H κα. Γιαννακοπούλου ήταν εκ των ομιλητών του Συνεδρίου, στο οποίο χαιρετισμούς απηύθυναν η Αντιπρόεδρος της Βουλής και Πρόεδρος της Επιτροπής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων κα Ροδούλα Ζήση, ο Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. Βαΐτσης Αποστολάτος, ο Γενικός Γραμματέας της Βουλής κ. Αθανάσιος Παπαϊωάννου και ο Πρόεδρος του Τμήματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πειραιά κ. Αθανάσιος Πλατιάς. Την κεντρική ομιλία πραγματοποίησε ο κ. Παναγιώτης Ρουμελιώτης, καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου. Στην ομιλία της, η κα. Γιαννακοπούλου αναφέρθηκε στην οικονομική κρίση που αντιμετωπίζει η χώρα μας, αφού, όπως δήλωσε χαρακτηριστικά «η χώρα μας εδώ και δυόμιση χρόνια διανύει τις δυσκολότερες στιγμές της σύγχρονης ιστορίας της. Οι αλήθειες και η ειλικρίνεια που όλοι μας επιθυμούμε να συναντάμε σε νέους ανθρώπους και, δη, νέους πολιτικούς, υπαγορεύει να παραδεχτούμε ότι σε αυτήν την εξαιρετικά δύσκολη και, εν πολλοίς, πρωτόγνωρη διαδικασία εξόδου της χώρας μας από την κρίση συντελέστηκαν πάρα πολλά λάθη».
Η κα. Γιαννακοπούλου, τόνισε πως «η πρόσφατη οικονομική κρίση και η πίεση που υφίσταται η χρηματοπιστωτική σταθερότητα στην Ευρώπη ανέδειξαν σαφέστερα από ποτέ τις δομικές αρρυθμίες ενός οικοδομήματος που πρέπει να αλλάξει σε πολλά επίπεδα». «Ωστόσο», ανέφερε, «πόσο νηφάλια μπορεί να είναι μια προσέγγιση που απομονώνει το αποτύπωμα της στιγμής ή και μιας μικρής χρονικής περιόδου, ενώ αποκρύπτει μια πορεία 30 χρόνων; Πόση λογική χωράει στο συμπέρασμα ότι οι επιτυχίες μας είναι αποκλειστικά δικές μας, ενώ για τις αποτυχίες μας ευθύνονται μόνο οι άλλοι; Αν γυρνούσαμε 30 χρόνια πίσω θα εισηγούμασταν να μην υπογράψουμε την απόφαση προσχώρησής μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Φρονώ πως όχι…», κατέληξε, συμπληρώνοντας πως «η Ελλάδα, ως κράτος – μέλος της Ένωσης, αναμφισβήτητα πέτυχε πολλά». Τέλος, η κα. Γιαννακοπούλου, επεσήμανε ότι «με άξονα τη λογική και πέρα από μηδενιστικές προσεγγίσεις και πρόσκαιρες εκτιμήσεις, οφείλουμε όλοι να αναζητήσουμε και να αναθεωρήσουμε τις στοχεύσεις και τις επιδιώξεις τόσο της χώρας μας εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όσο και της Ευρωπαϊκής Ένωσης αυτής καθεαυτής. Οφείλουμε να προωθήσουμε και να επανακαθορίσουμε το νέο όραμά μας για την Ευρώπη του 21ου αιώνα, όπως και τη θέση μας εντός αυτής. Και θεωρώ ότι απαραίτητη προϋπόθεση για να αναληφθούν πρωτοβουλίες προς αυτήν την κατεύθυνση είναι η ανατροπή του συντηρητικού πολιτικού κατεστημένου που κυριαρχεί την τελευταία δεκαετία στην Ευρώπη. Ένα κατεστημένο που απέδειξε ότι δεν έχει όραμα για την Ευρώπη. Που έχει αποδώσει στην Ευρωπαϊκή Ένωση τον ρόλο του παρατηρητή, να παρακολουθεί καθηλωμένη το εσωτερικό της και να περιορίζεται στα θέλω και τα εθνικά συμφέροντα της Γερμανίας και της Γαλλίας». Οι εργασίες του Συνεδρίου συνεχίστηκαν και στις 30 Μαρτίου, με εξέχουσες προσωπικότητες του ακαδημαϊκού χώρου.
