Κρίση στα ΜΜΕ: Σκάει η φούσκα;

Έρχονται λουκέτα, συγχωνεύσεις, άγριες περικοπές, μαζική έξοδος στην ανεργία, αναπροσαρμογή των όρων εργασίας, αναθεώρηση όλων των κανόνων.!!!

Οι δημοσιογράφοι δεν έχουν συνηθίσει να πρωταγωνιστούν σε ρεπορτάζ. Ηρθε, όμως, η σειρά τους. Ο οδοστρωτήρας που θα περάσει πάνω από τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα ξεκίνησε ήδη την εφιαλτική του διαδρομή από τα media. Οπως όλα δείχνουν, έρχονται λουκέτα, συγχωνεύσεις, άγριες περικοπές, μαζική έξοδος στην ανεργία, αναπροσαρμογή των όρων εργασίας, αναθεώρηση όλων των κανόνων. Οι απολύσεις διοικητικών υπαλλήλων στον ΔΟΛ και στον ΠΗΓΑΣΟ είναι μόνο η αρχή ενός θρίλερ που βρίσκεται ακόμη στις πρώτες σκηνές. Η εντυπωσιακή αδυναμία της ΕΣΗΕΑ να ηγηθεί μίας προσπάθειας άμυνας και να εξασφαλίσει τη στήριξη της βάσης διευκολύνει τους σχεδιασμούς των ιδιοκητών και εκδοτών. Τα πράγματα είναι απλά: Λεφτά δεν υπάρχουν. Η κρατική διαφήμιση είναι ανύπαρκτη, η διαφημιστική αγορά βυθίζεται, οι κυκλοφορίες πέφτουν. Οι συνήθεις χρηματοδότες δεν ενδιαφέρονται
να ρίξουν άλλα ποσά στο πηγάδι που δεν έχει πάτο και οι τράπεζες δεν μπορούν να δώσουν άλλα ανακυκλούμενα δάνεια. Στα χρόνια των παχέων αγελάδων, δημιουργήθηκαν κρατικοδίαιτα με τον ένα ή τον άλλο τρόπο συγκροτήματα, που διαρκώς γιγαντώνονταν. Ποτέ δεν υπήρξε η πρόθεση δημιουργίας υγιών επιχειρήσεων με όρους ελεύθερης αγοράς, αλλά αντίθετα βασίλεψε το ρουσφέτι, τα βολέματα και ο συνωστισμός κάθε είδους ημετέρων. Ετσι, δημιουργήθηκαν μισθολόγια που δεν ανταποκρίνονται σε πραγματικές ανάγκες, ενώ δεκάδες στελεχάρες απέκτησαν πρωτοφανή προνόμια, απολαμβάνοντας χρυσές αμοιβές για αμφίβολες υπηρεσίες. Εκείνοι που δημιούργησαν τη φούσκα των ΜΜΕ, επιζητούν τώρα την “εξυγίανση”. Οχι επενδύοντας στη δημοσιογραφία, με τελική επιδίωξη την αύξηση της κυκλοφορίας ή της τηλεθέασης ή της ακροαματικότητας, αλλά εφαρμόζοντας στρατηγική άγριας λιτότητας σε βάρος των εύκολων θυμάτων. Την ίδια ώρα εντατικοποιείται η εργασία, προλεταριοποιούνται οι δημοσιογράφοι και το πέπλο της ανασφάλειας αποδυναμώνει κάθε διάθεση συλλογικότητας και δημιουργικότητας. Μπορούν να δώσουν τη λύση αυτοί που δημιούργησαν το πρόβλημα; Δικαιούται η κυβέρνηση να παρακολουθεί από μακριά την κρίση στα ΜΜΕ; Υπάρχει ρεαλιστική διέξοδος από το τούνελ ή το παιχνίδι είναι χαμένο εξαρχής; Είναι οι δυναμικές κινητοποιήσεις απάντηση ή απλώς θα επιταχύνουν τις εξελίξεις; Οι δημοσιογράφοι δεν έχουν μάθει να πρωταγωνιστούν σε ρεπορτάζ και είναι αυτός ένας από τους λόγους για τους οποίους δεν βγαίνει εύκολα τίτλος για να περιγράψει τη νέα τάξη πραγμάτων στα ελληνικά ΜΜΕ την εποχή του ΔΝΤ.zoomnews