«Φοβάμαι αναταραχές στις πλατείες, διαμάχες με την Αστυνομία, νεκρούς στους δρόμους. Η Ευρώπη ήταν ένα όνειρο το οποίο διαλύθηκε πολύ γρήγορα», λέει στην εφημερίδα «La Stampa» ο σκηνοθέτης, απαντώντας σε ερώτηση αν προβλέπει έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
«Έχουν καταστρέψει τη χώρα και εξακολουθούν να μιλούν», δηλώνει οργισμένος, αναφερόμενος στους πολιτικούς. «Ναι. Κάθε κόμμα πιστεύει ότι κατέχει την απόλυτη αλήθεια, αλλά αυτό δεν είναι σωστό. Παρ' όλες τις ζημιές που έχουν προκαλέσει τα κόμματα, αυτός ο κόσμος δεν σταματά να μιλάει. Την ίδια ώρα όμως υπάρχει ένα κοινό που στις δημοσκοπήσεις των εφημερίδων ψηφίζει πάντοτε τα δύο μεγάλα κόμματα...».«Η ψυχή των συμπατριωτών μου είναι κομμάτια» συνεχίζει ο σκηνοθέτης για να μιλήσει αργότερα για την ανάγκη διεξαγωγής ενός δημοψηφίσματος για την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα. Προφανώς ο Θόδωρος Αγγελόπουλος προέβη σε αυτήν την αναφορά πριν η πρόταση για Δημοψήφισμα καταστεί πρωτοσέλιδο στις ελληνικές εφημερίδες στα μέσα της εβδομάδας που μας πέρασε.
«Πιστεύω ότι οι μεγάλες πολιτικές αποφάσεις χρειάζονται την συναίνεση του λαού Ένα λαϊκό δημοψήφισμα, γιατί ο λαός αποφασίζει», λέει και τονίζει την ανάγκη να εξευρεθεί μία ριζική λύση: «Είναι λάθος. Χρειάζεται να μιλάς και να εξηγείς τη γνώμη σου. Αυτό δεν είναι πολιτική. Θα πρέπει να συζητήσουν, να προτείνουν, να βρουν μια λύση ριζική. Όχι όμως τη λύση που προτείνει το ένα κόμμα στο άλλο. Πρέπει να καθίσουν όλοι στο τραπέζι και να αποφασίσουν».
Μιλώντας στην εφημερίδα «La Repubblica» ο σκηνοθέτης εκφράζει την οδύνη του για την κατάσταση της Ελλάδας: «Τι πόνος να βλέπω την πατρίδα μου να έχει πέσει σε τεράστια οικονομική κρίση. Ο κόσμος είναι απελπισμένος, απεγνωσμένος, δεν περιμένει πια τίποτε». Η «κραυγή» του σκηνοθέτη και πνευματικού ανθρώπου έρχεται την ώρα που τα θεμέλια του πολιτικού συστήματος καταρρέουν και που ο κοινωνικός ιστός στη χώρα έχει διαρραγεί. Αυτήν την διαπίστωση μεταφέρει με αγωνία στο ευρωπαϊκό κοινό. Μόλις προς ολίγων εβδομάδων εξηγούσε σε μία κατ’ ιδίαν συνομιλία με φίλους και συνεργάτες του το περιεχόμενος της αλληλογραφίας του με ανθρώπους της Τέχνης από την Λατιονική Αμερική και ιδιαίτερα την Αργεντινή.
« Μου εξήγησαν πώς αν δεν αυτό –οργανωθούμε ώστε να συνεχίσουμε να ζούμε δημιουργώντας τότε θα χαθούμε. Το έκαναν και αυτοί στα δύσκολα χρόνια προ δεκαετίας και κατάφεραν να παραμείνουν όρθιοι. Αυτό το τελευταίο έχει σημασία» κατέληξε ο Θόδωρος Αγγελόπουλος.
