Πρόσφατα ο ιδρυτής του Facebook Μαρκ Ζούκερμπεργκ παρουσίασε ένα καινούριο projectμε την ονομασία internet.org, σε στενή συνεργασία με έξι παρόχους ή εταιρίες λογισμικού παγκόσμιας φήμης, όπως η Ericsson και η Opera. Στόχος του είναι να διευκολύνει τη διείσδυση του ίντερνετ σε περιοχές που ούτε διαθέτουν, ούτε μπορούν να χρηματοδοτήσουν την κατάλληλη τεχνική υποδομή.
Ο ιδρυτής του Facebook λέει ότι στόχος του, ούτε λίγο ούτε πολύ, είναι να καταστήσει το ίντερνετ προσβάσιμο στα δύο τρίτα του παγκόσμιου πληθυσμού, που σήμερα δεν έχουν τη δυνατότητα να το παρακολουθήσουν, ιδιαίτερα στα κινητά τηλέφωνα. Όμως μέχρι στιγμής κανείς δεν ξέρει πώς ακριβώς θα λειτουργήσει το «Ίντερνετ για όλους». Σε κάθε περίπτωση, η τεχνική υποδομή δεν αρκεί, επισημαίνει ο Αυστριακός ερευνητής σε θέματα ΜΜΕ Βόλφγκανγκ Ράιτμπεργκερ. «Δεν είναι ότι απλώς παρέχουμε στους ενδιαφερόμενους την τεχνολογία και όλα τα υπόλοιπα γίνονται από μόνα τους. Αυτό που επίσης χρειάζεται είναι η κατάλληλη γνώση και εξοικείωση από την πλευρά του χρήστη», τονίζει ο Αυστριακός ερευνητής.
Ανθρωπιστική πρωτοβουλία με …κέρδος;
Ο ίδιος ο Μαρκ Τσούκερμπεργκ ζήτησε τη γνώμη των χρηστών για το καινούριο του project και εισέπραξε τα πιο ετερόκλητα σχόλια: «Όσο καλύτερη πρόσβαση στη γνώση και την πληροφορία έχει ο κάθε ένας από μας, τόσο καλύτερες αποφάσεις θα πάρει για τη ζωή του» επικροτεί ένας χρήστης. «Μαρκ, μάζεψε τα λεφτά σου και πήγαινε καλύτερα να χρηματοδοτήσεις την πρόσβαση σε πόσιμο νερό ή σε τρόφιμα για όσους τα έχουν ανάγκη, τότε θα πάρεις πολλά likes» αντιτείνει κάποιος άλλος.
Η αλήθεια είναι ότι για μία επιχείρηση όπως η Facebook, το «Ίντερνετ για όλους» δεν έχει μόνο φιλανθρωπική διάσταση, αλλά και οικονομική σκοπιμότητα, υποστηρίζει ο Γερμανός δημοσιογράφος και επικοινωνιολόγος Βολφ Λότερ. Αλλά αυτό δεν είναι κακό, όπως επισημαίνει: «Στις δυτικές χώρες οι επιχειρήσεις αυτές παραμένουν στάσιμες, γιατί οι αγορές είναι κορεσμένες. Πρέπει λοιπόν να αναζητήσουν πελατεία σε άλλες χώρες. Αν λοιπόν τώρα το ίντερνετ για όλους προσφέρει πρόσβαση σε δισεκατομμύρια νέους χρήστες και παράλληλα βγάλει και κέρδος, θα έχουμε θετικό αποτέλεσμα και για τις δύο πλευρές. Ενώ εάν προσφέραμε απλώς αναπτυξιακή βοήθεια, μεγάλο μέρος των χρημάτων θα είχε εγκλωβιστεί στις δομές και στη διοίκηση των μη κυβερνητικών οργανώσεων που θα καλούνταν να τη διαχειριστούν».
Δύσκολη πρόσβαση στο ίντερνετ
Προς το παρόν η «κοινοπραξία των γιγάντων» εξετάζει διάφορα σενάρια για να μειώσει το κόστος και να επιταχύνει τη διάδοση του διαδικτύου σε νέες δεξαμενές πελατών. Πιθανές λύσεις είναι να επινοηθούν νέα εργαλεία για τη συμπίεση ψηφιακών δεδομένων ώστε να διευκολύνεται η διάχυση της πληροφορίας ή να κατασκευαστούν νέες συσκευές, που θα ενσωματώνουν τις γλώσσες των αναπτυσσομένων χωρών. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι η «πρόσβαση στο ίντερνετ είναι πλέον θεμελιώδες δικαίωμα», όπως και η ελευθερία της γνώμης ή της σωματικής ακεραιότητας.
Σε κάθε περίπτωση, η επέκταση του Ίντερνετ σε νέες αγορές δεν μπορεί να γίνει, χωρίς να ληφθούν υπόψη οι ανάγκες των χρηστών στις αγορές αυτές, επισημαίνει ο Βόλφγκανγκ Ράιτμπεργκερ. «Το ερώτημα είναι, εάν αυτό το κομμάτι του ίντερνετ θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες του τοπικού πληθυσμού και εάν θα εξασφαλίζεται η ελεύθερη πρόσβαση σε όλα τα ψηφιακά περιεχόμενα, γιατί αυτή ακριβώς είναι η προστιθέμενη αξία του Ίντερνετ. Αλλά εδώ τα δεδομένα είναι εντελώς διαφορετικά απ΄ότι στις προηγμένες βιομηχανικές χώρες».
DWELLE
