ΕΝΑΣ ΜΕΣΣΗΝΙΟΣ ΠΟΥ ΔΙΑΠΡΕΠΕΙ ΣΤΗΝ ΜΑΚΡΥΝΗ ΧΩΡΑ
Μάιος του 1964.
Με το υπερωκεάνιο "Πατρίς" της
εταιρείας Χανδρή αποβιβάζονται σε μια αποβάθρα του λιμανιού της Μελβούρνης
εκατοντάδες Eλληνες μετανάστες.
Aνδρες, γυναίκες και παιδιά.
Με μοναδικά εφόδια μια βαλίτσα με τα απαραίτητα και πολλά
όνειρα.
Ανάμεσά τους και ένα πεντάχρονο αγοράκι. Για εκείνο το
υπερατλαντικό ταξίδι των 30 ημερών δε θυμάται και πολλά πράγματα.
Θυμάται μόνο πως έφτασε νύχτα στη Μελβούρνη και
εντυπωσιάστηκε από τα πολλά λαμπερά αστέρια στον ουρανό. Προφανώς έλαμπε και το
δικό του τυχερό άστρο.
Το αγοράκι αυτό είναι σήμερα ο πρώτος, γεννημένος στην
Ελλάδα, υπουργός του Φιλελεύθερου κόμματος της Βικτώριας, της δεύτερης
πολυπληθέστερης πολιτείας της Αυστραλίας. Πρόκειται για το Νίκο Κότσιρα,
εκπαιδευτικό στο επάγγελμα, που γεννήθηκε στο χωριό Χανδρινού κοντά στην Πύλο
το 1959.
Στην Αυστραλία ο Νίκος Κότσιρας, μικρό παιδάκι, βρέθηκε μαζί
με την οικογένειά του. Δύσκολα τα πρώτα χρόνια. Αγώνας για επιβίωση. Σπούδασε
εκπαιδευτικός, έγινε διευθυντής σχολείου, αλλά τον κέρδισε η πολιτική.
Υπηρέτησε για πολλά χρόνια ως σύμβουλός του πρώην
πρωθυπουργού της Βικτώριας και γνωστού φιλέλληνα Τζεφ Κένετ, αλλά και του
υπουργού του Φιλ Χάνιγουντ, και το 1999 εξελέγη μέλος του πολιτειακού κοινοβουλίου.
Κέρδισε την έδρα του Μπουλίν, την οποία κατέχει έως σήμερα.
Ολα αυτά τα χρόνια ήταν στην αντιπολίτευση, έως ότου η παράταξή του, ο Συνασπισμός
Φιλελευθέρων-Εθνικών, κέρδισε τις εκλογές.
Και ο Νίκος Κότσιρας διατήρησε την έδρα του με ένα ποσοστό
64%!
ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΟΛΥΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ
Στη κυβέρνηση, της οποίας ηγείτο ο Τεντ Μπέιλιου, ο Νίκος Κότσιρας ανέλαβε
υπουργός Πολυπολιτισμικών Υποθέσεων.
Τι υπουργείο είναι αυτό; Ο ίδιος ο κ. Κότσιρας εξηγεί:
"Για μας, πολυπολιτισμός σημαίνει να αναγνωρίζουμε πως
όλοι μας προερχόμαστε από διαφορετικό εθνικό, πολιτιστικό ή θρησκευτικό
περιβάλλον. Να είμαστε υπερήφανοι για την καταγωγή μας, στην περίπτωσή μας για
την ελληνική καταγωγή μας, αλλά και αφοσιωμένοι στο αυστραλιανό έθνος".
Και όσον αφορά τον πολυπολιτισμό, όπως εξηγεί ο κ. Κότσιρας,
η Πολιτεία δεν περιορίζεται μόνο στα ευχολόγια αλλά κάνει και έργο, καθώς
"χρηματοδοτούνται οι μεταναστευτικοί φορείς για το πολιτιστικό και
κοινωνικό έργο που επιτελούν, δίνονται χρήματα για υπηρεσίες διερμηνέων και
μεταφραστών και γενικά γίνεται ό,τι είναι δυνατόν για να χαίρουν ίσης
αντιμετώπισης και δικαιωμάτων όλοι οι πολίτες, απ' όπου και αν
προέρχονται".
Από το 1992 που ασχολήθηκε με την πολιτική (ως σύμβουλος του
Τζεφ Κένετ αρχικά, αλλά ως βουλευτής και ως σκιώδης υπουργός στη συνέχεια) ο κ.
Κότσιρας έχει προσφέρει ανεκτίμητες υπηρεσίες στην ομογένεια και την Ελλάδα.
ΣΕ ΔΥΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ Ο ΝΙΚΟΣ ΚΟΤΣΙΡΑΣ
Μία εβδομάδα μετά την παραίτηση του πολιτειακού πρωθυπουργού
της Βικτώριας Τεντ Μπέιλιου και την αντικατάστασή του από τον Ντένις Νάπθαϊν, ο
νέος πρωθυπουργός προέβη σε ανασχηματισμό της κυβέρνησής του.
Αναβαθμισμένος στο κυβερνητικό σχήμα είναι και πάλι ο «δικός μας» Μέσσήνιος Νίκος Κότσιρας, ο οποίος ανέλαβε το
Υπουργείο Ενέργειας και Φυσικών Πόρων, παράλληλα με το Υπουργείο Πολυπολιτισμού
που κατείχε.
ΚΟΥΒΑΛΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ
"Για πρώτη φορά", λέει, "επέστρεψα στην
Ελλάδα το 1974, δέκα χρόνια μετά τη μετανάστευσή μας.
Ημουν 15χρονο αγόρι
τότε. Πήγα στο χωριό μου, στου Χανδρινού. Το πατρικό μας σπίτι δεν υπήρχε.
Eσκυψα και φίλησα το έδαφος. Το ελληνικό έδαφος - και έκλαψα".
Τα λέει αυτά και βουρκώνει πάλι.
"Από το 1992 και μετά προσπαθώ να πηγαίνω τουλάχιστον
μια φορά το χρόνο στην Ελλάδα, αν και τώρα που ανέλαβα υπουργός ίσως
δυσκολέψουν τα πράγματα", μας λέει.
Μετά την ενασχόλησή του με την πολιτική γνώρισε και πολλούς
Ελληνες πολιτικούς, από όλες τις παρατάξεις, και με πολλούς έγινε φίλος.
Παρακολουθεί από πολύ κοντά τις εξελίξεις στην Ελλάδα και ιδιαίτερα την
οικονομική κρίση που διέρχεται η χώρα, αλλά δεν θέλει να εκφράσει άποψη για το
πώς μπορεί να ξεπεραστεί.
"Αυτό, νομίζω, είναι ένα θέμα που το ξέρουν καλύτερα οι
Ελληνες και οι πολιτικοί εκπρόσωποί τους.
Δεν είναι σωστό να τους δώσω συμβουλές από το εξωτερικό και
εκ του ασφαλούς. Εγώ εύχομαι σύντομα να ξεπεραστεί η κρίση και να βρει η Ελλάδα
τον δρόμο της. Το μόνο που θέλω να πω είναι πως όταν η πατρίδα περνά δοκιμασία,
τα κόμματα πρέπει να βάζουν το εθνικό συμφέρον πάνω από το κομματικό".
