Η Ελλάδα πρέπει να φθάσει πραγματικά στο χείλος του γκρεμού, έτσι ώστε
οι Έλληνες να αναγκαστούν να στηρίξουν κυβέρνηση, η οποία... θα αναλάβει
τη συνέχιση της εφαρμογής του Μνημονίου επισημαίνει ο Hugo Dixon σε
άρθρο του στο Reuters.
Ωστόσο, ο αρθρογράφος προεξοφλεί κατάρρευση ακόμη και μίας ενδεχόμενης κυβέρνησης Σαμαρά μετά τις εκλογές της 17ης Ιουνίου, ενώ καταλήγει στην ανάγκη δημιουργίας ενός οικονομικού προτεκτοράτου.
Για να φθάσουν σε αυτό το σημείο, η στρόφιγγα της χρηματοδότησης από το «πακέτο διάσωσης» τόσο για την κυβέρνηση όσο και για τις τράπεζες θα πρέπει να κλείσει, επισημαίνει ο αρθρογράφος.
«Θα εκφράσουν ξεκάθαρα αυτές οι εκλογές τη θέληση των Ελλήνων: την εφαρμογή του προγράμματος και την παραμονή στο ευρώ ή «σπάσουν» το πρόγραμμα και θα φέρουν τη δραχμή», είναι το δίλημμα που επιχειρεί να θέσει ο αρθρογράφος.
«Μία κυβέρνηση Σαμαρά θεωρητικά θα προκαλούσε ένα θετικό σοκ προωθώντας τις μεταρρυθμίσεις και ανακτώντας αξιοπιστία… Αλλά το πιθανότερο είναι ότι θα είναι άτολμη και η υπόλοιπη Ευρωζώνη θα ρίξει στην Ελλάδα μόνο λίγα ψίχουλα. Η οικονομία, η οποία θα έχει πάει από το κακό στο χειρότερο το τελευταίο δίμηνο εκλογικής παράλυσης, θα εξακολουθήσει να κάνει «βουτιά», η δημοτικότητα του Σαμαρά θα περιοριστεί και μετά από μερικούς μήνες η κυβέρνησή του θα καταρρεύσει.
Ωστόσο, για τον αρθρογράφο μία νίκη του Τσίπρα τον επόμενο μήνα μπορεί να φαίνεται ακόμα χειρότερη. Πιθανόν θα θέσει την Αθήνα σε μία τροχιά σύγκρουσης με την υπόλοιπη Ευρωζώνη. «Την προηγούμενη εβδομάδα ο Τσίπρας συνέδεσε τη σχέση μεταξύ Ελλάδας και Ευρωζώνης με αυτή μεταξύ Ρωσίας και Αμερικής την εποχή του Ψυχρού Πολέμου, όταν και οι δύο είχαν πυρηνικά όπλα με τα οποία θα μπορούσαν να καταστρέψουν η μία την άλλη, αλλά τελικά δεν τα χρησιμοποίησαν. Ο Τσίπρας πιστεύει ότι η υπόλοιπη Ευρωζώνη φοβάται πως η επιστροφή της Ελλάδας στη δραχμή θα είχε αντίκτυπο σε όλη την περιοχή του ενιαίου νομίσματος και ότι η “διάσωση”της Αθήνας θα συνεχιστεί, ακόμη και χωρίς σημαντικές οικονομικές μεταρρυθμίσεις».
Εντέλει, ο αρθρογράφος καταλήγει ότι αν κόψουν την «μηχανική υποστήριξη» της Ελλάδας, οι Έλληνες να αναγκαστούν να αποφασίσουν αν είναι έτοιμοι να αποφασίσουν αν είναι έτοιμοι να υποστηρίξουν τις μεταρρυθμίσεις, με δεδομένο ότι η Ευρωζώνη παράλληλα θα παρουσιάσει ένα σωστό πρόγραμμα για να βοηθήσει τη χώρα. Ένα βασικό στοιχείο θα ήταν να αναλάβουν τις ελληνικές τράπεζες και να εγγυηθούν τις καταθέσεις, εγκαθιδρύοντας στη χώρα μία μορφή οικονομικού προτεκτοράτου.
Ωστόσο, ο αρθρογράφος προεξοφλεί κατάρρευση ακόμη και μίας ενδεχόμενης κυβέρνησης Σαμαρά μετά τις εκλογές της 17ης Ιουνίου, ενώ καταλήγει στην ανάγκη δημιουργίας ενός οικονομικού προτεκτοράτου.
Για να φθάσουν σε αυτό το σημείο, η στρόφιγγα της χρηματοδότησης από το «πακέτο διάσωσης» τόσο για την κυβέρνηση όσο και για τις τράπεζες θα πρέπει να κλείσει, επισημαίνει ο αρθρογράφος.
«Θα εκφράσουν ξεκάθαρα αυτές οι εκλογές τη θέληση των Ελλήνων: την εφαρμογή του προγράμματος και την παραμονή στο ευρώ ή «σπάσουν» το πρόγραμμα και θα φέρουν τη δραχμή», είναι το δίλημμα που επιχειρεί να θέσει ο αρθρογράφος.
«Μία κυβέρνηση Σαμαρά θεωρητικά θα προκαλούσε ένα θετικό σοκ προωθώντας τις μεταρρυθμίσεις και ανακτώντας αξιοπιστία… Αλλά το πιθανότερο είναι ότι θα είναι άτολμη και η υπόλοιπη Ευρωζώνη θα ρίξει στην Ελλάδα μόνο λίγα ψίχουλα. Η οικονομία, η οποία θα έχει πάει από το κακό στο χειρότερο το τελευταίο δίμηνο εκλογικής παράλυσης, θα εξακολουθήσει να κάνει «βουτιά», η δημοτικότητα του Σαμαρά θα περιοριστεί και μετά από μερικούς μήνες η κυβέρνησή του θα καταρρεύσει.
Ωστόσο, για τον αρθρογράφο μία νίκη του Τσίπρα τον επόμενο μήνα μπορεί να φαίνεται ακόμα χειρότερη. Πιθανόν θα θέσει την Αθήνα σε μία τροχιά σύγκρουσης με την υπόλοιπη Ευρωζώνη. «Την προηγούμενη εβδομάδα ο Τσίπρας συνέδεσε τη σχέση μεταξύ Ελλάδας και Ευρωζώνης με αυτή μεταξύ Ρωσίας και Αμερικής την εποχή του Ψυχρού Πολέμου, όταν και οι δύο είχαν πυρηνικά όπλα με τα οποία θα μπορούσαν να καταστρέψουν η μία την άλλη, αλλά τελικά δεν τα χρησιμοποίησαν. Ο Τσίπρας πιστεύει ότι η υπόλοιπη Ευρωζώνη φοβάται πως η επιστροφή της Ελλάδας στη δραχμή θα είχε αντίκτυπο σε όλη την περιοχή του ενιαίου νομίσματος και ότι η “διάσωση”της Αθήνας θα συνεχιστεί, ακόμη και χωρίς σημαντικές οικονομικές μεταρρυθμίσεις».
Εντέλει, ο αρθρογράφος καταλήγει ότι αν κόψουν την «μηχανική υποστήριξη» της Ελλάδας, οι Έλληνες να αναγκαστούν να αποφασίσουν αν είναι έτοιμοι να αποφασίσουν αν είναι έτοιμοι να υποστηρίξουν τις μεταρρυθμίσεις, με δεδομένο ότι η Ευρωζώνη παράλληλα θα παρουσιάσει ένα σωστό πρόγραμμα για να βοηθήσει τη χώρα. Ένα βασικό στοιχείο θα ήταν να αναλάβουν τις ελληνικές τράπεζες και να εγγυηθούν τις καταθέσεις, εγκαθιδρύοντας στη χώρα μία μορφή οικονομικού προτεκτοράτου.
