Όπως προέκυψε, το ποσοστό των υπέρβαρων σκύλων ήταν κατά τουλάχιστον δύο φορές υψηλότερο όταν οι ιδιοκτήτες τους ήταν υπέρβαροι ή παχύσαρκοι (35%) σε σχέση με τους ιδιοκτήτες εκείνους που ήταν είτε αδύνατοι, είτε φυσιολογικού βάρους (14%).
Για πρώτη φορά οι ερευνητές στη Δανία μελέτησαν συστηματικά τους παράγοντες που συνδέονταν με την παχυσαρκία των σκύλων. Μεταξύ άλλων οι ερευνητές συμπέραναν ότι το φαινόμενο εξηγείται εν μέρει από τον τρόπο που οι ιδιοκτήτες σκύλων χρησιμοποιούν τις λιχουδιές επιβράβευσης κατά την εκπαίδευσή τους.
"Ενώ οι ιδιοκτήτες που έχουν φυσιολογικό βάρος τείνουν να χρησιμοποιούν τις λιχουδιές για λόγους εκπαίδευσης, οι υπέρβαροι ιδιοκτήτες προτιμούν να τις χρησιμοποιούν χωρίς κάποιον συγκεκριμένο λόγο.
"Για παράδειγμα, όταν κάποιος χαλαρώνει στον καναπέ και μοιράζεται τις τελευταίες μπουκιές ενός σάντουιτς ή ενός μπισκότου με τον σκύλο του", εξηγεί η Σαρλότ Ρ.Μπιόρνβαντ του τμήματος Κτηνιατρικών Σπουδών του πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης. Η Μπιόρνβαντ είναι κτηνίατρος και καθηγήτρια και η κυριότερη συγγραφέας της έρευνας.
Οι ερευνητές μελέτησαν 268 σκύλους από κτηνιατρικές κλινικές και από αυτούς το 20% ήταν υπέρβαροι.
Στις ανεπτυγμένες χώρες το ποσοστό των παχύσαρκων σκύλων κυμαίνεται από 34 ως 59%, γεγονός που μπορεί να επηρεάσει την υγεία τους και να μειώσει το προσδόκιμο ζωής τους. Παλαιότερες μελέτες έχουν δείξει ότι, κατά μέσον όρο, οι παχύσαρκοι σκύλοι ζουν κατά 1,3 χρόνια λιγότερο σε σχέση με σκύλους που ακολουθούν μια περιοριστική δίαιτα.
Οι ερευνητές εξέτασαν επίσης με ποιόν τρόπο η στείρωση μπορεί να αποτελεί παράγοντα κινδύνου σε σχέση με το βάρος ενός σκύλου.
Η έρευνα έδειξε ότι οι αρσενικοί στειρωμένοι σκύλοι κινδυνεύουν τρεις φορές περισσότερο να είναι παχύσαρκοι σε σχέση με τους μη στειρωμένους. Από την άλλη, η έρευνα έδειξε ότι η στείρωση δεν επηρεάζει το βάρος των θηλυκών σκύλων.
