Ο αναπληρωτής καθηγητής -σύμφωνα με το πειθαρχικό κατηγορητήριο- στην ιστοσελίδα του περιφερειακού Πανεπιστημίου, αλλά και στο βιογραφικό που είχε υποβάλει για την εξέλιξή του στις βαθμίδες του επίκουρου και αναπληρωτή καθηγητή, περιελάμβανε ως δικό του έργο οκτώ μελέτες συναδέλφων του στο εξωτερικό που είχαν δημοσιευθεί σε επιστημονικά περιοδικά. Παράλληλα, στον εκδοθέντα από το περιφερειακό Πανεπιστήμιο τόμο, στη μνήμη του αναπληρωτή καθηγητή Απόστολου Κομπότη περιέλαβε μελέτη του, η οποία όμως είναι και πάλι προϊόν λογοκλοπής.
Συγκεκριμένα, το κείμενο αυτό στον τιμητικό τόμο, που υπογράφεται από τον εν λόγω καθηγητή που παραπέμφθηκε στο Πειθαρχικό, αποτελεί εισήγηση αλλοδαπού καθηγητή που έγινε σε συνέδριο του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, το 2005. Να σημειωθεί ότι ο λογοκλόπος καθηγητής δεν είχε παραστεί καν στο επίμαχο αυτό συνέδριο. Μάλιστα, ο αλλοδαπός καθηγητής όταν ρωτήθηκε αν γνωρίζει τον έλληνα συνάδελφό του, απάντησε αρνητικά, προσθέτοντας ότι ουδέποτε είχε συνεργαστεί μαζί του σε οποιαδήποτε μελέτη και, πολύ περισσότερο, δεν συνεργάστηκε με αυτόν στην εκπόνηση της εισήγησής του στο συνέδριο του 2005, την οποία ο λογοκλόπος καθηγητής παρουσιάζει ως δική του.
Για τις οκτώ πλαστές -όπως χαρακτηρίζονται στην πειθαρχική απόφαση- μελέτες το πειθαρχικό κατηγορητήριο αναφέρει ότι διατηρούσε τους τίτλους των επιστημονικών μελετών, των περιοδικών και τους αριθμούς των σελίδων που δημοσιεύονταν και άλλαζε το έτος δημοσίευσης, ενώ αντικαθιστούσε τα ονόματα των πραγματικών συγγραφέων με το δικό του. Ο καθηγητής τον μόνο ισχυρισμό που προέβαλε για όσα του αποδίδονται, είναι ότι τα παραπτώματα τα οποία του καταλογίζονται έχουν παραγραφεί. Όμως τα μέλη του Πειθαρχικού Συμβούλιου απέρριψαν το επιχείρημα αυτό.
Έτσι, το Πειθαρχικό Συμβούλιο ομόφωνα έκρινε ότι ο λογοκλόπος πανεπιστημιακός δάσκαλος επέδειξε διαγωγή απάδουσα στην αξιοπρέπεια του πανεπιστημιακού λειτουργού, λόγω της συστηματικής και επανειλημμένης λογοκλοπής επιστημονικών εργασιών. Για το λόγο αυτό του επέβαλε, κατά πλειοψηφία (τρία υπέρ και δύο κατά), την πειθαρχική ποινή της προσωρινής παύσης ενός έτους. Αντίθετα, δύο μέλη του Πειθαρχικού Συμβουλίου, υποστήριξαν ότι λόγω της ιδιάζουσας βαρύτητας των πειθαρχικών παραπτωμάτων που αποδίδονται στον πανεπιστημιακό δάσκαλο, η προσήκουσα ποινή είναι της οριστικής παύσης και όχι της προσωρινής διάρκειας ενός έτους που τελικώς του επιβλήθηκε.
