Η ΕΛΛΑΔΑ βρίσκεται στο πιο κρίσιμο σταυροδρόμι της ιστορίας της. Με ένα πολιτικό σύστημα κατώτερο των περιστάσεων.
Με αδύναμους άρχοντες απέναντι στην οικονομική κατοχή αλλά κυρίως με μια απούσα αντιπολίτευση πυο δεν θέλει ούτε καν να κυβερνήσει...
Είχα επισημάνει πρόσφατα σε άρθρα μου ότι από την εποχή του "Τσοβόλα δώστα όλα", το "Λεφτά υπάρχουν", το " Όλοι μαζί τα φάγαμε", φτάσαμε να χάσουμε την πολιτική μας σταθερότητας με το πολιτικό σύστημα της χώρας- και αυτή είναι η σημασία των όσων βιώνουμε- να καταλήγει στα όρια της χρεωκοπίας των αξιών της γενιάς της μεταπολίτευσης. Φτάσαμε στην ρήση του λαού μας που λέει ότι "Ο,τι φάμε, ότι πιούμε και ότι αρπάξει..." Παρακολούθησα τις αγροτικές κινητοποιήσεις με την κοινωνία για πρώτη φορά να έχει καταλάβει τι μας έχει συμβεί. Τα ερωτήματα για το ποια κυβέρνηση επιθυμούν οι Ευρωπαίοι, τα χρέη και το ντόμινο μιας κατάρρευσης, αλλά κυρίως τον πακτωλό δις από την εποχή Σημίτη για να σωθούν οι τράπεζες και το αμαρτωλό τραπεζικό σύστημα. Λες και λησμονήσαμε τα golden boys, τα δις των πλουσίων στο εξωτερικό, το μαύρο χρήμα και την διαφθορά που οδήγησε 200.000 νέους επιστήμονες στο εξωτερικό. Αλλά αυτοί δεν μπορούν να επιστρέψουν. Όπως και όσοι αυτοκτόνησαν ή έφυγαν από το κόσμο. Διάβαζα πρόσφατα ότι αυξήθηκαν οι αυτοκτονίες των νέων.
ΣΕ μια Ελλάδα που το ποίημα του Γιώργου Σουρρή Δυστυχία μου Ελλάδα αναφέρει ότι "..κάνουμε τον Ευρωπαίο, στο ένα πόδι που φορεί λουστρίνι και στο άλλο τσαρούχι.." διαπιστώνουμε ότι είμαστε στο πάτο. Αλλά θα χρεοκοπήσει η αξιοπρέπειά μας, τα όνειρά μας το μέλλον των επόμενων γενιών;
ΔΕΝ θα πάρω θέση για το αν σύντομα θα έχουμε νέες εκλογές και νέο δημοψήφισμα γιατί δεν έχει πλέον σημασία. Σημασία έχει να κάνουμε την αυτοκριτική μας μπροστά στο καθρέφτη της ιστορίας που κρίνει τους πάντες. Κυρίως να αναλογιστούμε τις ευθύνες μας. Διότι δυστυχώς ηγέτες και δη χαρισματικοί σύμφωνα με τον ιστορικό Μάξ Βέμπερ δεν υπάρχουν ακόμα. Πρέπει να μάθουμε να ζούμε ενωμένοι.
Να μάθουμε όμως και ποιοι κρύβονται πίσω από τις τράπεζες που ακόμα και τώρα ΔΙΑΣΩΘΗΚΑΝ αλλά ο λαός ΧΡΕΟΚΟΠΗΣΕ. Κυρίως να κλείσω με δύο ρητά. Το ένα από τον Ξυλούρη που μας έδωσε παρακαταθήκη αυτό τον στίχο "...βοήθα καλέ μου μην φαγωθούμε μεταξύ μας...". Αλλά και την ρήση του Αριστοτέλη για το ελληνικό γένος που τα λέει όλα
"Ελεύθερον διατελεί και βέλτιστα πολιτευόμενον και δυνάμενον άρχειν πάντων, μιας τυγχάνον πολιτείας.
μτφρ: [το Ελληνικό γένος] ζει ελεύθερα και διοικείται άριστα και θα μπορούσε να κυριαρχήσει, αν ήταν πολιτικά ενωμένο
