Γράφει: Η Αντωνία Μπούζα
Ελλάς, Χώρα των απεργιών και των μπλόκων!!
Έτσι μας έχουν χαρακτηρίσει σε όλη την Ευρώπη , την ώρα που θα έπρεπε πολιτικοί και λαός να έχουμε σκύψει το κεφάλι και να πασχίζουμε να σηκωθούμε ξανά όρθιοι.
Αντί αυτού, η ακόρεστη δίψα για εξουσία πολιτικών και συνδικαλιστών, ωθεί το λαό σε αυτοδιάλυση του κοινωνικού του ιστού.
Θα πει κάποιος να μην υπάρχει αντίδραση; Να μη διεκδικηθούν δικαιώματα; Να μην υπάρξουν αγώνες για καλυτέρευση των συνθηκών ζωής των εργαζομένων;
Απαντώ ! Ναι να υπάρξει και αντίδραση σε άδικα μέτρα και διεκδίκηση και αγώνας, διότι αυτό είναι δημοκρατία, όταν όμως ακολουθούνται κανόνες δημοκρατικής πρακτικής .
Όχι υπερβάλλοντας και καταστρέφοντας τις προσπάθειες και τις θυσίες ενός λαού, για να υπηρετηθούν είτε κομματικά είτε αμιγώς συνδικαλιστικά συμφέροντα.
Άκουσα σήμερα την εναγώνια προσπάθεια συνδικαλιστών να "ξεσηκώσουν" τους εργαζομένους για το ότι προτίθεται η Κυβέρνηση να κάνει αλλαγές στο νομοθετικό πλαίσιο του Ν.1264/82 .
Αναρωτιέμαι αν έχει γίνει μέχρι σήμερα κάποια αυτοκριτική από όλους αυτούς τους "εργατοπατέρες" για το που οδήγησαν τον τόπο οι υπερβολές των συνδικαλιστών, που κύριο μέλημα, εκ του αποτελέσματος κρινόμενοι , φαίνεται πως είχαν τη δική τους μεταπήδηση σε πολιτικό ή κυβερνητικό θώκο .
Τα παραδείγματα Υπουργών και βουλευτών συνδικαλιστών άπειρα, που επιβεβαιώνουν την αλήθεια αυτή.
Ναι στο συνδικαλισμό, ναι στην υγιή και σωστή διεκδίκηση, ναι στην ανάδειξη και επίλυση χρόνιων προβλημάτων των εργαζομένων, αλλά όχι στην εκμετάλλευσή τους από άδηλα συμφέροντα.
Σήμερα βιώνουμε μία ακόμη διαμαρτυρία του αγροτικού κόσμου εξ αφορμής των πολλών δυσχερειών που αντιμετωπίζουν από την οικονομική κρίση.
Πιστεύοντας στην αναγκαιότητα της επιστροφής στη γη μας και στην ενίσχυση του πρωτογενή τομέα, θεωρώ πως με νηφαλιότητα και όχι στείρες εμμονές και τα δύο μέρη θα πρέπει να δουν τα ζητήματα που έχουν τεθεί.
Είναι απαραίτητο να βοηθηθούν οι αγρότες μας να μείνουν στη γη τους και να στραφούν σε βιώσιμες καλλιέργειες , διότι σε αντίθετη περίπτωση η μείωση της αγροτικής παραγωγής θα επιφέρει δυσμενείς συνέπειες σε όλους μας.
Το κόστος παραγωγής επιβάλλεται να μειωθεί και να δοθούν οι μέγιστες διευκολύνσεις για τη στήριξη των καλλιεργειών, που σε πολλές περιπτώσεις φθίνουν, διότι ουδείς βοήθησε ουσιαστικά τους αγρότες μας , όλα αυτά τα χρόνια να στραφούν σε νέες , δυναμικές και βιώσιμες καλλιέργειες.
Ο έλεγχος της αγοράς που αφορά εκτός των άλλων, τη διακίνηση των προϊόντων, τους μεσάζοντες , τις Ελληνοποιήσεις κ.α. είναι ζητούμενο όχι μόνο του αγροτικού κόσμου, αλλά και όλων των Ελληνικών νοικοκυριών που βλέπουν τα έσοδά τους να εκμηδενίζονται.
Οι Έλληνες αγρότες εδώ και πολλά χρόνια επιζητούν από την Πολιτεία όχι αποσπασματικά μέτρα, αλλά σχεδιασμό και στήριξη για να μείνουν στις καλλιέργειές τους με κερδοφόρες προοπτικές.
Η Πολιτεία αυτήν τη στιγμή που επανασχεδιάζει πολλούς αναπτυξιακούς μας τομείς , πρέπει να κάνει σαφείς τις θέσεις και τις προτεραιότητές της, δίνοντας στον αγροτικό κόσμο να καταλάβει πόσο σημαντική είναι η συνεννόηση αυτές τις δύσκολες ώρες, ενεργοποιώντας άμεσα τα αντανακλαστικά της αγοράς που έχουν διαταραχθεί.
Ας βάλουμε όλοι νερό στο κρασί μας! Το επιβάλλουν οι έκτακτες συνθήκες που ζούμε!
Το ζητούν όλοι οι επαγγελματικοί κλάδοι που έχουν πληγεί αδυσώπητα από την οικονομική κρίση και ας γίνει σαφές, πως όταν τροφοδοτούμε με αρνητικές και μόνο ειδήσεις τη διεθνή ειδησεογραφία, μόνο κακό στον εαυτό μας κάνουμε!
Ελλάς, Χώρα των απεργιών και των μπλόκων!!
Έτσι μας έχουν χαρακτηρίσει σε όλη την Ευρώπη , την ώρα που θα έπρεπε πολιτικοί και λαός να έχουμε σκύψει το κεφάλι και να πασχίζουμε να σηκωθούμε ξανά όρθιοι.
Αντί αυτού, η ακόρεστη δίψα για εξουσία πολιτικών και συνδικαλιστών, ωθεί το λαό σε αυτοδιάλυση του κοινωνικού του ιστού.
Θα πει κάποιος να μην υπάρχει αντίδραση; Να μη διεκδικηθούν δικαιώματα; Να μην υπάρξουν αγώνες για καλυτέρευση των συνθηκών ζωής των εργαζομένων;
Απαντώ ! Ναι να υπάρξει και αντίδραση σε άδικα μέτρα και διεκδίκηση και αγώνας, διότι αυτό είναι δημοκρατία, όταν όμως ακολουθούνται κανόνες δημοκρατικής πρακτικής .
Όχι υπερβάλλοντας και καταστρέφοντας τις προσπάθειες και τις θυσίες ενός λαού, για να υπηρετηθούν είτε κομματικά είτε αμιγώς συνδικαλιστικά συμφέροντα.
Άκουσα σήμερα την εναγώνια προσπάθεια συνδικαλιστών να "ξεσηκώσουν" τους εργαζομένους για το ότι προτίθεται η Κυβέρνηση να κάνει αλλαγές στο νομοθετικό πλαίσιο του Ν.1264/82 .
Αναρωτιέμαι αν έχει γίνει μέχρι σήμερα κάποια αυτοκριτική από όλους αυτούς τους "εργατοπατέρες" για το που οδήγησαν τον τόπο οι υπερβολές των συνδικαλιστών, που κύριο μέλημα, εκ του αποτελέσματος κρινόμενοι , φαίνεται πως είχαν τη δική τους μεταπήδηση σε πολιτικό ή κυβερνητικό θώκο .
Τα παραδείγματα Υπουργών και βουλευτών συνδικαλιστών άπειρα, που επιβεβαιώνουν την αλήθεια αυτή.
Ναι στο συνδικαλισμό, ναι στην υγιή και σωστή διεκδίκηση, ναι στην ανάδειξη και επίλυση χρόνιων προβλημάτων των εργαζομένων, αλλά όχι στην εκμετάλλευσή τους από άδηλα συμφέροντα.
Σήμερα βιώνουμε μία ακόμη διαμαρτυρία του αγροτικού κόσμου εξ αφορμής των πολλών δυσχερειών που αντιμετωπίζουν από την οικονομική κρίση.
Πιστεύοντας στην αναγκαιότητα της επιστροφής στη γη μας και στην ενίσχυση του πρωτογενή τομέα, θεωρώ πως με νηφαλιότητα και όχι στείρες εμμονές και τα δύο μέρη θα πρέπει να δουν τα ζητήματα που έχουν τεθεί.
Είναι απαραίτητο να βοηθηθούν οι αγρότες μας να μείνουν στη γη τους και να στραφούν σε βιώσιμες καλλιέργειες , διότι σε αντίθετη περίπτωση η μείωση της αγροτικής παραγωγής θα επιφέρει δυσμενείς συνέπειες σε όλους μας.
Το κόστος παραγωγής επιβάλλεται να μειωθεί και να δοθούν οι μέγιστες διευκολύνσεις για τη στήριξη των καλλιεργειών, που σε πολλές περιπτώσεις φθίνουν, διότι ουδείς βοήθησε ουσιαστικά τους αγρότες μας , όλα αυτά τα χρόνια να στραφούν σε νέες , δυναμικές και βιώσιμες καλλιέργειες.
Ο έλεγχος της αγοράς που αφορά εκτός των άλλων, τη διακίνηση των προϊόντων, τους μεσάζοντες , τις Ελληνοποιήσεις κ.α. είναι ζητούμενο όχι μόνο του αγροτικού κόσμου, αλλά και όλων των Ελληνικών νοικοκυριών που βλέπουν τα έσοδά τους να εκμηδενίζονται.
Οι Έλληνες αγρότες εδώ και πολλά χρόνια επιζητούν από την Πολιτεία όχι αποσπασματικά μέτρα, αλλά σχεδιασμό και στήριξη για να μείνουν στις καλλιέργειές τους με κερδοφόρες προοπτικές.
Η Πολιτεία αυτήν τη στιγμή που επανασχεδιάζει πολλούς αναπτυξιακούς μας τομείς , πρέπει να κάνει σαφείς τις θέσεις και τις προτεραιότητές της, δίνοντας στον αγροτικό κόσμο να καταλάβει πόσο σημαντική είναι η συνεννόηση αυτές τις δύσκολες ώρες, ενεργοποιώντας άμεσα τα αντανακλαστικά της αγοράς που έχουν διαταραχθεί.
Ας βάλουμε όλοι νερό στο κρασί μας! Το επιβάλλουν οι έκτακτες συνθήκες που ζούμε!
Το ζητούν όλοι οι επαγγελματικοί κλάδοι που έχουν πληγεί αδυσώπητα από την οικονομική κρίση και ας γίνει σαφές, πως όταν τροφοδοτούμε με αρνητικές και μόνο ειδήσεις τη διεθνή ειδησεογραφία, μόνο κακό στον εαυτό μας κάνουμε!
