Ορισμένοι πολιτικοί δεν διστάζουν να διορίζουν στα γραφεία τους
ως συνεργάτες δημοσίους υπαλλήλους οι οποίοι λαμβάνουν πρακτικά δύο
μισθούς ενώ εργάζονται σε μία θέση. Τελευταίο παράδειγμα, ο υπουργός
Υγείας Ανδρέας Λυκουρέντζος, αλλά και ο υπουργός Διοικητικής
Μεταρρύθμισης Αντώνης Μανιτάκης.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Δημοκρατία», ο Ανδρέας Λυκουρέντζος στις 2 Ιουλιου διόρισε ως μετακλητό υπάλληλο στο πολιτικό γραφείο του έναν γιατρό του Εθνικού Οργανισμού Φαρμάκων. Ο δημόσιος υπάλληλος αυτός, σύμφωνα με την απόφαση, θα λαμβάνει εκτός του κανονικού μισθού του από τον ΕΟΦ και έναν ακόμα μισθό ίσο με «το 50% των αποδοχών της κύριας θέσης του» ως ανταμοιβή για τις υπηρεσίες του στο Πολιτικό Γραφείο του υπουργού.
Είναι απορίας άξιον βέβαια, πως θα μπορεί ο εν λόγω γιατρός να εκτελεί χρέη διευθυντή του Πολιτικού Γραφείου του υπουργού, όπως αναφέρεται στην απόφαση Λυκουρέντζου, και ταυτόχρονα να εργάζεται κανονικά στον ΕΟΦ σε ώρες γραφείου, όπου θα διατηρήσει τη θέση του και φυσικά θα συνεχίσει να λαμβάνει τον μισθό του...
Ουσιαστικά, το θέμα αυτό αναδεικνύει την διαχρονική πατέντα μετακλητών υπαλλήλων που έχουν εφεύρει οι υπουργοί και υφυπουργοί για να «βολεύουν» τους συνεργάτες τους. Διορίζουν δημοσίους υπαλλήλους με το καθεστώς της παράλληλης εργασίας, όπως τους επιτρέπει ο νόμος, ενώ είναι προφανές ότι κανείς δεν μπορεί να εργάζεται σε δύο θέσεις τις ίδιες ώρες. Παλιότερα, αυτό μπορεί να θεωρείτο «λογικό» (και φυσικά είναι νόμιμο) αλλά εν μέσω κρίσης τα πράγματα αλλάζουν καθώς ουσιαστικά οι υπάλληλοι αυτοί αμείβονται με δύο σχεδόν μισθούς χωρίς να παράγουν έργο για το Δημόσιο αλλά για τον εκάστοτε υπουργό. Κι όλα αυτά την ώρα, που στο υπόλοιπο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα οι μισθοί κόβονται...
Αντίστοιχη περίπτωση -διαβάζουμε στην εφημερίδα- υπάρχει και στο υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης, όπου ο υπουργός Αντώνης Μανιτάκης τοποθέτησε ως μετακλητή υπάλληλο στο Πολιτικό Γραφείο του «με παράλληλη άσκηση των κύριων καθηκόντων της» μια υπάλληλο που εργάζεται στην Διεύθυνση Προσωπικού του υπουργείου του. Δηλαδή, η υπάλληλος θα παραμείνει εντός του υπουργείου -το οποίο είναι αρμόδιο υποτίθεται για την αξιοκρατική αναμόρφωση του δημοσίου τομέα- για να κάνει την δουλειά που της ανατέθηκε εισπράττοντας τον μισθό της αλλά και έξτρα 30% για την «παράλληλη εργασία»...
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Δημοκρατία», ο Ανδρέας Λυκουρέντζος στις 2 Ιουλιου διόρισε ως μετακλητό υπάλληλο στο πολιτικό γραφείο του έναν γιατρό του Εθνικού Οργανισμού Φαρμάκων. Ο δημόσιος υπάλληλος αυτός, σύμφωνα με την απόφαση, θα λαμβάνει εκτός του κανονικού μισθού του από τον ΕΟΦ και έναν ακόμα μισθό ίσο με «το 50% των αποδοχών της κύριας θέσης του» ως ανταμοιβή για τις υπηρεσίες του στο Πολιτικό Γραφείο του υπουργού.
Είναι απορίας άξιον βέβαια, πως θα μπορεί ο εν λόγω γιατρός να εκτελεί χρέη διευθυντή του Πολιτικού Γραφείου του υπουργού, όπως αναφέρεται στην απόφαση Λυκουρέντζου, και ταυτόχρονα να εργάζεται κανονικά στον ΕΟΦ σε ώρες γραφείου, όπου θα διατηρήσει τη θέση του και φυσικά θα συνεχίσει να λαμβάνει τον μισθό του...
Ουσιαστικά, το θέμα αυτό αναδεικνύει την διαχρονική πατέντα μετακλητών υπαλλήλων που έχουν εφεύρει οι υπουργοί και υφυπουργοί για να «βολεύουν» τους συνεργάτες τους. Διορίζουν δημοσίους υπαλλήλους με το καθεστώς της παράλληλης εργασίας, όπως τους επιτρέπει ο νόμος, ενώ είναι προφανές ότι κανείς δεν μπορεί να εργάζεται σε δύο θέσεις τις ίδιες ώρες. Παλιότερα, αυτό μπορεί να θεωρείτο «λογικό» (και φυσικά είναι νόμιμο) αλλά εν μέσω κρίσης τα πράγματα αλλάζουν καθώς ουσιαστικά οι υπάλληλοι αυτοί αμείβονται με δύο σχεδόν μισθούς χωρίς να παράγουν έργο για το Δημόσιο αλλά για τον εκάστοτε υπουργό. Κι όλα αυτά την ώρα, που στο υπόλοιπο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα οι μισθοί κόβονται...
Αντίστοιχη περίπτωση -διαβάζουμε στην εφημερίδα- υπάρχει και στο υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης, όπου ο υπουργός Αντώνης Μανιτάκης τοποθέτησε ως μετακλητή υπάλληλο στο Πολιτικό Γραφείο του «με παράλληλη άσκηση των κύριων καθηκόντων της» μια υπάλληλο που εργάζεται στην Διεύθυνση Προσωπικού του υπουργείου του. Δηλαδή, η υπάλληλος θα παραμείνει εντός του υπουργείου -το οποίο είναι αρμόδιο υποτίθεται για την αξιοκρατική αναμόρφωση του δημοσίου τομέα- για να κάνει την δουλειά που της ανατέθηκε εισπράττοντας τον μισθό της αλλά και έξτρα 30% για την «παράλληλη εργασία»...
