρίτως δυναμικότητας, τόπου, εγκατάστασης και εποχικής ή ετήσιας λειτουργίας, που επιβλήθηκε με τον παραπάνω Νόμο, πέρα από άδικη, έχει γίνει «θηλιά» για τα μικρά ξενοδοχεία που είναι εγκατεστημένα σε χωριά ή κωμοπόλεις μικρότερες των 5.000 κατοίκων.
Βάσει των στοιχείων που διαθέτει το Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο, ένας μεγάλος αριθμός ξενοδόχων μικρών ξενοδοχειακών μονάδων που δραστηριοποιούνται σε μικρές περιοχές κάτω των 2.000 κατοίκων ή σε νησιά κάτω των 3.100 κατοίκων είναι πρώην αγρότες και ασφαλισμένοι στον Ο.Γ.Α. Τα καταλύματα αυτά, κατά κύριο λόγο, λειτουργούν εποχιακά, δηλαδή για λίγους μήνες, αν και οι παραπάνω επαγγελματίες καλούνται να πληρώνουν τον Ο.Α.Ε.Ε. δώδεκα μήνες υποχρεωτικά, με ετήσιο ασφαλιστήριο που ξεπερνά τις 4.500 ευρώ, ενώ παράλληλα πληρώνουν και τον Ο.Γ.Α. Οι ξενοδόχοι, λοιπόν, αυτής της κατηγορίας, μετά τη μεταφορά τους στην υποχρεωτική ασφάλιση του Ο.Α.Ε.Ε., επιβαρύνονται με τις εισφορές υπέρ του, ενώ παράλληλα χάνουν τυχόν συνταξιοδοτικό δικαίωμα που έχουν θεμελιώσει ή προσδοκούν να θεμελιώσουν στον Ο.Γ.Α., δεδομένου ότι προϋπόθεση καταβολής της προβλεπόμενης σύνταξης είναι η απασχόληση κατά κύριο βιοποριστικό επάγγελμα με αγροτικές εργασίες και η μη συνταξιοδότηση από φορέα κοινωνικής ασφάλισης.
Για το 2010, με εγκύκλιο του Ο.Α.Ε.Ε., εξαιρέθηκαν της υποχρεωτικής ασφάλισης τα μη ξενοδοχειακού τύπου καταλύματα μέχρι 10 δωμάτια αλλά και, υπό προϋποθέσεις, μέχρι και 20 δωμάτια. Προ μηνών, απελευθερώθηκαν οι τιμές και τα μη ξενοδοχειακού τύπου καταλύματα λειτουργούν με τους ίδιους όρους αγοράς με τα ξενοδοχεία με 20 - 30 κρεβάτια που βρίσκονται σε χωριά ή κωμοπόλεις κάτω των 5.000 κατοίκων και κατά πλειοψηφία λειτουργούν εποχιακά.
Οι κατευθύνσεις που δίνονται από την πολιτική ηγεσία, τόσο πρόσφατα όσο και διαχρονικά στον τομέα του τουρισμού, στοχεύουν με σαφήνεια στην παροχή καλύτερων υπηρεσιών στους τουρίστες. Ωστόσο, η εύνοια προς τα μη ξενοδοχειακά καταλύματα, και ο εξαναγκασμός με αυτές τις ρυθμίσεις των μικρών ξενοδοχείων, να στρέφονται σε λύσεις όπως η μετατροπή τους σε ενοικιαζόμενα δωμάτια ή διαμερίσματα, χωρίς αμφιβολία συνιστά μια παραφωνία στην εφαρμογή αυτής της πολιτικής. Κατόπιν αυτών,
Ερωτώνται οι αρμόδιοι Υπουργοί
1. Προτίθεται η κυβέρνηση να θεσμοθετήσει ρύθμιση προαιρετικής ασφάλισης στον Ο.Α.Ε.Ε. και των μικρών ξενοδοχείων μέχρι 30 κρεβάτια, εφόσον ο ιδιοκτήτης ή ο εκμεταλλευτής είναι ασφαλισμένος στον Ο.Γ.Α.;
Η ερωτώσα βουλευτής,
Νάντια Ι. Γιαννακοπούλου