Το σενάριο αυτό έρχεται αρκετό καιρό μετά τη δημόσια δήλωση του πρώην προέδρου του Συνασπισμού Νίκου Κωνσταντόπουλου (μπαμπά της Ζωής), του οποίου το όνομα έπαιζε για Πρόεδρος Δημοκρατίας, ότι «…όταν η Ελλάδα βρίσκεται σε υπαρξιακή δοκιμασία ιστορικών διαστάσεων, είναι καταστροφικό να παίζονται παιχνίδια με θεσμούς και πρόσωπα. Τέτοια παιχνίδια δεν με αφορούν γιατί όπως όλοι γνωρίζουν, διαφωνώ με την εργαλειακή χρήση των θεσμών και την υδραργυρική συμπεριφορά των προσώπων, που κάθε φορά παίρνουν το σχήμα του σκεύους στο οποίο τοποθετούνται».
Η δήλωση αυτή του Νίκου Κωνσταντόπουλου ήταν απάντηση στον απίθανο Ανδρέα Παπαμιμίκο, που τον είχε κατονομάσει ως μια πιθανή υποψηφιότητα για το ύπατο αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας και είχε ακολουθήσει την οργισμένη φράση του Αλέξη Τσίπρα στα σενάρια αυτά, μιλώντας στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, ότι «δεν θα βρεθεί κανείς να κάνει τον Τσιριμώκο, σε αυτήν την εμποροπανήγυρη. Δεν θα κάτσουμε με σταυρωμένα τα χέρια να παρακολουθούμε την έκπτωση της Δημοκρατίας».
Τώρα το Μαξίμου με τον φιλικό του Τύπο επαναφέρει το θέμα, να προτείνει αριστερό πολιτικό για Πρόεδρο της Δημοκρατίας, προφανώς για να δημιουργήσει σύγχυση στον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος έχει δείξει επιρρεπής στους πανικούς και στους αιφνιδιασμούς.
Όπως σημειώσαμε εισαγωγικά, το σενάριο είναι τραβηγμένο από τα μαλλιά, διότι αφενός μεν η Αλέκα Παπαρήγα και το ΚΚΕ δεν θα έμπαιναν ποτέ σε αυτό το παιχνίδι για άπειρους λόγους τους οποίους δεν χρειάζεται να αναφέρουμε και αφετέρου ο Αλέκος Αλαβάνος δεν είναι χαζός ώστε να στιγματιστεί ως ο «νέος Τσιριμώκος». Επίσης, ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, που στην ουσία εκείνος ξεκίνησε τον αντιμνημονιακό αγώνα την Άνοιξη του 2010, μπορεί πάντα -άγνωστο βεβαίως υπό ποιες προϋποθέσεις- να τα βρει ξανά με το «πολιτικό του τέκνο» και να τον προτείνει μια κυβέρνηση της Αριστεράς για Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
