RIA Novosti
Σε ρωσικό ερευνητικό κέντρο διεξάγονται πειράματα με στόχο έχουν να αποτρέψουν τη σύγκρουση ουράνιων σωμάτων με τη Γή. Ενας από τους τρόπους που εξετάζεται είναι να αλλάξουν την τροχιά ενός ουράνιου σώματος, κτυπώντας το με άλλον αστεροειδή (!).
Ομάδα ρώσων επιστημόνων έχει αναπτύξει μια νέα μέθοδο για την προστασία της Γης από ενδεχόμενες συγκρούσεις με αστεροειδείς. Η πρότασή τους είναι να θέσουν τα επικίνδυνα ουράνια σώματα εκτός τροχιάς σύγκρουσης, με «χτυπήματα» από άλλους αστεροειδείς.
«Το θέμα αφορά στην αλλαγή κατεύθυνσης μικρών αστεροειδών προς τη μεριά των μεγαλύτερων σωμάτων που βρίσκονται σε επικίνδυνη τροχιά για τη Γη. Για να αλλάξουμε προς την επιθυμητή κατεύθυνση την τροχιά του αστεροειδή «βλήματος», χρησιμοποιούμε ως επιταχυντή τη βαρύτητα της Γης. Με τη βοήθεια του βαρυτικού «χτυπήματος», μπορούμε να αναπτύξουμε ταχύτητες μέχρι και τρία χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο, αν και για να θέσουμε στην επιθυμητή τροχιά με ένα τέτοιο ελιγμό έναν αστεροειδή, αρκεί να προσθέσουμε στην ταχύτητά του μόλις 2,5 μέτρα το δευτερόλεπτο», είπε στο πρακτορείο RIA Novosti ο διακεκριμένος ερευνητής στο Ινστιτούτο Διαστημικών Ερευνών (ΙΔΕ), Νάταν Έϊσμοντ.
Η ομάδα, στην οποία συμμετέχει ο Έισμοντ, καθώς και άλλοι επιστήμονες από το ΙΔΕ και από το Ινστιτούτο Ηλεκτρονικής και Μαθηματικών της Μόσχας, με επικεφαλής τον αμερικανό επιστήμονα David Dunham, δημιουργεί στη Ρωσία ένα νέο εργαστήριο για την έρευνα πάνω σε μεθόδους μαθηματικής μοντελοποίησης για την προστασία του πλανήτη από επικινδύνους αστεροειδείς και κομήτες. Το έργο χρηματοδοτείται από το Υπουργείο Παιδείας και Επιστημών της Ρωσίας με το ποσό των 3,75 εκατομμυρίων ευρώ (150 εκατομμύρια ρούβλια).
Ο αστεροειδής ‘Αποφις
Στην παρούσα φάση, οι επιστήμονες έχουν εκπονήσει το σχέδιο για την προστασία της Γης από τον αστεροειδή Άποφις (Apophis), ο οποίος θεωρητικά θα μπορούσε να απειλήσει τη Γη, το 2036. Ο Έϊσμοντ και οι συνεργάτες του, προτείνουν την εξής λύση: Να επιταχύνουν έναν αστεροειδή «βλήμα» και με τη βοήθεια του «βαρυτικού ελιγμού» το ουράνιο σώμα να χτυπήσει τον Άποφις, βγάζοντας τον εκτός του «επικίνδυνου μονοπατιού». Ο ελιγμός βαρυτικής εκσφενδόνισης μπορεί να αυξήσει σημαντικά την ταχύτητα μιας διαστημικής συσκευής, χρησιμοποιώντας την έλξη του πλανήτη. Με τη εκμετάλλευση του βαρυτικού πεδίου των πλανητών, αρκετά διαστημικά σκάφη σε διαπλανητικές αποστολές, έφτασαν στα μακρινά σύνορα του ηλιακού συστήματος με την ελάχιστη χρήση καυσίμων.
Οι υπολογισμοί, σύμφωνα με τον Έϊσμοντ, έδειξαν ότι για την εξασφάλιση της απαραίτητης βαρυτικής επιτάχυνσης από τη Γη ενός αστεροειδή «βλήματος» με διάμετρο 15 μέτρα και μάζας 1,4 χιλιάδων τόνους, αρκούν 1,2 τόνοι καυσίμων (τετροξειδίου του αζώτου και UDMH) και ένας κινητήρας ώσης περίπου 30 κιλών.
Οι επιστήμονες, προτείνουν να εκτοξευθεί με τον πύραυλο «Σογιούζ» μια συσκευή – φάρος που να προσγειωθεί στον Άποφις. Τη σχεδίαση και την ανάπτυξη ενός τέτοιου φάρου, θα υλοποιήσουν από κοινού το ΙΔΕ και η επιστημονική εταιρεία Lavochkin. Η δεύτερη συσκευή, ο κινητήρας για το «βλήμα», θα εκτοξευθεί με τον πύραυλο «Proton». Ως τον καταλληλότερο υποψήφιο για διαστημικό βλήμα, οι επιστήμονες έχουν καταλήξει στον αστεροειδή 2011 UK10. Για να «χτυπήσει» τον Άποφις τον Ιούνιο του 2027, ο κινητήρας θα πρέπει να εκτοξευθεί το Δεκέμβριο του 2021, και η προσγείωση του στον αστεροειδή να πρέπει να πραγματοποιηθεί τον Αύγουστο του 2022. Υπάρχει και μια δεύτερη εκδοχή της αποστολής, η οποία έχει σχεδιαστεί στη βάση του σεναρίου σύγκρουσης του «βλήματος» με τον Άποφις το 2031.
Σύμφωνα με τον Έϊσμοντ, η μέθοδος που προτείνεται, είναι από τις πιο αποτελεσματικές. Αλλες μέθοδοι, όπως η χρήση ενός βαρυτικού «τρακτέρ» (ενός βαρέως δορυφόρου, του οποίου η βαρύτητα σταδιακά μεταβάλλει την τροχιά του αστεροειδή), ή βάφοντας την επιφάνεια του εδάφους με αντανακλαστικό χρώμα για να αυξηθεί η πίεση του ηλιακού φωτός, έχουν πολύ μικρή επίδραση στον αστεροειδή και απαιτούν πολύ χρόνο.
Σύμφωνα με τον επικεφαλής του προγράμματος David Dunham, έκθεση σχετικά με την πορεία του έργου θα παρουσιαστεί τον Απρίλιο του 2013 στη συνδιάσκεψη για την προστασία των πλανητών που θα διεξαχθεί στην αμερικανική πολιτεία της Αριζόνα.
Το πρωτότυπο άρθρο βρίσκεται στην ηλεκτρονική διεύθυνση: http://ria.ru/science/20130109/917480484.html#ixzz2HZ9DRTNI
Σε ρωσικό ερευνητικό κέντρο διεξάγονται πειράματα με στόχο έχουν να αποτρέψουν τη σύγκρουση ουράνιων σωμάτων με τη Γή. Ενας από τους τρόπους που εξετάζεται είναι να αλλάξουν την τροχιά ενός ουράνιου σώματος, κτυπώντας το με άλλον αστεροειδή (!).
Ομάδα ρώσων επιστημόνων έχει αναπτύξει μια νέα μέθοδο για την προστασία της Γης από ενδεχόμενες συγκρούσεις με αστεροειδείς. Η πρότασή τους είναι να θέσουν τα επικίνδυνα ουράνια σώματα εκτός τροχιάς σύγκρουσης, με «χτυπήματα» από άλλους αστεροειδείς.
«Το θέμα αφορά στην αλλαγή κατεύθυνσης μικρών αστεροειδών προς τη μεριά των μεγαλύτερων σωμάτων που βρίσκονται σε επικίνδυνη τροχιά για τη Γη. Για να αλλάξουμε προς την επιθυμητή κατεύθυνση την τροχιά του αστεροειδή «βλήματος», χρησιμοποιούμε ως επιταχυντή τη βαρύτητα της Γης. Με τη βοήθεια του βαρυτικού «χτυπήματος», μπορούμε να αναπτύξουμε ταχύτητες μέχρι και τρία χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο, αν και για να θέσουμε στην επιθυμητή τροχιά με ένα τέτοιο ελιγμό έναν αστεροειδή, αρκεί να προσθέσουμε στην ταχύτητά του μόλις 2,5 μέτρα το δευτερόλεπτο», είπε στο πρακτορείο RIA Novosti ο διακεκριμένος ερευνητής στο Ινστιτούτο Διαστημικών Ερευνών (ΙΔΕ), Νάταν Έϊσμοντ.
Η ομάδα, στην οποία συμμετέχει ο Έισμοντ, καθώς και άλλοι επιστήμονες από το ΙΔΕ και από το Ινστιτούτο Ηλεκτρονικής και Μαθηματικών της Μόσχας, με επικεφαλής τον αμερικανό επιστήμονα David Dunham, δημιουργεί στη Ρωσία ένα νέο εργαστήριο για την έρευνα πάνω σε μεθόδους μαθηματικής μοντελοποίησης για την προστασία του πλανήτη από επικινδύνους αστεροειδείς και κομήτες. Το έργο χρηματοδοτείται από το Υπουργείο Παιδείας και Επιστημών της Ρωσίας με το ποσό των 3,75 εκατομμυρίων ευρώ (150 εκατομμύρια ρούβλια).
Ο αστεροειδής ‘Αποφις
Στην παρούσα φάση, οι επιστήμονες έχουν εκπονήσει το σχέδιο για την προστασία της Γης από τον αστεροειδή Άποφις (Apophis), ο οποίος θεωρητικά θα μπορούσε να απειλήσει τη Γη, το 2036. Ο Έϊσμοντ και οι συνεργάτες του, προτείνουν την εξής λύση: Να επιταχύνουν έναν αστεροειδή «βλήμα» και με τη βοήθεια του «βαρυτικού ελιγμού» το ουράνιο σώμα να χτυπήσει τον Άποφις, βγάζοντας τον εκτός του «επικίνδυνου μονοπατιού». Ο ελιγμός βαρυτικής εκσφενδόνισης μπορεί να αυξήσει σημαντικά την ταχύτητα μιας διαστημικής συσκευής, χρησιμοποιώντας την έλξη του πλανήτη. Με τη εκμετάλλευση του βαρυτικού πεδίου των πλανητών, αρκετά διαστημικά σκάφη σε διαπλανητικές αποστολές, έφτασαν στα μακρινά σύνορα του ηλιακού συστήματος με την ελάχιστη χρήση καυσίμων.
Οι υπολογισμοί, σύμφωνα με τον Έϊσμοντ, έδειξαν ότι για την εξασφάλιση της απαραίτητης βαρυτικής επιτάχυνσης από τη Γη ενός αστεροειδή «βλήματος» με διάμετρο 15 μέτρα και μάζας 1,4 χιλιάδων τόνους, αρκούν 1,2 τόνοι καυσίμων (τετροξειδίου του αζώτου και UDMH) και ένας κινητήρας ώσης περίπου 30 κιλών.
Οι επιστήμονες, προτείνουν να εκτοξευθεί με τον πύραυλο «Σογιούζ» μια συσκευή – φάρος που να προσγειωθεί στον Άποφις. Τη σχεδίαση και την ανάπτυξη ενός τέτοιου φάρου, θα υλοποιήσουν από κοινού το ΙΔΕ και η επιστημονική εταιρεία Lavochkin. Η δεύτερη συσκευή, ο κινητήρας για το «βλήμα», θα εκτοξευθεί με τον πύραυλο «Proton». Ως τον καταλληλότερο υποψήφιο για διαστημικό βλήμα, οι επιστήμονες έχουν καταλήξει στον αστεροειδή 2011 UK10. Για να «χτυπήσει» τον Άποφις τον Ιούνιο του 2027, ο κινητήρας θα πρέπει να εκτοξευθεί το Δεκέμβριο του 2021, και η προσγείωση του στον αστεροειδή να πρέπει να πραγματοποιηθεί τον Αύγουστο του 2022. Υπάρχει και μια δεύτερη εκδοχή της αποστολής, η οποία έχει σχεδιαστεί στη βάση του σεναρίου σύγκρουσης του «βλήματος» με τον Άποφις το 2031.
Σύμφωνα με τον Έϊσμοντ, η μέθοδος που προτείνεται, είναι από τις πιο αποτελεσματικές. Αλλες μέθοδοι, όπως η χρήση ενός βαρυτικού «τρακτέρ» (ενός βαρέως δορυφόρου, του οποίου η βαρύτητα σταδιακά μεταβάλλει την τροχιά του αστεροειδή), ή βάφοντας την επιφάνεια του εδάφους με αντανακλαστικό χρώμα για να αυξηθεί η πίεση του ηλιακού φωτός, έχουν πολύ μικρή επίδραση στον αστεροειδή και απαιτούν πολύ χρόνο.
Σύμφωνα με τον επικεφαλής του προγράμματος David Dunham, έκθεση σχετικά με την πορεία του έργου θα παρουσιαστεί τον Απρίλιο του 2013 στη συνδιάσκεψη για την προστασία των πλανητών που θα διεξαχθεί στην αμερικανική πολιτεία της Αριζόνα.
Το πρωτότυπο άρθρο βρίσκεται στην ηλεκτρονική διεύθυνση: http://ria.ru/science/20130109/917480484.html#ixzz2HZ9DRTNI
