Σαν σήμερα, 13
Οκτωβρίου 1985, πέθανε ο μεγάλος χαράκτης Τάσσος (πραγματικό όνομα Αναστάσιος Αλεβίζος) που είχε γεννηθεί στη Λευκοχώρα Μεσσηνίας το 1914. Μικρός παρακολούθησε μαθήματα ζωγραφικής κοντά στον Γιώργο Κωτσάκη.
Το 1930, σε ηλικία δεκαέξι ετών, έγινε δεκτός στην Ανωτάτη Σχολή
Καλών Τεχνών της Αθήνας.
Εκεί παρακολούθησε μαθήματα γλυπτικής και ζωγραφικής στα εργαστήρια του Θ. Θωμόπουλου, του Ουμβ. Αργυρού και του Κ. Παρθένη.
Από το 1933 και
μέχρι την αποφοίτησή του από την Σχολή το 1939,
παρακολούθησε μαθήματα χαρακτικής στο εργαστήριο του Γ. Κεφαλληνού. Πιθανολογείται ότι καθοριστικό
ρόλο στην αφοσίωσή του στην χαρακτική έπαιξε και η γνωριμία του με
τον Δ. Γαλάνη, τον άλλο μεγάλο έλληνα χαράκτη της εποχής του Μεσοπολέμου,
μέσω του οποίου γνώρισε και την γαλλική χαρακτική. Λέγεται επίσης ότι πραγματοποίησε
σπουδές στο Παρίσι, την Ρώμη και την Φλωρεντία. Πάντως, το ταλέντο του στην χαρακτική αναγνωρίστηκε πολύ γρήγορα·
στην Πανελλήνια Έκθεση του 1938 έλαβε
το Βραβείο Χαρακτικής και δύο χρόνια αργότερα (1940) τιμήθηκε
με το Κρατικό Μετάλλιο Χαρακτικής.
Από το 1930 είχε
ενταχθεί στο ΚΚΕ, αρχικά στην νεολαία του κόμματος
(ΟΚΝΕ) και αργότερα ως πλήρες μέλος. Με την κήρυξη του Ελληνοϊταλικού Πολέμου
το 1940, ο Τάσσος και πολλοί άλλοι μαθητές του Γ. Κεφαλληνού φιλοτέχνησαν προπαγανδιστικές
αφίσες για την εμψύχωση του ελληνικού λαού. Στα χρόνια της Κατοχής, εντάχθηκε
στην ΕΠΟΝ και στο ΕΑΜ Καλλιτεχνών, για να συνεχίσει την (παράνομη
πλέον) δημιουργία προπαγανδιστικού υλικού κατά των κατακτητών.
Μετά την απελευθέρωση, ο Τάσσος
άρχισε να ασχολείται και με άλλα θέματα πέρα από τα επικά του πολέμου, όπως
γυμνά, νεκρές φύσεις και πορτρέτα, ενώ ταυτοχρόνως άρχισε να χρησιμοποιεί και
χρώμα στις ξυλογραφίες του.
Ο Τάσσος είχε επίσης μια ιδιαίτερη
αγάπη για το βιβλίο και τις γραφικές τέχνες. Ήδη από το 1939, με την
αποφοίτησή του, έφτιαχνε εξώφυλλα και κοσμήματα για το λογοτεχνικό
περιοδικό Νέα Εστία. Αμέσως μετά την απελευθέρωση, ανέλαβε την
καλλιτεχνική διεύθυνση στον εκδοτικό οίκο «Τα Νέα Βιβλία» που ίδρυσε το Κομμουνιστικό Κόμμα το 1945 και
που έκλεισε το 1948. Το 1948 άρχισε
να συνεργάζεται με τον Οργανισμό Εκδόσεως Σχολικών Βιβλίων (ΟΕΣΒ, μετέπειτα
Οργανισμός Εκδόσεως Διδακτικών Βιβλίων ή ΟΕΔΒ). Καρπός της συνεργασίας του με
τον ΟΕΣΒ/ΟΕΔΒ, υπήρξε η εικονογράφηση πολλών βιβλίων για το Δημοτικό και το
Γυμνάσιο, με πρώτο το Αναγνωστικόν Έκτης Δημοτικού που κυκλοφόρησε
το 1949.
Το 1948 έγινε
καλλιτεχνικός σύμβουλος του λιθογραφείου «Ασπιώτη–Έλκα», και από το 1954 έως
το 1967 φιλοτέχνησε γραμματόσημα για λογαριασμό
των Ελληνικών Ταχυδρομείων, αρχικά με την τεχνική της έγχρωμης
ξυλογραφίας και κατόπιν με τη μέθοδο offset. Επίσης, από το 1962 έως
τον θάνατό του, σχεδίαζε και τα γραμματόσημα τηςΚυπριακής Δημοκρατίας. Το 1959 ανέλαβε
την διεύθυνση του Τμήματος Γραφικών Τεχνών στο Αθηναϊκό Τεχνολογικό Ινστιτούτο,
όπου δίδαξε μέχρι το 1967.
Ήταν από τα ιδρυτικά μέλη της καλλιτεχνικής
ομάδας «Στάθμη», η οποία τον τίμησε με αναδρομική έκθεση των έργων του στα
πρώτα μετεμφυλιακά χρόνια. Την ίδια εποχή παρουσίασε έργα του στην Μπιενάλε
της Βενετίας (1952) και του
Λουγκάνο (1953).
Κατά την δεκαετία του 1960 η
θεματογραφία του άρχισε να επικεντρώνεται στην απόδοση της ανθρώπινης μορφής.
Εγκατέλειψε σταδιακά το χρώμα, χάραζε όλο και μεγαλύτερες πλάκες ξύλου και
άρχισε να δημιουργεί θεματικές ενότητες σε τρίπτυχα ή τετράπτυχα. Ταυτοχρόνως
ασχολήθηκε με την αγιογραφία, ενώ συνέχισε να φιλοτεχνεί βιβλία.
Κατά την περίοδο της Δικτατορίας
των Συνταγματαρχών, έζησε
αυτοεξόριστος εκτός Ελλάδας και φιλοτέχνησε έργα
κοινωνικής διαμαρτυρίας καταγράφοντας γεγονότα που τον συγκλόνισαν. Μετά την
κατάρρευση της Χούντας, εξέθεσε έργα του στην Εθνική
Πινακοθήκη (1975) και λίγο
καιρό αργότερα έγινε μέλος του διοικητικού συμβουλίου του ίδιου ιδρύματος.
Το 1977, ήταν από τα ιδρυτικά μέλη της Πανελλήνιας
Πολιτιστικής Κίνησης.
Συνέχισε να εργάζεται σκληρά μέχρι
τις τελευταίες ημέρες της ζωής του. Πέθανε το Οκτώβριο του 1985 αφήνοντας
ημιτελή μία σειρά οκτώ συνθέσεων στο Δημαρχείο του Βόλου. Το 1987, η Εθνική
Πινακοθήκη τον τίμησε με μία δεύτερη μεγάλη αναδρομική έκθεση έργων του.
